Don't [H.S.]

⭐41⭐

Bella's Point Of View

Συνέχεια...

Πέσαμε και οι δυο με την πλάτη στο κρεβάτι, προσπαθώντας να σταθεροποιήσουμε τις ανάσες μας. Με κοίταξε, και μου χαμογέλασε. Έκανα το ίδιο και έκλεισα στιγμιαία τα μάτια μου. Γύρισε προς το μέρος μου και πέρασε το χέρι του γύρω από την μέση μου. "Κοιμήσου..." μου ψιθύρισε, και έκλεισε τα μάτια του. Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και έκλεισα τα μάτια μου. "Bella..." ψιθύρισε λίγο αργότερα. "Μμμ?" απάντησα. "Σ' αγαπάω..." είπε και ένιωσα να με κοιτάζει. Άνοιξα τα μάτια μου και τον είδα να μου χαμογελάει. Αυτό το τέλειο χαμόγελο και τα γλυκά λακκάκια του. Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και του ξανά χαμογέλασα. "Και εγώ..." είπα και έκλεισα τα μάτια μου. Μέσα σε λίγα λεπτά είχαμε αποκοιμηθεί και οι δυο.

....................

Harry's Point Of View

Ξύπνησα από το φως που έμπαινε από το παράθυρο. Χαμογέλασα στην σκέψη του γεγονότος της χθεσινής νύχτας. Την κοίταξα και χαμογέλασα ακόμα περισσότερο. Πέρασα το χέρι μου γύρω από την μέση της και τοποθέτησα το πρόσωπό μου κοντά στο δικό της. Άνοιξε το ένα της μάτι ελαφρά για να με κοιτάξει, και αφού χαμογέλασε έκανε πως κοιμόταν. Την τράβηξα πιο κοντά στο σώμα μου και εκείνη κλαψούρισε ως διαμαρτυρία. "Harry νυστάζω ακόμα..." ψιθύρισε και γύρισε το πρόσωπό της από την άλλη μεριά. Την πλησίασα κι άλλο, και άρχισα να την γαργαλάω. «Έλα ρε Harry!!!» φώναξε μέσα στα γέλια της. «Σε παρακαλώ φτάνει!!» πρόσθεσε. Εγώ χαμογέλασα και την κράτησα αγκαλιά. «Τι θα έκανα χωρίς εσένα? Μου λες?» ψιθύρισα και μου χαμογέλασε. «Τίποτα. Δεν θα είχες και προβλήματα.» είπε και αμέσως το χαμόγελό της εξαφανίστηκε. Εγώ σηκώθηκα πάνω και κάθισα απέναντί της. Την κοίταξα σοβαρός και εκείνη χαμογέλασε. «Αυτό γιατί ήταν τώρα?» μίλησα θυμωμένος. «Αυτό που πιστεύω.» είπε και έχωσε το πρόσωπό της στα μαξιλάρια. «Μπορείς να το πάρεις πίσω? Δεν μου αρέσει να συζητάμε για τέτοιες χαζομάρες.» είπα και την πλησίασα λιγάκι. «Ν-ναι. Αλλά εγώ δεν ξέρω... αν δεν ήμουν τόσο ηλίθια και δεν έπεφτα πάνω σου δύο μήνες πριν, δεν θα γινόταν τίποτα από αυτά.» είπε και χαμήλωσε το βλέμμα της. «Ναι, έχεις δίκιο. Και όλα θα ήταν όπως πριν. Εγώ θα ήμουν ακόμα ο μαλάκας που ήμουν και η ζωή μου θα ήταν ακόμα άδεια. Γιατί χωρίς εσένα δεν θα μου τίποτα.» ψιθύρισα, και την φίλησα. Εκείνη χαμογέλασε μέσα στο φιλί και με κοίταξε στα μάτια. «Harry... να σου πω κάτι?» έγνεψα και εκείνη χαμογέλασε. «Πεινάω...!» είπε και άρχισε να γελάει. «Ωραία, πάμε κάτω.» σηκώθηκε και φόρεσε ένα από τα μπλουζάκια μου. Εγώ φόρεσα το παντελόνι μου και κατεβήκαμε την σκάλα. Μόλις φτάσαμε στην κουζίνα, τα μάτια μου πλάτυναν από έκπληξη. «IAN?!» φώναξα. Η Bella στάθηκε από πίσω μου και τύλιξε τα δάχτυλά της γύρω από το χέρι μου. Εκείνος χαμογέλασε ειρωνικά και πείρε ένα μήλο από την φρουτιέρα. Το έτριψε στην μπλούζα του και το δάγκωσε. «Παρόν.» μίλησε λίγο αργότερα. Τον κοίταξα νευριασμένος και εκείνος γέλασε. «Πως στο διάλο ήρθες εδώ?» είπα λίγο αργότερα. «Ααα αυτό? Το δεξί μου κροσσέ στο πρόσωπο του φίλου σου με βοήθησε πολύ.» είπε ειρωνικά. Τραβήχτηκα προς το μέρος του και ήμουν έτοιμος να πάω γρήγορα προς το μέρος του και να τον χτυπήσω, αλλά το χέρι της γύρω από το δικό μου με κράτησε στην θέση μου. «Ήρεμα τίγρη...» κορόιδεψε και