-FİNAL-

332 16 4
                                    

Her efsanenin bir sonu vardı . Bu her zaman böyle olmuştu . Kimi mutlu bitmiş , kimi ise acılar ile son bulmuştu . Bizim efsanemiz ise farklıydı . Çünkü bizimkinin bir sonu yoktu ...
Araba hemen girişin önünde durdu. Cama biraz daha yanaştım ve gözlerim ile etrafı taradım. Her zamanki gibi kimse yoktu . Yalnızca onlar vardı . Sürücü koltuğunda oturan Derek'a dönüp ona masum bir bakış attım . Endişeli bir şekilde bir bana bir da karnıma bakıyordu . Ama bu halde bile çok tatlı gözüküyordu.
DEREK :Hava çok soğuk Esila. Başka bir zamanda gelebilirdik.
Derek'a bakıp gözlerimi devirdim. Bu korumacı tavrı artık beni öldürüyordu. Çünkü ne yapsam karışıyor ve engel oluyordu. Bu özgür ruhlu Esila'ya uygun bir şey değildi .
ESİLA :Kat kat giyindim Derek. Sorun olmayacak. Hem az sonra Kerem ve Gizem 'de gelecek. Buradan hep beraber eve gideceğiz . Jacop'u görmeye hakkım var .
Derek 'in yüzündeki gergin ifade birden yerini tatlı bir tebessüme bıraktı . Hızlı bir şekilde arabadan indi ve aynı hızda benim kapımı açtı . Şu sıralar benim için oturup kalkmak zor oluyordu . Bunun için Derek daima her yere benimle geliyordu .
Derek elini belime doladı ve bir hamlede yavaşça beni ayağa kaldırdı. Kocamın bir kurtadam olması bazen işime yarıyordu doğrusu . Yavaş adımlar ile yürüyerek mezarlığın kapısından içeri girdim . Derek arabanın hemen önüne yaslanmış öylece beni izliyordu. Ama hala endişeli olduğunu görebiliyordum.
Ne zamandan beri gelmemiştim buraya. En Son her şeyi hatırladığım zaman gelip Jacop'a burada teşekkür etmiştim . Ondan sonra her şey o kadar hızlı gelişmişti ki buraya gelmeye fırsat bile bulamamıştım. Heyecanlıydım. Her şeyi Jacop'a anlatmak için sabırsızlanıyordum. Her zaman yaptığım gibi mezarın tam önünde durdum. Orada yazan "Jacop Black " yazısını okuyup öylece tebessüm ettim.
ESİLA : Merhaba koca oğlan . Özledin mi beni bakalım ?
Zor da olsa yere oturmayı başarmıştım. Öylece mezarın önünde oturmuş etrafa bakıyordum . Jacop'un bana cevap vermesini istiyordum . Ama cevap veremeyeceğini ne yazık ki biliyordum . Yine kendi kendime konuşmaya başladım . En azindan onun beni duyduğunu biliyordum .
ESİLA :Kusura bakma Jacop . Ne zamandan beri gelemedim seni ziyarete. Her şey o kadar hızlı gelişti ki anlatamam sana . Evlilik . Düğünler . Bebek derken ... Sana vakit ayırmadım. Her şeyi sana anlatacağım . Merak etme.
Kenarda öylece çimenlerin arasında büyümüş olan bir papatya gözüme takıldı . Bu soğukta onun burada büyümesi bir mucizeydi. Gerçi ben mucizelere inanan biriydim . Sonuçta şu anda hayatta olmam bir mucizeydi. Papatyayı yavaşça topraktan koparıp elime aldım . Çok güzel duruyordu . Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım . Sonuçta anlatacaklarım uzundu.
ESİLA :Her şeyi hatırladıktan sonra hayatım da her şey değişti . Yine eskisi gibi olmuştuk . Ve hayatımızda engeller yoktu . Klaus birden gitmesi gerektiğini söyleyip beni burada bırakıp gitti. Nedenini sorduğumda ise "Seni korumak için " deyip kestirip attı . Bu adaletli değil ...
GEÇMİŞ
Koşarak merdivenlerden yukarı çıktım . Peter 'in söylediği doğru ise Klaus hala burada olmalıydı . Peşimden gelen Gizem'i ancak nefes almak için durduğum da fark edebilmiştim. Ama umurumda değildi . Odamın kapısını sert bir şekilde açtım . Ve orada öylece şaşkın bir şekilde bana bakan Klaus'u gördüm . Yatağın üzerinde oturmuş benim resmime sevgi ile bakıyordu . Ama şu andaki öfkem beni gözü kör biri yapıyordu .
