Place With No Name

R2

Usłyszałam kroki, doskonale wiedziałam co dalej będzie...
Do pokoju weszła Matka ze złością wymalowaną na twarzy.
Zatrzasnęła drzwi i stanęła patrząc na mnie. Nie podniosłam głowy, nie miałam ochoty....
- I jak sie bawiłaś na spotkaniu z ojcem??- zapytała z pogardą
- Było świetnie, gofry pyszne, super nam sie rozmawiało !- odpowiedziałam całkiem szczerze, patrząc na Nią ukradkiem.
Widać że wkurzyła się jeszcze bardziej.
Zaczęła krzyczeć, przeklinała, a ja rozumiałam tylko połowę z tych słów, najbardziej jednak wbiły mi sie do głowy jej słowa na końcu
" Może powinnam zgłosić to na policję, co ??! Tak bardzo chcesz do Tatusia?! Ja chyba jestem wcale nie potrzebna, co nie?!!!"
Krzyczała jak opętana a ja tylko czekałam na finał....
3....2.....1...
Bum!
- widzisz co ze mną robisz?! Staje się nerwowa! Nie mam siły !- zawołała matka i w końcu... Po Jej policzkach spłynęło kilka małych łez... Nie ruszyło mnie to, spojrzałam na nią z założonymi rękoma i zapytałam :
- Koniec? Czy jeszcze coś wymusisz?
Trafiłam.
Nagle na Jej twarzy znowu zagościła złość, łzy już nie było ani jednej...
No cóż...
Kiepska aktorka, nie mój problem.
Spojrzała na mnie ostatni raz gniewnie i wysyczała :
- Zrób tak jeszcze raz a pożałujesz !
Wychodząc zrzuciła mi z szafki pudełko z płytami, tym razem Ona trafiła w mój słaby punkt... Muzyka.
Większość z zawartości pudełka się zniszczyło, może nie tak bardzo, ale jednak, miałam to wszystko od Ojca, zabolało. Usiadłam na podłodze przy porozwalanych rzeczach i zaczęłam zbierać...
Nic nie poradzę, automatycznie po moich policzkach zaczęły płynąć łzy..
Czy tak ciężko zrozumiec ?!
Że chcę mieć marzenia
Widzieć się z własnym Ojcem
Byc szczęśliwą???
Dla Niej to chyba za trudne.
Pozbierałam i rzuciłam się na łóżko ocierając łzy...
Chciałam byc gdzie indziej...
Może gdzieś gdzie się uśmiechnę ?
Nie miałam ochoty na nic...
Założyłam słuchawki i puściłam
A Place With No Name
.....

***
Hej :3
To kolejny, może nie dokońca to co planowałam ale jest :)
Zostawcie coś <3
Papa ;*