afther the revolution(the hungergames)

hoofdstuk 34

"Het is zo luxe om elke morgen naast jou wakker te worden." Percy drukt een kus op mijn lippen. "Gelukkig kan dat ook zeggen" fluister ik. Ik woon nu al vijf weken in mijn nieuwe huis. Het is net alsof ik in een sprookje leef. Ik zie Percy veel vaker en dat bevalt me erg goed. Over drie weken is onze bruiloft al.

Als ik daar aan denk krijg ik al de kriebels.

"Hoelaat moet je weg" zegt Percy gapend. Ik werp een blik op de wekker. "Over een half uur" zucht ik. Percy kijkt verontwaardigd op. "Het is pas acht uur" sputtert hij. Ik kijk hem een beetje glimlachend aan. "Tja volgens mij zijn mama en Anna mij alle jurken te laten passen die er maar zijn" zucht ik weer.

Zodra Anna hoorde dat ik ging trouwen was ze door het dolle heen. Samen met Annie en mama regelt ze bijna alles. Van mij mag het. Als hun er toch gelukkig van worden.

"Je weet toch dat je altijd mooi bent? En dat ik altijd van je hou?" Percys stem klinkt opeens heel bezorgt. Ik zucht weer. Percy heeft af en toe last van een bezorgdheid aanval. Als antwoord druk ik maar mijn lippen op die van hem.

Hij trekt me in zijn warmte. Ik zou zo uren kunnen blijven liggen. Alleen Percy en ik. Maar ik weet dat Anna me persoonlijk komt halen als ik niet kom opdagen. Ik trek me langzaam los en stap uit bed. Meteen begint Percy met klagen. Ik glimlach naar hem en loop naar de badkamer waar ik een snelle douche neem.

Als ik naar beneden loop is Percy wonder boven wonder onbijt aan het maken. Meestal komt hij pas een paar uur later in actie. Hij trekt me op zijn schoot zodra hij mij ziet. Ik jat wat eten van hem en geef hem een kus. Precies om half negen gaat de bel.

Ik hoor Amora hier al zingen. Amora heeft de zangstem van mama. Ik wist trouwens niet dat zij ook mee zou gaan. Percy volgt me als ik naar de deur loop. Anna staat vrolijk op en neer te springen. Voor haar is dit absoluut de leukste van heel de bruiloft.

"Hoelaat brengen jullie haar ongeveer thuis?" vraagt Percy terwijl hij me nog snel een knuffel geeft. "Ik denk rond zeven uur vanavond" zegt Annie vrolijk. Percy kijkt haar met open mond aan. "Ik denk niet dat we dat gaan halen. Zeg maar gerust negen uur" zegt Anna met een knipoog naar mij. Mama schiet in de lach. Percy schudt zijn hoofd even.

"Nou veel plezier lieverd. En laat jezelf niet gek maken he?" Hij werpt nog een blik op Anna voor hij weer naar binnen gaat.

"Tijd om te gaan beginnen" roept Anna vrolijk.

Na twee uur rijden zijn we eindelijk bij de winkel. Blijkbaar hebben Annie, Anna en mama al vooronderzoek gedaan. Toen hebben ze tien jurken geselecteerd. Die ik nu dus ga passen.

Niet veel later krijg ik de eerste jurk in mijn handen geduwd. Ik moet toegeven heel lelijk is hij niet. Maar dat zijn ze allemaal niet.

"Ik geef het op. Waarom mag je maar één jurk. Rose je bent gewoon een geboren bruid" zucht Anna na acht jurken. Ik bloos. Tot nu toe was er maar één echt verschrikkelijk. Ze waren allemaal mooi maar ik zie mezelf er nog niet in lopen.

Ik krijg van de verkoopster de volgende jurk in mijn handen geduwd. Deze voelt soepeler aan. Lichter. Hij golft een beetje. Zonder in de spiegel te kijken loop ik uit de paskamer. Mama kijkt me geschrokken aan. Haar ogen vullen zich met tranen. "O Rose" snift ze. "Deze is zo mooi."

Anna knikt instemmend. "Percy weet niet wat hij ziet" zegt Annie met duidelijk een brok in haar keel. Ik word er spontaan verlegen van. "Nu is het tijd voor Amora" zegt Anna met een liefdevolle blik op mijn kleine zusje. De verkoopster die eerst stond mee te luisteren holt nu weg op haar hoge haken.

Niet veel later komt ze terug met een witte kledinghoes. Er komt een mintgroene jurk te voorschijn met een roosje en een strik achterop. "Aangezien Amora de ringen gaat geven vonden wij dat ze ook een speciale jurk nodig had" gaat Anna vrolijk verder. Amora steekt gretig haar handjes uit naar de prachtige jurk. Ik glimlach tevreden.

Als Amora blij is ben ik dat ook.

Eindelijk zitten we even. Ze waren niet meer te houden. We hebben taart, bloemen, bruidsmeisje jurken uitgezocht, het buffet en ga zo nog maar even door. Ik zit er helemaal doorheen. Anna en Annie hebben het over de gastenlijst terwijl mama met Amora even naar de wc is.

"Is er nog iemand die we vergeten zijn om een uitnodiging te sturen" zegt Annie bezorgt. Annie schudt haar hoofd. "Ik twijfel Alleen of." Ze kijkt even zenuwachtig naar de WC. "Of ik Gale moet uitnodigen. Hij is hier pas weer komen wonen met zijn gezin." Anna kijkt naar verbaast aan. "Gale Hawthorne?" vraagt ze verbaast. Annie knikt weer wat zenuwachtig.

Anna wordt wat bleek. "Is er een probleem dan met die familie? " haar stem schiet omhoog. Annie schudt haar hoofd. "Gale was Katniss beste vriend. Door omstandigheden hebben ze elkaar nooit meer gezien. Zijn familie is hier wel altijd blijven wonen."

"Hawthorne?" vraag ik verbaast. Ik weet het late reactie.
"Zo heet onze mentrix toch?"

"Hawthorne?" Mama staat plots achter me.

"Wat is er met de Hawthornes? "

Er worden drie verschillende antwoorden gegeven.
"Zo heet mijn vriendje."
"Helemaal niks."
"Dat is mijn mentrix."

Mama kijkt ons één voor één aan. "Dat moet Posy zijn en zijn zoon" mompelt ze. "Hij is toch echt terug." Ze kijkt nog heel even moeilijk maar dan begint druk met Anna te praten.

^^^

"En was het leuk?" Percy staat me al op te wachten als ik uitgeput thuis kom. Na dat we even hadden gerust moesten we meteen weer verder. Een jurk voor mama en Annie, mama moest dingen regelen voor het verblijf van gasten, de receptie.

Ik val kreunend op een stoel. "Nooit gewetem dat het zoveel werk was. Volgens krijgen we de grootste bruiloft ooit." Percy grinnikt en geeft me een kus. "We krijgen de mooiste bruiloft ooit, want dat verdien je" fluistert hij in mijn oor.

Ik sla mijn armen om zijn nek en hoop dat ik het nooit meer hoef los te laten