ESİLA :Gidiyor musun ?
Klaus sorumu duyunca birden gözlerini sıkıca kapattı . Sanki gitmek onun için de zor duruyordu. Resmi kenara bıraktı ve ayağa kalktı . Bana yapacağı açıklamayı merak ediyordum.
KLAUS : Gitmek zorundayım Es...
Klaus'un sözünü tamamlamasına izin vermeden bağırmaya başladım .
ESİLA :Hayır gitmek zorunda değilsin ! Evet her şeyi hatırladım . Ama geçmişimi unutmadım . Seni hala seviyorum Klaus . Sen hala benim için çok önemlisin! Beni yeni bulmuşken bırakıp gidemezsin!
Klaus öylece bana bakıyordu . Gözleri adeta susmamı istermişcesine bana yalvarıyordu.
KLAUS :Konu senin geçmişini hatırlaman ya da beni sevmemen değil aşkım . Sorun senin tehlike de olman .
Klaus bana yaklaştı. Elini yavaşça yüzüme değdirip yanağımı sevgi ile okşadı.
KLAUS : Senin için gidiyorum Esila. Seni korumak için . Seni bir defa kaybettim. İkinci kez bunu yapamam. Burada güvendesin . Ailen burada . Derek burada . Sen burada mutlu olacaksın . Ben ise seni koruyacağım. Söz veriyorum .
Gözümden akan bir damla yaşa aldırmadan ileri atılıp Klaus'a sarıldım . Son defa ... Sıkıca ... Oda aynı şekilde bana sarıldı . İkimiz şu anda sonsuza kadar böyle kalabilirdik.
ESİLA :Beni ziyarete geleceksin öyle değil mi ?
Klaus gülümsedi .
KLAUS :Ne zaman istersen ...
Klaus 'tan ayrıldım ve dönüp Gizem 'é baktım . Öylece bize bakıyordu . Klaus Gizem 'e bakıp gülümsedi . Anlaşılan artık onun için gitme vakti gelmişti . Ama benim kafama takılan Son bir soru vardı .
ESİLA :Klaus , beni kimden korumaya çalışıyorsun ,?
Klaus bu soruyu duyunca adeta kas katı kesilmişti . Anlaşılan bu onun için ciddi ve önemli bir meseleydi. Yavaşça pencere ye yaklaştı . Hızla perdeyi çekip camı açtı .
KLAUS :Kendi öz kardeşimden..
Klaus bir şey dememe izin vermeden pencereden atladı ve hızla gözden kayboldu . Geriye sadece Gizem ben ve sorular kalmıştı ...
ŞİMDİKİ ZAMAN
Elimdeki papatyayı kenara koydum. Aklıma birden yaşadıklarım gelince bir garip olmuştum . Atkımı düzeltip konuşmaya devam ettim .
ESILA :Ama ne olursa olsun onu seviyorum Jacop. Çünkü o her şeyi benim için yaptı. Benim icin bir sürü tehlike atlattı . Benim ona olan sevgim hiçbir şey ile kıyaslanamaz. He bu arada . Artık üç adet soyadım var. Çok İlginç değil mi ? Esila Tate Queen Hale ... Liam hala benimle dalga geçiyor ama benim hoşuma gidiyor . En Son Derek onu öldürmek ile tehdit ettiğinden beri Liam çok suskun doğrusu . Hale soyadına gelirsek . Tahmin ettiğin gibi . Evlendik . Hemde Gizem ve Kerem ile ayni tarihte ve aynı düğünde ... Çok hoştu doğrusu ...
GEÇMİŞ
Aynanın karşısına geçip öylece kendime bakmaya başladım . Beyazlar içinde çok güzel görünüyordum doğrusu . Gizem'in kabarık ve tüllü olan gelinliğinin aksine ben daha sade fiziğimi ortaya çıkaran bir gelinlik tercih etmiştim . Gizem odanın içinde öylece dolaşıyordu . Heyecanı her halinden belli oluyordu doğrusu .
GİZEM :Esila eminsin değil mi ? Bu bir rüya değil. Ben az sonra Kerem Tate in karısı olacağım . Gizem Tate yani .
Dayanamadım ve kahkahalar ile gülmeye başladım . Çünkü Gizem in bu hali cidden çok komik gözüküyordu.
ESİLA :Eğer şu anda heyecandan bayılırsan sevgili kardeşim ile evlenemeyeceksin ...
