Don't [H.S.]

*23*

Ξυπνάω στο κρεβάτι μου. Φοράω το φόρεμά μου από χθες. Το πρώτο λεπτό δεν θυμάμαι τίποτα από την χθεσινή βραδιά. Σηκώνομαι από το κρεβάτι μου και ρίχνω νερό στο πρόσωπό μου. Αμέσως, θυμάμαι την παρεξήγηση με τον Harry και την Eve.  Θυμάμαι το πόσο κλάμα έριξα. Κατεβαίνω στο σαλόνι και βρίσκω τον Harry αποκοιμησμένο στον καναπέ. Γελάω και πηγαίνω στην κουζίνα. Φτιάχνω καφέ και εκείνη την στιγμή νιώθω τα χέρια του γύρω από την μέση μου. Γυρνάω, και τοποθετώ τα χέρια μου στο στήθος του. Τον σπρώχνω ελαφρά προς τα πίσω και δημιουργώ μεγαλύτερη απόσταση. Πηγαίνω στο δωμάτιό μου και βάζω ένα καθαρό παντελόνι και μια μπλούζα. Ξανά κατεβαίνω κάτω και παίρνω τον καφέ μου. Κάθομαι στον καναπέ και περιμένω να δω την αντίδρασή του. Εκείνος παίρνει μια κούπα και βλάζει για τον εαυτό του καφέ.

"Πώς ήρθα εδώ?" ρωτάω χωρίς να τον κοιτάζω.

"Μου ζήτησες να σε φέρω σπίτι. Σε πείρε ο ύπνος στο αυτοκίνητό μου, οπότε δεν μπορούσα να σε αφήσω μόνη." λέει και κάθεται στον πάγκο.

"Χμμ."

"Για χθες..."

"Όχι Harry. Δεν θέλω να συζητήσω τίποτα."

"Οκευ." αφήνει τον καφέ του στον νεροχήτη και φοράει τα παπούτσια του. Παίρνει το σακκάκι του και στέκεται μπροστά στην πόρτα. Σηκώνομαι όρθια και πηγαίνω προς εκείνον.

"Ευχαριστώ για χθες."

"Είναι εντάξει."

"Θα... τα πούμε αργότερα?"

"Ναι, θέλεις να έρθεις από το σπίτι μου κατά τις δέκα?"

"Ναι, μια χαρά." γνέφει και ανοίγει την πόρτα. Κοιτάζω την έξοδο του σπιτιού μου και μένω άφωνη. "Gus??" λέω και κάνω μερικά βήματα προς εκείνον. "Τι κάνεις εδώ?"

"Πέρασα να πω ένα Χρόνια Πολλά..." λέει και βγάζει ένα πακέτο πίσω από την πλάτη του.