afther the revolution(the hungergames)

hoofdstuk 10

"Het is over" hoor ik haar zeggen.

"He wat is over?" Vraag ik verbaasd. "En kom binnen anders word je nog ziek." Ze blijft maar snikken en kom niet uit haar worden. Peeta komt vragend naar beneden, maar ik stuur hem naar boven, terwijl ik een kop thee zet. "Zo" ik zet een kop thee voor haar neer "vertel me nu wat er aan de hand is."

Ze kijkt me aan en begint te vertellen. "Ik kwam wat later thuis. Ik wou nog wat kopen om het goed te maken, je weet wel waarom." Ik zag hem nergens, dus ik dacht dat hij misschien een stukje lopen was of zwemmen. Na een paar uur begon ik ongerust te worden en Percy begon te huilen. Ik liep naar boven om naar hem toe te gaan. Ik hoorde wat in onze eigen kamer vallen. Ik deed de deur open en toen." Ze begint nog harder te huilen. "En toen Annie" vraag ik rustig. "Lag hij daar in bed met een of andere meisje. Ik heb hem alleen aangekeken en ben weg gelopen. Heel district 12 door. En nu weet ik niet meer waar ik naar toen moet, dus ik dacht misschien kan ik hier een nachtje blijven en." Ik kap haar af "je blijft hier zolang als je wilt" ze glimlacht waterig.

De deurbel gaat. Annie kijkt meteen bang," rustig maar ik doe niet open laat hem maar even in paniek zitten." Ik maak boven een bed voor haar klaar en geef haar een pyjama. "Slaap lekker" zeg ik , ze mompelt maar wat terug. Als ik terug naar mijn eigen kamer loop. Ligt Peeta al op mij te wachten. "En ?" Liefdesverdriet" antwoord ik en leg heel het verhaal uit. Peeta schud zijn hoofd, "hij maak er een grootte zooi van. Want hij houdt echt van haar." "Hoe weet je dat?" vraag ik verbaast. "Ik zie het in zijn ogen" Antwoord hij. Ik rol met mijn ogen alleen Peeta kan zo iets zien.

De volgende ochtend word ik wakker, zonder met Peeta's armen om mij heen en zijn handen op mijn buik. hij is al aan het werk. Ik zucht arme Annie, als Peeta zoiets zou doen. Dan zal ik verdrinken in verdriet. Ik ga naar beneden om voor Annie en mij ontbijt maken. Ik doe extra veel chocola voor Annie. Ik klop bij haar op de deur en stap binnen. "Roomservice, lekker geslapen?" Ze opent haar ogen, die staan fel en vastberaden. Ik schrik er van. "Ja op zich wel" antwoord ze afwezig. "Katniss, ik heb besloten om terug te gaan naar district 4. Samen met Percy opnieuw beginnen. We kunnen gewoon contact blijven houden,
Maar ik kan hier niet blijven als Finnick hier rond loopt en ik mis de zoute geur, het water en de visserij"
Ik weet niet wat ik moet zeggen. "Annie ik heb je nodig. Bij de bevalling en het dagelijks leven. Ik kan je kookkunsten niet missen." Ze lacht kort "sorry Katniss maar mijn besluit staat vast"

Ik krijg tranen in mijn ogen. "Ik kan je niet missen" en begin te huilen. Ze wrijft over mijn rug. "Je komt dan toch gezellig met Peeta op vakantie en we kunnen bellen." Ik knik en wrijf de traenen uit mijn ogen. Sorry dat ik zo reageer. Ze moet even lachen. "Maakt niet uit gekkke, dat zijn de hormonen. Toen ik zwanger was van Percy, huilde ik de hele tijd. Finnick werd er gek van maar liet het niet merken." Haar ogen staan meteen weer bedroeft.

Als de telefoon gaat, neem ik op .
"Katniss, Finnick als hier 1000 keer binnen gekomen. Hij gaat zich zelf echt nog wat aan doen, als hij er niet gauw achter komt waar Annie is" Zegt Peeta bezorgt.
"Stuur hem maar hier heen" zucht ik.
"Annie, Finnick komt er aan. Als jij nu naar huis gaat om je spullen te pakken. Hou ik hem aan de praat. Ze knikt pakt haar jas en vertrekt via de achterdeur. Nog geen 2 seconde later gaat de bel. Als ik open doe schrik me rot. Er sta een man met zulke rode dikken ogen en helemaal verward haar. Zijn mondhoeken staan ver naar beneden. Er is weinig over van de o zo knappe Finnick Odair. "Is ze hier?" Is het enige wat hij uitbrengt. Zijn stem is dik en klinkt gebroken. "Was kom binnen" ik hou de deur voor hem open. Ik was van plan om hem te negeren, maar ik kan het niet. Ik geef hem koffie en wacht op uitleg, maar die komt niet. "Nou" ik kijk hem vragend aan.

Hij staart naar zijn koffie. "Ze was boos op me" zegt hij. Ik voel woede opkomen. "Dus jij denkt ze is boos nu houdt niet meer van mij. Ik neem maar een ander. Ik geloof er geen zak van. jij bent op haar uitgekeken, zeg dat dan in plaats dat ze er zelf achter moet komen. Hij kijkt op "op haar uitgekeken dat nooit zij eerder op mij" ik begin te schreeuwen. "Wat bezielde je dan in godsnaam?" Hij kijkt mij aan en er rolt een traan uit zijn ooghoek. "Ze heeft bijna geen aandacht meer voor mij" ik kijk hem verbaast aan. "Alles gaat naar Percy, ik vind het niet erg maar ze is de laatste tijd zo vaak boos op me. Ik was gister zo van streek en toen kwam dat meisje en ja ze streelde mijn ego."