Gizem gülümseyerek bana yaklaştı . Tam önüme durdu. Öylece bana bakıyordu . Ama gözlerindeki ışık bana olan sevgisini gösteriyordu . Melek gibiydi. Adeta bembeyaz bir kuğu ... Güzelliği insanı büyülüyor , adeta ışığı herkesin gözünü alıyordu . Boynumda takılı olan melek figürünü eline aldı . Öylece ona baktı .
GİZEM : Yıllardır hayalini kurduğumuz şey şu anda gerçek oluyor . Onca sıkıntıdan , göz yaşından ve dertten sonra ...
Gizem 'in gözünden bir damla yaş aktı. Ama bu gözyaşı mutluluk göz yaşıydı. İleri atıldım ve sıkıca Gizem'i sarıldım . Ağlamasını istemiyordum .
GİZEM : Her anımda yanımda olduğun için teşekkür ederim kardeşim .
ESİLA :Asıl karanlık günlerimde bana ışığı gösterdiğin için ben teşekkür ederim Gizem . Ama şimdi ağlama . Makyajın bozulursa Angel seni mahveder...
Gizem gülümsedi . Gözünden akan yaşı elinin tersi ile hızlı bir şekilde sildi. Tam o sırada içeri Peter ve Charlie girdi . Çok heyecanlı duruyorlardı. İkisi de takım elbise giymişlerdi. Harika gozukuyorlardi . Peter kravatını ayna da düzeltti ve sonrasında bize dönüp konuşmaya başladı .
PETER : Vakit geldi kızlar . Herkes sizi bekliyor . Hazır mısınız bakalım ?
Gizem'e döndüm ve ister istemez gülümsedim . Çünkü artık vakti gelmişti . Gizem koşarak Charlie 'nin koluna girdi. Gizem 'in mutluluğu beni kat kat daha da mutlu bir hale getirmişti . Peter 'in koluna girdim. Heyecanım daha da artmıştı . Peter gözlerini gözlerime kenetlemisti . Gözlerindeki parıltı görülmeye değerdi .
PETER : Sanki ben evleniyormuş gibiyim. Sanki Elsa şu anda kolumda ...
Hafifçe tebessüm ettim. Ve babama biraz daha yanaştım . Ona yakın olmak bana iyi geliyordu . Odadan çıktık ve yürümeye başladık . Düğün kır düğünüydü. Yeşilliklerin ve doğanın içinde ...
Sonunda o An gelmişti . Şu anda yaşama sebebim olan kişi ile evlenecektim. Uzun bir yol vardı önümde . Tüller ve ışıklar ile süslenmiş bir yol ... Kenarlarda misafirlere ayrılmış olan masalar ve oturma yerleri , önümde ise bizi bekleyen eşlerimiz ... Derin bir nefes aldım ve Peter'ın eşliğinde bu uzun yolda yürümeye başladım . Gizem hemen yanımda Charlie ile yürüyordu . Ama heyecandan ölecek gibi duruyordu . Göz ucu ile gelen misafirlere baktım. Fazla kalabalık değildi . Ama yine de bu beni germişti. İstediğim herkes buradaydı . Sürüm . Ailem . Arkadaşlarım . Dikkatimi ilk çeken kişi sürüdekiler olmuştu . Hepsi bir yerde toplanmış öylece bana bakıyorlardı. Will her zamanki gibi Rone ile ilgileniyor , diğerleri ise anın tadını çıkarıyorlardı. Angel ve Liam ise bize yakın bir yerde oturuyorlardı. Onlarda en yakın sürede evlenmek istiyorlardı . Ama bunu bizimkilerine nasıl soyleceklerini düşünüp duruyorlardı . Amcam ve yengem , Chris ve karısı ile birlikte hemen Liam ve Angel 'in yanında duruyorlardı . Bizi bu günde de yalnız bırakmamişlardi . Ve daha bir çok kişi bugün bizim yanımızdaydı. Stefan ve Damon'ın da gelmesini istemiştim . Ama onlar bugün bize katılamamışlardı. Victoria ile birlikte küçük bir tatile çıkmışlardı. Bu tatil biraz da bizim içindi aslında . Onları bu yüzden fazla zorlamamıştım. Ama gelmemeleri maalesef beni bugün çok kırmıştı . O ikisine bir kaç gün küs kalacaktım.