κοίταξε την Bella. Την κοίταξα ταυτόχρονα με την άκρη του ματιού μου. Ήταν τρομοκρατημένη. «Πήγαινε να τσεκάρεις τον Louis.» της είπα σχεδόν από μέσα μου προτού απομακρυνθεί από το σώμα μου. Κοίταξε αμήχανα τον Ian, και ύστερα εμένα. Της κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και κατέβηκε την σκάλα για το υπόγειο. Γύρισα την προσοχή μου σε εκείνον, αφού ξερόβηξε για να με επαναφέρει στο θέμα. «Λοιπόν, λέγε τι θες. Να τελειώνω, να φεύγω από εδώ πέρα.» μίλησε και κάθισε στο τραπέζι. Εγώ στάθηκα σοβαρός μπροστά του και τον κοίταξα. «Δεν ήταν και πολύ ευγενικό εκ μέρους σου αυτό που έκανες χθες. Να με χτυπήσεις έτσι, και να με κρατήσεις όλη την νύχτα κλεισμένο κάτω!» μίλησε νευριασμένος. «Μπροστά σε αυτό που έκανες, το χρειαζόσουν!» μίλησα παρορμητικά. Μετά χαμήλωσα το βλέμμα μου στην δεύτερη σκέψη αυτού που μόλις είχα πει. Τον κοίταξα και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου. «Εντάξει, συγγνώμη. Απλά χρειάζομαι την βοήθειά σου.» είπα δειλά. «Ναι, αλλά να σου θυμίσω τι συνέβη την τελευταία φορά που χρειάστηκες την βοήθειά μου για να την φέρεις στον Mike?!» είπε και σηκώθηκε όρθιος από τα νεύρα του. Προσπάθησα να τον ηρεμίσω και να τον κάνω να ξανά καθίσει κάτω. Λίγο αργότερα με κοιτούσε με εκείνο το κλασσικό του ειρωνικό βλέμμα, σαν να μου λέει 'ετοιμάσου, θα πεθάνεις!'. Έχει αρχίσει και με κάνει να νιώθω κάπως όλο αυτό. «Λοιπόν, μπορείς να με αφήσεις να σου εξηγήσω?» είπα και τον κοίταξα. Εκείνος γέλασε, αλλά ύστερα μου έγνεψε για να συνεχίσω. «Δεν θέλουμε τίποτα δύσκολο από εσένα. Λίγα πράγματα. Πρώτων να ξέρω ότι είσαι μαζί μας.» εκείνος με κοίταξε με περιέργεια. «Θέλεις για άλλη μια φορά να πάω κόντρα στον αδελφό μου και να καταλήξω χειρότερα από την προηγούμενη φορά?» είπε σιγανά. «Όχι. Απλά θέλω να συμφωνήσεις μαζί μας.» απομάκρυνα το βλέμμα μου από εκείνον. Δεν μπορώ να φανταστώ που μπορεί να οδηγήσει όλο αυτό, αλλά είναι η μόνη ασφαλής επιλογή που έχω. Έγνεψε, και με άφησε να συνεχίσω. «Ο αδελφός σου ξέρει πως η Bella έμαθε τα πάντα για την Diamond. Την θεωρεί απειλή. Και ξέρουμε και οι δύο μας καλά, πως τακτοποιεί τις απειλές του. Δεν θέλω να γίνουν τα πράγματα όπως έγιναν τότε. Θέλω να μπορέσω να την έχω όσο πιο ασφαλή γίνεται. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος πως κάποια μέρα δεν θα αποφασίσει εκείνος πως δεν του κάνει η κατάσταση, και πως δεν θα την τελειώσει. Θέλω να προσπαθήσω να τον πείσω πως μπορεί να την έχει ως ένα παραπάνω του πιόνι. Ξέρουμε τα καλά και τα κακά της Bella. Μπορεί πολλές φορές αυτά τα δύο να είναι πάντα καλά. Δεν μπορώ να στο δώσω να το καταλάβεις καλύτερα... αλλά είναι ο μόνος τρόπος να το εξηγήσω σε λέξεις...» με κοίταξε με ένα βλέμμα που δεν έχω ξανά δει να σχηματίζεται στο πρόσωπό του. Ένα βλέμμα κατανόησης. Τον κοίταξα έντονα την στιγμή που πήγε να μου απαντήσει. «Όπα. Για να καταλάβω... θέλεις ο Mike να πάρει την Bella στην εταιρία??» μίλησε μπερδεμένος. Λίγο αργότερα, κούνησα διστακτικά το κεφάλι μου. "Είναι ο μόνος τρόπος να κερδίσω χρόνο. Χρόνο να βρω μια καλύτερη και πιο αποτελεσματική λύση. Θα είναι απλά στα μικρά τμήματα. Στο λογιστήριο, και ίσως στην ρεσεψιόν. Δεν ξέρω.. θα το κοιτάξουμε καλύτερα. Αλλά δεν μπορώ να σκέφτομαι την ιδέα ότι μπορεί αύριο κιόλας να την χάσω..."

VOTES&COMMENTS αν σας άρεσε♥