KURTLARIN EFSANELERİ (TAMAMLANDI )

BÖLÜM 78

YENİ BÖLÜM KARŞINIZDA. BiRAZ KISA OLDU AMA SİZİ MERAKTA BIRAKMAK İSTEDİM. UMARIM BEĞENİRSİNİZ VE MERAKLA OKURSUNUZ. YENİ BÖLÜMÜ YAZMAYA ÇALIŞIRIM. OY VRMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. MULTIMEDYADAKI VİDEO YU İZLERSENİZ SEVİNİRİM..

'Ölüm onların çok yakınında.'

GİZEM

Gözlerimi araladım.. Her tarafım ağrıyordu.. En çokta gözlerimdeki yanma hissi beni mahvediyordu. O kadar çok ağlamıştım ki gözlerim bunun acısını benden yeni yeni çıkartıyordu. Yatakta biraz doğruldum ve elim ile başımı tutma ihtiyacı hissettim.. Çünkü eğer başımı bırakırsam sanki yastığa yeniden dönecekmiş gibi hissediyordum. Yanımda kimse yoktu.. Bu da demek oluyordu ki Esila uyanmıştı.. Dün gece yatmadan önce nedense Esila ısrarla Derek ile uyumak istemediğini beni yanında görmek istediğini söylemişti.. Derek ise bunun sonucunda kahkahalar ile gülmüştü ama ben hiç bir şey anlamamıştım.. Kerem ise biraz bu duruma bozulmuştu.. Ama yapacak bir şey ne yazık ki yoktu..

Yatağın ucuna doğru hafifçe kaydım.. Kayarken çarşafı da biraz yerinden oynatmıştım ama yapacak bir şey yoktu.. Hemen önümde duran telefonu aldım ve saate baktım.. Saati gördüğüm anda ne ara yataktan fırlamıştım fark bile edememiştim.. Çünkü saat 12.00 dı.. Nasıl bu saate kadar uyuyabilmiştim? Neden kimse beni kaldırmamıştı? Hemen banyoya koştum.. Elimi yüzümü yıkadım.. Üstüme mavi bluzumu ve kot şortumu giydikten sonra hemen aşağıya indim.. Merdivenlerden inerken babetlerimi ayağıma geçirdim ve her şeyim hazır bir şekilde salona girdim.. Salonda sadece Kerem ve Derek vardı.. Ama başka kimse yoktu.. İkisi de beni görünce gülümsediler.. Önce ilerleyip Derek ın yanağına küçük  bir öpücük kondurdum. Sonra da Kerem in yanına geçip oturdum..

GİZEM: Diğerleri nerede?

Kerem bana sıkıca sarıldı.. Sonra ellerini saçlarımın arasında gezdirmeye başladı.. Şu anda dünyalar benimdi.. Şu 5 dakikalık zamanda her şeyi unutmuştum.. Ne savaş.. Ne geçmişim.. Ne Andrew.. Hepsi kafamdan uçup gitmişti. Çünkü sadece Kerem vardı.. Her zaman da olmasını istediğim gibi..

KEREM :Sabah çıktı.. Bizde seni uyandırmaya kıyamadık..

Hafifçe gülümsedim.. Beni uyandırmamalarının nedeni bana kıyamamaları değildi tabi ki de.. Benim olaylardan uzak kalmamı istiyorlardı. Ama bir şey söylemedim. Çünkü ortamın gerilmesini istemiyorum. O sırada giriş kapısı sertçe açıldı ve sertçe kapandı.. Hepimiz aynı anda dikleştik.. İçeri Esila girdi.. Telefonla konuşuyordu. Ama sinirli duruyordu..

ESİLA: 2 günüm kaldı Austin.. Hayır tabi ki de.. Kızların canı cehenneme... Seni 2 gün sonra burada göreceğim.. Tabi ki de bana borçlusun.. Tamam... Ölmek mi istiyorsun? Bunu severek ben sana yapabilirim.. Ona de ki eğer birazdan evimin önünde olmazsa onu önce parçalayacağım sonra da betalarıma kahvaltı olarak yedireceğim... Görüşürüz..

Esila telefonu kapattı.. Biz ise meraklı bakışlarla onu süzüyorduk.. Esila gülümsedi ve telefonu arka cebine koydu..

ESİLA: Selam gençler!

Esila geçip Derek ın yanına oturdu. Ayaklarını da Derek ın üzerine doğru uzattı. Anlaşılan yorulmuştu. Kim bilir sabahtan beri ne kadar uğraşmıştı her şeyle. Benim yüzümden... Abim Esila nın ayaklarını üzerinde görünce gülümsedi ama bir şey demedi..

KEREM: Neler oluyor bakalım?

Esila omuzlarını kaldırdı..

ESİLA: Babamlar sürekli sağa sola koşuşturuyor.. Sürü hazırlanıyor. Casper elinden geldikçe bilgi toplamaya çalışıyor. Stefan ve Damon savaşı bekliyor. Liam ve Angel alışverişe çıktılar. Dolap bom boş.. Ben de elimden geldiğince kurt bulmaya çalışıyorum..