Artık sona yaklaşmıştık. Derek tam karşımda duruyordu . Gözlerini kırpmadan bana bakıyordu . Yüzündeki ifadeyi yine çözemiyordum. Bakışları donuk ama aşk doluydu. Kerem ise yine o karizmasından bir şey kaybetmemişti. Duruşu mankenleri kıskandıracak bir tarza sahipti . Peter yavaşça kolunu çekti . Artık buradan sonrası bana kalmıştı . Peter alınma küçük bir öpücük kondurdu. Adeta benden tüm heyecanımı almıştı . Peter ve Charlie yanımızdan uzaklaşınca geriye sadece Gizem ve ben kalmıştım . Gizem gülümseyerek bana baktı . Bende aynı şekilde ona gülümsedim . Artık her şey için hazırdım.
Çiçekler ile süslenmiş olan basamaktan yavaş adımlarla çıktım . Derek 'ın tam önüne geçtim ve durdum . Onun gözlerine bakmak istiyordum . Ama yapamıyordum. İçimdeki garip his beni bu istekten alıkoyuyordu. Bunun bir rüya olacağı korkusu beni mahvediyordu. Sıcak bir eli yüzümde hissetmem ile irkildim. Derek eli ile başımı hafifçe havaya kaldırdı ve gözlerini gözlerime kenetledi. Mükemmel gözüküyordu . Smokinin içinde adeta bir prens gibi duruyordu. Güzel prensesi kuleden kurtaran prens ...
Derek eli ile elimi sıkıca kavradı. Bana biraz daha yaklaştı . Artık istediğimiz şey oluyordu . Biz Derek ile sonsuza kadar beraber olmanın sözünü veriyorduk...
ŞİMDİKİ ZAMAN
Elimde takılı olan yüzüğü baktım . Asla çıkarmayacağıma yemin ettiğim yüzüğe. Hafifçe gülümsedim.
ESİLA: O kadar güzel bir düğün oldu ki. Tam hayallerimde ki gibi ... Daha doğrusu Gizem 'in hayallerindeki gibi. Ama olsun. Sonuçta harikaydı. Bizden bir iki ay sonra da Liam ve Angel evlendiler . Onlarda birbirlerine çok aşıklardı. Bunu hak ediyorlardı doğrusu .
Oturduğum yerde biraz daha dikleştim. Ve iyice büyüyen karnımı montum ile daha da güzel bir şekilde örttüm. Bu aralar hamileliğimin zor dönemlerindeydim . Dikkatli olmam gerekiyordu.
ESİLA : Ah !! En önemli şeyi söylemeyi unuttum ! Jacop bir yeğenin oluyor . Hem de senin gibi çok güçlü ve yakışıklı bir erkek . Bu arada Gizem de hamile . Aslında bu durum garip ama öyle işte . İkimiz de bir ay ara ile hamile kaldık . Bu bizim kaderimiz galiba Jacop. Biz her anı , acıyı tatlıyı Gizem ile beraber yaşayacağız .
Kendi kendime gülmeye başladım . Bu dediklerim doğruydu . Bizim Gizem ile kaderimiz ortaktı...
ESİLA: İsim seçmek zor oldu doğrusu . Gerçi ben ne koyacağıma hemen karar vermiştim . Ama Gizem ...
GEÇMİŞ
Casper öfke ile yerinden kalktı . Anlaşılan sıkılmıştı.
CASPER : Gizem yemin ederim artık bul bir isim de rahatlayalım.
Kerem kaşlarını çattı .
KEREM :Karıma bağırma Vampir !
İster istemez gülümsedim. Onların bu halleri çok komikti.
DEREK : Leonardo nasıl ?
Gizem başını hayır manasında salladı .
GİZEM :Anlamı güçlü aslan demek . Benim oğlum kurtadam .
Derek gülümsedi ve oturduğu yerden kalktı . Yanıma yaklaştı ve üzerimdeki örtüyü düzeltip sağ tarafıma oturdu.
LİAM : James nasıl sence? Eğer buna da hayır dersen gideceğim ben Gizem .
Gizem gülümsedi ve başını yine hayır manasında salladı . Casper gülümsedi ve öfkesini saklamak istercesine bir hamlede bana sarıldı. Onun yanımda olması çok güzeldi . Bu zamanlarda beni yalnız bırakmaması onunda bana olan bağının bir kanıtıydı.
CASPER :Senin aklında bir isim yok mu Esila ? Oğluna ne isim vereceksin bakalım ??
Derin bir nefes aldım . Aslında aklımda bir isim vardı . Ama Derek'ın ne tepki vereceğini bilmedigim için bunu söyleyemiyordum.
ESİLA :Aslında aklımda bir isim var ...

KURTLARIN EFSANELERİ (TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin