Don't [H.S.]

*50* (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Bella's Point Of View.

Φοβαμαι. Ο Harry ειναι στο διαμερισμα του, και εγω εχω μεινει μονη μου. Εχουμε σε μιση ωρα ραντεβου στην εισοδο για μα φυγουμε. Και εγω καθομαι μπροστα στην ντουλαπα μου παγωμενη. Δεν ειναι τοσο το τι θα βαλω. Αλλα εκει που παω. Μονο το που, και το γιατι. Ξεχασα να αναφερω πως εχουμε τον Zayn ομοιρο. Ο Louis λεει πως θα ηταν μια καλη ευκαιρια για να συνφωνησει για εναν ακομα λογο ο Mike. Εχουμε ολα τα πιονια του στην μερια μας. Μου ειχε ψιθυρισει παρηγοριτικα ο Niall την τελευταια φορα που το συζητησαμε. Οσο για την Elena, εχω να δειλωσω πως δεν φαινεται ταρακουνημενη απο ολο αυτο. Μπορω να πω πως ειναι πιο ψυχραιμη και απο τον Harry... Τωρα μπορω να πω στα σιγουρα πως ειναι αδελφη του. Κανενας απο τους δυο τους δεν θελει να παραδεχθει στον εαυτο του ή ακομα και στους αλλους πως φοβαται. Ή την οποιαδηποτε αλλη αδυναμια. Δεν ξερω αν εχω δει ποτε την Elena να χανει την ψυχραιμια της. Δειχνει παντα ανετη με ολα, και παραδεχεται μονο τα καλα, οχι αυτα που την απειλουν. Μακαρι να το εκανα και εγω αυτο. Θα ημουν καλυτερα σε ολη αυτη την ιστορια. Δεν ξερω τι αλλο θα μπορουσε να γινει...

