KURTLARIN EFSANELERİ (TAMAMLANDI )

BÖLÜM 74

İŞTE YENİ BÖLÜM ARKADAŞLAR. BU ARALAR FAZLA YAZAMIYORUM. KUSURA BAKMAYIN. ELİMDEN GELDİĞİNCE HIZLI YAZMAYA ÇALIŞIYORUM. OY VERMEYİ UNUTMAYIN. YORUMLARINIZI DA BEKLİYORUM. MULTİMEDYADA BENİM BİR ÇALIŞMAM VAR. ONA DA BAKARSANIZ SEVİNİRİM..

'İnsan sevdiğinin değerini kaybettiğinde anlar'

GEÇMİŞ

STEFAN (1687)

Esila nın peşinden gitmeye karar vermiştik. Çünkü onun gücü ve kudreti bizi büyülemişti. Bizi bir eve getirmişti. Ev gayet güzeldi ve büyüktü. Esila kapıyı tıkladı. Ve ilk tıklayışta kapı açıldı. Kapıyı orta yaşlı bir bayan açmıştı. Esila yı görünce gülümsedi ve önünde hafifçe eğildi.

-Hoş geldiniz hanımım..

Esila gülümsedi ve içeri geçti.. Kadın öylece bizi süzüyordu. İçeriden Esila nın yumuşak sesi duyuldu.

ESİLA: Onları içeri alsana Nell..

Kadın hemen kapının önünden çekildi..

-Kusura bakmayın efendim. Geçin lütfen..

Kadın önümüzden çekilince içeri geçtik.. Ama evin içi de dışı kadar muazzamdı. Hemen yanımızda kocaman bir şömine yanıyordu. Ve her yer lüks bir şekilde döşenmişti.. Esila eli ile gelmemiz için işaret etti. Bizde onu takip ettik ve içeri geçtik. Salonun önüne gelince Esila birden durdu. Bizde onunla birlikte durduk. Salonda bir adam vardı. Ve öylece küçük şöminenin önünde durmuş elindeki bir deftere bakıyordu. Adamın güçlü olduğu belliydi. Giyiniş tarzından da aslında tüm bu mal varlığın sahibi olduğu anlaşılıyordu. Tahminimce 24 yaşlarında falan olmalıydı. Ama dış görünüş aldatıcı olabiliyordu. Ve insan olmadığı da her halinden anlaşılıyordu. Esila yavaşça salona girdi. Ama adımları yavaş ve ürkekti. Anlaşılan o da salondaki adamdan çekiniyordu. Esila gülümsedi..

ESİLA :Klaus?

Adının Klaus olduğunu öğrendiğimiz adam Esila nın sesini duyar duymaz başını defterden kaldırdı. Ve yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu.. Gözlerinden Esila ya verdiği değer anlaşılıyordu.

KLAUS: Hoş geldin aşkım ..

Klaus ilerleyip Esila ya sıkıca sarıldı.. Esila da Klaus a aynı sevgi ile sarıldı. Birbirlerinden ayrıldıklarında Klaus bizi çoktan fark etmişti. Ama ses tonu yine daha deminki sakinlikte ve çekicilikteydi.

KLAUS :Misafirlerimiz mi var?

Esila gülümsedi..

ESİLA: Aslında bende seninle bu konuyu konuşmak istiyordum..

Klaus gözlerini hafifçe kıstı. Ama hala gülümsüyordu.

ESİLA: Klaus.. Bunlar Stefan ve Damon.. Ve benim arkadaşlarım.. Ama şu anda yardıma ihtiyaçları var. Ve ben onları koruyup onlara yardımcı olmak istiyorum.

Klaus un yüzü birden sertleşti.. Anlaşılan bu durum pek hoşuna gitmemişti.

KLAUS: Hiç tanımadığın iki adama güvenecek misin aşkım?

ESİLA: Onları tanıyorum Klaus... Onlara yardım etmek istiyorum. Hem sen beni yanına aldığında beni tanıyor muydun sanki?

KLAUS: Sen o zaman bir bebektin Esila..

ESİLA: Ne fark eder ki? Bak Klaus.. Hayatım yeterince karışık.. Ve ben hayatımda beyazlıklar görmek istiyorum. Eğer şimdi biri gelip kalbime bir kazık saplasa tüm hayatım mahvolacak.. Yine başka bir yerde gözlerimi açacağım ve geçmişim ile ilgili bir şey hatırlamayacağım. Belki 14 yaşında belki 30 yaşında belki ise daha anne karnında bir bebek olarak.. 300 senem yalnızca seninle geçti. Ama ben artık yeni arkadaşlar istiyorum.