Sometimes you have to forget what's gone, appreciate what still remains and look forward to what's coming. Because we don't know what will coming next and what will happen to the future.
°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
Shadow 3.2 [Sometimes]
ËDÏTHÄ'S PÖV
His face, his voice and his smell are familiar.
Have we met before?
Pero siguro hindi, may namiss lang siguro ako dahil sa kanya.
Parehas kasi sila ng pabangong ginagamit tapos medyo hawig pa sila and katono niya pa ng boses.
Kamusta na kaya siya ngayon? Kamusta na kaya sila ngayon? Matagal tagal na rin magmula ng maghiwa hiwalay kaming lima. Kung hindi siguro nagusot ang pagkakaibigan namin eh hindi magiging ganito ang buhay ko ngayon. Kagaya ngayon na lagi akong nakatago sa anino ng nakaraan. Madilim at mapait na nakaraan.
"Miss?"
"Ay butike!!!"
Arrggg! Bwisit itong lalaking to. Nasa harap ko pa pala to! Linamon na naman ako ng mga thoughts ko.
Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. He's good looking at mukang mayaman pa. Kaso he has this aura na kaiinisan ng lahat lalong lalo na ako. Natatabunan ng aura ng kahanginan ang kapogian niya.
"Are you done checking me out?" he said with a smirk with a filty bitch smile. Ang lande!
Napairap na lang ako sa mga gesture na ginagawa niya. God, why do i meet this kind of people? I wanted fresh air, not a polluted one.
".........."
Hindi ko na lang siya sinagot at itinuon na lang ang tingin sa paligid.
"You know miss, hindi bagay sa isang magandang dilag na katulad mo ang mag isa. And you're a----"
His eyes was checking me from head to toe. Ano sa tingin niya ang ginagawa niya.
"little girl, a weak one. Gabi na at mag isa ka lang, delikado pa ngayong gabi. Maraming masasamang loob ang mga nagkalat sa paligid"
"Kagaya mo!"
Dugtong ko sa sinabi niya. Inaasahan kong mawawala na ang mapang asar na ngiti niya at mangungunot ang noo niya. Pero kabaliktaran ang nangyari sa inaasahan kong magiging reaksyon na ipapakita niya.
Ang kaninang ngiti ay mas lalo pang ngumiti. Hindi man lang ba siya naapektuhan sa sinabi ko. Ibig bang sabihin eh totoo lahat yon?
Napaatras ako ng konti sa kanya dahil sa naisip ko. Alam kong hindi magandang magbigay ng konklusyon. Pero malay ko ba kung anong klase siyang tao.
Kung anong atras at layo ko sa kanya ay siya namang lapit niya. Ilan pang atras ko ay naramdaman ko na ang malamig na bakal sa aking likuran. Tatayo na sana ako ng bigla niyang iniharang ang kanang kamay niya at hinawakan ang bakal sa upuan.
आप पढ़ रहे हैं
Living Like A Shadow
किशोर उपन्यासNo one notices her tears. No one notices her sadness. No one notices her pain. And they don't even notice her existence. But everything changed when a handsome and very charming guy noticed her and wanted to be a part of her life. Would she let the...