Ik kijk hem wantrouwig aan, ergens snap ik hem. Ik heb ze al een hele tijd niet echt verliefd meer gezien, maar om dit dan te doen. "Katniss, waar is ze ik had dit eerder aan haar moeten vertellen." Ik zit in een tweestrijd opeens moet ik denken aan die keer in district 13

"Finnick!" Iets tussen een gil en een vreugedekreet in. Een wat verfromfaaide maar mooie jonge vrouw rent op ons af. "Finnick!" En plotseling is het alsof or niemand op de wereld is behalve deze twee mensen, die door de gang heen stormen om bij elkaar te komen. Ze botsen tegen elkaar op, omhelzen elkaar, verliezen hun evenwicht en vallen tegen een muur, waar ze blijven staan. Aan elkaar gekleefd tot een wezen. Onscheidbaar.

Ik weet niet wat er precies gebeurd is met deze mensen, maar ze moeten terug komen. "Ze is naar jullie huis spullen te paken om terug te gaan naar district 4." Finnick kijkt me met grootte ogen. "Nee nee dat mag niet. Ik kan niet zonder haar." Ik knik begrijpend en pak een bloem van de bos die ik van Peeta heb gekregen. "Ga naar haar toe, leg het uit en verwen haar. Kom niet terug voordat het goed is. Finnick kijkt mij dankbaar aan.

POV Annie
Ik voel me leeg van binnen. Ik mis Finnick nu al, maar dit was de kans om bij hem weg te gaan. Niet voor mij zelf voor hem.
"Annie?" Daar staat hij dikke rode ogen en met een trieste blik. "Finnick" zeg ik stug, terwijl ik doorga met mijn spullen inpakken. "Laat het me uitleggen" zijn stem breekt mij. "Nee laat mij het uitleggen." Ik val huilend in zijn armen. Hij streelt mijn haar. "Het spijt me zo erg pareltje" mijn bijnaam en ik bedenk dat ik een missie heb en die niet mag opgeven. Ik trek me terug en kijk hem aan. "Ik ga terug naar district 4" hij kijkt me aan "geef nog 1 kans en ik verpest het niet." Ik hou het niet meer en vertel het hem "ik doe het voor jou. Dan hoef jij de rest van je leven geen kinderoppas te spelen voor een of ander meisje dat gek in der hoofd is!" Zijn ogen worden groot "hoe kan je dat nou weer denken!" Roept hij uit. "Kijk naar mij! Ik ben niet knap, niet slim en pyschis niet in orde. Kijk naar jezelf knap, sterk, lief, behulpzaam, zorgzaam . Jij hebt alleen met mij uit medelijden!" Hij staart me aan en opeens zoent hij me op mijn mond. Ik voel zijn hartslag die me al zo vaak rustig heeft gemaakt. Ik kan niet zonder hem.

"Pareltje hoe kom je hier allemaal bij? Vraagt hij, terwijl hij mijn haren streelt. Ik begin te snikken "het is toch zo." Hij drukt mij stevig tegen mij aan. "Jij bent de allermooiste vrouw van de wereld. De allerliefste en jij staat voor iedereen klaar. Wat wil je nog meer?
Ik lach door mij tranen heen. "Mama, papa" Percy kijkt om de hoek. Finnick tilt hem omhoog "wat is er kleine jongen?" Hij strekt een arm om bij mij te komen. "Hebben jullie nu geen ruzie meer?" Vraagt hij voorzichtig. Ik kijk Finnick aan en schud dan mijn hoofd. "Percy" zegt Finnick "jij hebt de liefste mama van de hele wereld." Percy knikt hevig "maar ook de liefste papa" "absoluut Percy" zeg ik glimlachend.

POV Katniss
"Liefje aan wie moeten we het nog vertellen?" Peeta is terug van de bakkerij en is aan het koken. Ik zit aan de keukentafel te kijken hoe Peeta kookt. "Haymitch" antwoord ik. "Voor de rest niemand." Peeta schud zijn hoofd "liefje wat dacht je van Effie, Annie en Finnick?" "Annie was er bij toen ik het te horen kreeg, dus Finnick zal het ook wel moeten weten. Effie nee want dan weet het hele Capitool het. Peeta zucht "ze komen er sowieso achter, waarschijnlijk moeten we er zelfs over een tijdje naar." Ik staar Peeta ongelovig aan. "Dit is iets tussen jou en mij, dat hoeft niet iedereen te weten. Waarschijnlijk willen ze me kind roze verven ofzo en dat laat ik nooit gebeuren."

"Jij vieze mutilant, jij moet dood!" Peeta komt ineens uit het niets akelig dichtbij en ik probeer weg te schuifelen. "Peeta ik ben het Katniss" hij kjkt me aan met zijn kille zwarte ogen. Ik weet dat deze flashback te sterk is en ik probeer de keuken uit te rennen, maar ik struikel en val op mijn buik. Dan komen de trappen hij schopt en slaat waar hij kan tot ik zwart begin te zien.