KURTLARIN EFSANELERİ (TAMAMLANDI )

BÖLÜM 69

YORUMLARINIZI BEKLİYORUM ARKADAŞLAR.

'Her şeyden daha güçlü olan şeydir AŞK'

ESİLA

İnsanlar..Geçmişlerinde bazı hatalar yaparlar..Vermemeleri gereken kararlar verirler..Aşk gözlerini kör ettiği için geleceklerini düşünemezler..Fakat yaptıkları hataların bedellerini yalnızca onlar ödemezler..En sevdikleri insanlar bu hataların bedellerini ödemek zorunda kalırlar...

Bizim gibiler için hayat çok zordur..Sonsuzluk insanlara aslında hep istenilen bir şey olarak görünür..Ama bazı kötü bedelleride vardır..Sevdiğin insanların öldüğünü ve acı çektiğini görürsün..Fazla hata yaparsın..Ve öldürmek zorunda kalırsın..Bazen masum insanları,bazen hakkedenleri..Bazense en sevdiğin insanların ölümüne neden olursun.İstemeden de olsa onların hayatı senin yüzünden mahvolur..İşte bu yüzden bizim gibilerin diğer adı aslında 'Canavar' dır...

Sabah çoktan olmuştu.Ama odamdan dışarı çıksam mı diye kendimle savaş veriyordum..Aslında dün gece gücümü kontrol edebileceğimi anlamıştım..Çünkü diğer kurtları korkutmak için gücümü kullanmıştım.Ama sonunda durabilmiştim.Jacop haklıydı.Ben sınırlarımı bilen biriydim..Aşağıya inmeliydim.Çünkü diğerleri benim için çok endişeleniyorlardı.Ve ben onları bu şekilde üzgün ve endişeli görmekten nefret ediyordum.Derin bir nefes aldım.Ve içimde şu cümleyi tekrar ederek odadan dışarı çıktım.. 'Her şey ailem için ..'

Merdivenlerden yavaşça indim..Ama aşağıda kimse yoktu..Ağır adımlarla mutfağa yaklaştım.İçeri girdim..Sadece Derek ve Gizem vardı..Derek beni görünce birden ayağa kalktı..Ama odamdan çıktığım için mutlu gözüküyordu.

DEREK:Günaydın Esila..

ESİLA:Günaydın..Herkes nerede?

GİZEM:Babamlar işte..Liam uyuyor..Angel duşta..Kerem de erkenden mekana gitti..

ESİLA:Anladım..

Derek ın yanındaki sandalyeye geçtim.Derek hala ayaktaydı ve öylece bana bakıyordu.Sanki kendini zor tutuyormuş gibi duruyordu.Anlaşılan bana sarılmak istiyordu ama ters tepki vereceğimden de korkuyordu.Birden istemsizce gülümsedim.Gizem de anlamış olacak ki gülüyordu.

ESİLA:Sarılabilirsin..

Derek gülmemek için dudaklarını ısırıyordu.Onu bu halde görmek çok komikti.Çünkü herkesin genelde yanına yanaşmaya çekindiği,güçlü sert erkek benim karşımda ne hallere düşüyordu.Derek bana sıkıca sarıldı ve yine herzamanki gibi yüzünü boynuma gömdü.Gıdıklanmıştım..Bu yüzdende normal olarak gülmeye başladım.Bu hoşuna gitmiş olacak ki geri çekilmedi..

ESİLA:Bu kadar yeter!

Derek geri çekilde.İkimizde yanımızda Gizem in olduğunu hatırladık ve dönüp hemen ona baktık..Gizem in gözleri dolmuş gibiydi.Ama bizim bu halimize mi yoksa Kerem e olan özlemi yüzünden mi bunu asla bilemeyecektim..

O sırada Liam ve Angel kapıdan içeri girdiler..Liam hemen masada benim yanıma kuruldu..Sabah kahvaltıları az kişi olunca mutfakta ,akşam yemeklerini ise içerideki yemek masasında yiyiyorduk..

ANGEL:Acıkmışım..

ESİLA:Kerem daha okula gitmeyecek mi?Mekanda patronluk mu yapacak?

DEREK:Zaten bu sene mezun oluyoruz..Arada bir uğrar o da devamsızlıktan bir sene daha kalmamak için..

ESİLA:Harika!

LİAM:Eee güçleriniz konusunda ne yapmayı planlıyorsunuz?

Tam tabaktan aldığım salamı ağzıma atacaktım ki birden durdum..Bu konu iştahımı kaçırmıştı birden..