Toen we elkaar weer los hadden gelaten, grijnsde ik schaapachtig naar mijn team. Ik keek de groep eens rond. Ik kon misschien niet even goed met iedereen opschieten maar we hadden elkaar nodig.
'Ik had zo mijn twijfels,' begin ik. 'Maar ik denk dat ook al zijn we een stelletje bij elkaar geschraapte sukkels, we een goed team zijn.' Met deze opmerking verdween de spanning en begon iedereen te lachen. Ik keek naar mijn pols en inderdaad was er niets meer te zien van mijn wond. Ik bond de zwarte zakdoek van mijn pols en overhandigde hem terug aan Shawn.

'Hoe nu verder?' Vroeg Dean zich af. Hij keek de groep rond. Het bleef stil. Plots klonk er een schelle piep. Iedereen greep naar zijn hoofd. Ik hoorde Shawn een verwensing mompelen.
'Jullie zijn er al' stelde Ross vast toen het weer stil geworden was.
'Verrast dat je?' Vroeg ik.
'Eerlijk gezegd, ja. Dit is geweldig, ik heb een weddenschap met Jay gemaakt. Zijn team heeft ze uitweg nog niet gevonden.' Ik hoorde aan de toon waarop hij het zei dat hij een tevreden grijns droeg. Nog voordat ik mijn volgende vraag kon stellen, flitste er een rood licht door de kamer.
'Daar zullen we de anderen hebben' hoorde ik Ross zeggen.
'Wat gaat er nu gebeuren?' Vroeg Olivia angstig.
'Jullie worden dalijk verplaatst naar het volgende level.'
'En dat houdt in?' Vroeg ik door.
'Ik noem het wel het COD level' zei Ross.
'Call Of Duty?' Vroeg ik verrast. Ik speelde de spellen altijd met Kay.
'Ja, jullie zullen als team samen met een aantal bots het andere team moeten verslaan.'
'Bots?' Vroeg Chloé zich af.
'Dat zijn robots in je team' legde ik haar uit.
'Hoe win je?' Vroeg Nate vervolgens. Dat was wel een goede ja, ik nam aan dat het niet nu al de bedoeling was om het volledige team uit de moorden.
'Er is een centraal punt, temidden van de teams, daar moeten jullie de leider, die een robot is, neerhalen en vervolgens het gebouw opblazen. Het team dat die opdracht als eerst succesvol uitvoert wint.'
'Dus dan hoeven we niemand uit het andere team neer te halen?' Vroeg Olivia, opluchting weerklonk in haar stem.
'De bots van het vijandige team zullen jullie proberen te doden, jullie zullen je moeten verdedigen.'

Ik wilde nog wat vragen toen de metalen deur openschoof en het andere team de ruimte in kwam. Het werd ijzig stil. Een dreun klonk door de kamer en een geprojecteerde twee verscheen op de muur. De muren achter de teams schoven weg.
'Teams, ga ieder naar je eigen kant, vanaf daar zullen jullie verder getransporteerd worden naar het level.'

'Oh ja,' klonk Ross ineens weer. 'Ik zou oppassen voor het andere team. Zij hebben al iemand verloren en willen hun achterstand zo snel mogelijk wegwerken.'

'Kom op, Ross,' zei ik terwijl ik naar het andere team keek. 'Ik weet zeker dat zij net zo min al wij-' ik werd abrupt onderbroken door een mes dat op een millimeter afstand van mijn hoofd in de muur stak. Collin keek me met donkere ogen aan.
'Oké,' zei ik met trillende stem. 'Jongens wegwezen hier!'
Ik sprintte voor mijn team uit door de opening die de muur gevormd had. Snel volgde de rest.

We kwamen in een krappe, donkere ruimte uit. Toen we allemaal binnen waren kwam hetzelfde beweeggevoel weer alleen dit keer niet alleen omhoog maar ook opzij.
'Ze zijn gek' verklaarde ik hijgend terwijl ik met mijn handen op mijn knieën steunde. Mijn teamgenoten knikten instemmend.
'Nooit gedacht dat ze ineens zo om zouden slaan' hijgde ook Nate.
'Jay heeft waarschijnlijk op ze ingepraat. Nu heeft hij de volledige controle over hen' zei Shawn.
'We moeten in ieder geval beter oppassen' zei Dean ietwat overbodig. Met een schok stonden we ineens stil.
Nieuwsgierig liepen we door de opening.

'Holy shit' mompelde Will onder zijn adem. Ook ik keek met grote verbazing rond. Zomaar uit het niets stonden we ineens op een hoge berg die bedekt was met sneeuw. Ik keek omhoog, de lucht was gevuld met dikke wolken. Sneeuwvlokken daalden neer uit de hemel. Het was vreselijk koud. Ik blies in mijn handen toen het me ineens opviel dat we andere kleding aanhadden. Allemaal droegen we dezelfde zwart/donker-grijze legeroutfit. Bij ons allemaal hing een  ACR geweer om onze schouders, een M9, die op een gewoon handpistool lijkt, stak in onze broek en daarnaast hadden we nog enkele messen en rook- en sticky bommen. Om onze heupen hingen losjes nieuwe kogels.

Game FaceWo Geschichten leben. Entdecke jetzt