Αποφασισα να φορεσω μαυρα. Μαυρο τζιν, μαυρο μπλουζακι, τα μαυρα μποτακια και το δερματινο τζιν μου. Δεν ξερω αν εκανα καλη επιλογη. Αφησα τα μαλλια μου μπουκλες, και κατεβηκα στην εισοδο. Ο Harry φορουσε ενα κολλητο τζιν, με ενα ασπρο μπλουζακι ριγμενο απο πανω. Ασπρα σταρακια και καφε μπουφαν. Χαμογελασα αμηχανα και τον πλησιασα. "Φαινεσαι σαν μυστηκος φυλακας του Vampire Academy." ειπε και τυλιξε τα χερια του γυρω απο την μεση μου. "Τι, δεν σου αρεσει; Να βαλω κατι αλλο;" μιλησα κοροιδευτηκα. "Οχι. Σου παει τρελα." χαμογελασε και με φιλησε. Εμπλεξε τα δαχτυλα μας και ανοιξε την πορτα. Περασαμε στο παρκινγκ και μπηκαμε στο μαυρο Range Rover του. Χαμογελουσε ελαφρα. Αυτο το χακογελο του, ειναι τελειως ψευτικο. Μου την σπαει. "Αν ειναι να χαμογελας, χαμογελα αληθινα τουλαχιστον." ειπα λιγο αργοτερα. "Δεν καταλαβαινω." ψιθυρισε. "Harry ξερω πως δεν θα πετυχει! Θα ηταν τελειο αν πετυχαινε! Και ναι θελω ενα μελλον μαζι σου, αλλα ξερω οτι ολα τα ονειρα μου για σενα θα τελειωσουν σημερα! Δεν θελω λοιπον να φυγω ετσι! Αν ειναι να χαμογελασεις κανε το επειδη το θελεις! Οχι για να με παρηγορησεις..." ειπα επιθετικα. Ακουστηκε πολυ ασχημο, αλλα δεν θα μπορουσα να το πω αλλιως. Ηξερα οτι θα πεθανω και ας μην ηθελα να το παραδεχθω. "Δεν καταλαβαινω γιατι τα λες ολα αυτα." πειρα ως απαντηση. "Τα λεω επειδη θελω να πω την αληθεια... Και να ξερεις οτι ειμαι ενταξει με την ιδεα. Δεν θελω να πεθανω, αλλα αν ειναι για να μην πεθανεις εσυ ειμαι καλα!" εβγαλε μια βαθια ανασα και με κοιταξε. "Κανεις δεν προκειται να πεθανει!!" φωναξε. Κοιτουσα σοκαρισμενη καθως σταματουσε στην ακρη του δρομου. "Να μην ξανα ακουσω κατι τετοιο. Τερμα. Φυγαμε μαζι, και θα γυρισουμε μαζι. Δεν το δεχομαι αλλιως." βγηκε απο το αυτοκινητο και ηρθε στην μερια μου. Ανοιξε την πορτα και μου εκανε νοημα να βγω. "Φτασαμε." βγηκα και κοιταξα γυρω. Ηταν ενα αδειο μερος, παρκινγκ θα μπορουσα να πω. Οι υπολοιποι ηταν ηδη εκει. Εδωσα μια αγκαλια στην Elena και κοιταξα τους υπολοιπους. Ο Niall ηταν σοβαρος. Το ιδιο και ο Louis. Ο Liam απο την αλλη εδειχνε να ανησυχει υπερβολικα... Ηταν τοσο αμηχανος που ειχε κατεβασει το βλεμμα του και περπατουσε πανω κατω στον χορο που στεκομασταν. Ειχε νυχτωσει και τα φωτα του δρομου αναψαν αυτοματα. Ο αερας φυσουσε δυνατα και το κρυο ολο και γινοταν πιο αισθητο. Λιγη ωρα αργοτερα, ενφανιστηκε το γνωστο μου τζιπ. Ο Augustus και ο Ian βγηκαν απο μεσα. Ο Gus με αγκαλιασε παρηγοριτικα, και ο Ian απλα εγνεψε ως χαιρετησμο. Σταθηκα διπλα στον Harry. Ειχε σραυρωμενα τα χερια του πανω στο στηθος του. Λιγα δευτερα αργοτερα, σταθηκε διπλα μου ο Augustus. Οι υπολοιποι στεκονταν απο πισω μας. Το σκοταδι ειχε πεσει για τα καλα και ο φοβος μου ηταν στα ορια για να μην το βαλω στα ποδια. Εκεινη την στιγμη, ενα κοκκινο αυτοκινητο εμφανιστηκε. Βγηκε απο μεσα ενας αντρας. Ψηλος. Γυμνασμενος με καστανα μαλλια και ματια. Τα ματια του πλατυναν οταν ειδε τον Zayn δεμενο σε μια κολωνα δεκα μετρα μακρυα απο εμας. Αποφασισε να το παιξει σοβαρος και μας κοιταξε ολους. "Ian. Παλι εναντιον μου. Την περασμενη φορα δεν σου βγηκε σε καλο..." ειπε και ο Ian χαμογελασε ειρωνικα. "Λοιπον για να τελειωνουμε." ειπε αποφασιστηκα ο Harry. Αμεσως του αρπαξα το χερι και το εσφιξα. "Mike εδω ηρθαμε 9 και θα φυγουμε 8. Για να τον μπασταρδο εκει περα χεστηκα." ειπε και κοιταξε τον Zayn. "Ξερουμε ολοι πως θελεις να απαλαγεις απο την Bella. Και δεν σε συμφερει. Εχουμε στα χερια μας αρχεια που αν κυκλοροφορησουν πας κατευθειαν μεσα. Και δεν νομιζω να θες κατι τετοιο." ειπε σιγουρος ο Augustus. "Οσο για τα αλλα, εχουμε πολλα να σε κατηγορισουμε. Φονο, απαγωγη, κλοπη κρατηκων εγγραφων... Και πολλα αλλα που μπορουμε να αποδοιξουμε." ειπε ο Ian. Ο Mike κοιτουσε μονο εμενα. Ειχα αρχισει να φοβαμαι πολυ. Μου χαμογελασε και εκανε μςρικα βηματα προς εμενα. "Bella... Φαινεσαι καλη κοπελα. Απορω πως εμπλεξες με ολους αυτους εδω περα. Θα μπορουσες να εχεις ενα καλυτερο μελλον... Για παραδειγμα... Το τμημα του εισογειου θα σου ταιριαζε πολυ..." ειπε και κοιταξε τον Harry. "Αυτο να το βγαλεις απο το γαμημενο κεφαλι σου!!!" φωναξε και τον εσπρωξε προς τα πισω. "Ετσι και την ακουμπησει κανενας απο τους μαλακες τους φιλους σου, θα σε σκοτωσω εγω ο ιδιος!!" φωναξε ο Liam και τον κοιταξα στιγμιαια. Ο Mike γελασε, και ξανα εστρεψε την προσοχη του σε εμενα. "Βεβαια, δεν θα ηαουν ασχημη και για την εισοδο. Εε Zayn??" ρωτησε και ολοι κοιταξαμε τον Zayn. Εκεινος εγνεψε πανικοβλητος. "Τελευταια ευκαιρια Styles... Μην με απογοϊτευσεις ξανα. Οσο για εσενα μικρη δεσποινις, η θεση σου στην Diamond θα σε περιμενει οποτε θελησεις." εκανε μερικα βηματα πισω και κοιταξε τον Harry με ενα υπουλο χαμογελο. Τοποθετησε το χερι του στο πισω μερις της πλατης του και μας κοιταξε ολους απο μια φορα. Τραβηξε το χερι του και εμεινα με το στομα ανοιχτο. Αντικρισα ενα οπλο. Τα ματια μου πλατυναν και εσφιξα το χερι του γυρω απο το δικο μου. "Σαγαπω!" ειπα το δευτερολεπρο που ακουσα την σκανδαλη να πατιεται απο τον Mike. Το ιδιο δευτερολεπτο, ο Harry βρεθηκε στο εδαφος με αιματα γυρω του. Επεσα κατω διπλα του. Του κρατουσα το χερι χωρις να τον αντικριζω. Λιγο αργοτερα, ακουσα την αναπνοη του να ερχεται στα φυσιολογικα. "Σουυς..." μου ψιθυρισε. Ηξερε ηδη πως εκλαιγα. "Bella ειμαι εδω... Δεν προκειται να σε αφησω... Δεν παω πουθενα... Ποτε δεν θα φυγω... Ποτε..."

~~~~~××××THE END×××××~~~~~~

Hello everyone! Παει και αυτο... Ελπιζω να ηταν καλο❤❤ το επομενο βιβλιο οπως σας εχω πει θα ανεβει το σαββατοκυριακο λογικα και ο τιτλος του ειναι 'Stay'. Ελπιζω να σας αρεσει οπως και αυτο πειτε μου την γνωμη σας για το τελος

P.S. οσες απωριες αποκτησατε σε αυτο το κεφαλαιο να ξερετε θα σας λυθουν στο επομενο βιβλιο❤

All the love,

Sophia