Obsesionante // ChanBaek

Seance 6

Biletleri aldım, doktor. Hayır, tahmin ettiğiniz gibi onları yırtmadım. Çekmecemin en derin köşelerinde saklanıyorlar. Ortaya çıkartıp, onlara tekrar bakmak için kendimde cesaret bulamıyorum. Bilmiyorum, bir bilet nasıl bu kadar etki bırakabilir? Ama bırakıyordu işte, çekmeyeceye elimi süremeyecek kadar.

Dün bir kaç saattimi kilisede oturarak harcadım. Dua etmek için değil.. Dindar değilimdir. Sadece sessiz bir yerde oturabilmek için bunu yaptım. Gittiğim yer eski bir kilise ve bir antika müzesi gibi kokuyor. Yine de başından bir sürü şey geçmiş ve hala ayakta kalmış izlenimi veriyor. Şu mozaikli camlar beni biraz olsun heyecanlandırıyor. Size en derin hislerimi anlatacak olsam, tüm o kırık parçaların bir araya gelerek öylesine güzel bir şeyi ortaya çıkartma fikri beni gerçekten çok etkiliyor. Neyse ki o kadar derine inecek bir insan değilim. 

Tanrıya bu konuda teşekkür mü etmeliyim bilmiyorum ama genelde kilise boş. İçeride birisi olsa bile ne benimle konuşuyor, ne de benim olduğum yöne bakıyordu. Gerçi kimseyle göz göze gelmek istemiyorum, benim için bir avantaj. Ama bazen görünmez olduğumu da düşünmüyor değilim.

***

Havaalanında Chanyeol ikimiz için yiyecek bir şeyler arıyordu. Bende bir köşede oturmuş kimsenin beni tanımaması için yüzümü gizliyordum. Şimdiye kadar kaçmak gibi bir girişimim olmamıştı, bunu aklımın ucundan bile geçirmedim. 

Yanıma geri döndüğünde elinde tuttuğu kağıttan paketi yüzüme doğru fırlattı. " Geleneksel yemeklerden bulamadım. Bu ufak kurabiylerle idare et. "

Kaşlarımı çatarak paketi tuttum ve çoktan açlıktan kazınmış mideme bir kaç kurabiye gönderdim. Tatlı olmasına rağmen beni tok tutması için ne kadar çok yediğimi hatırlamıyorum. Yada daha önce bu kadar çok kurabiye yediğimi hatırlamıyorum.

Uçağın kalkmasına yarım saat kala, pasaport kontrolü için görevlilerin yanına ilerliyorduk. " Tuvalete gitmem gerek. " Aniden söylemem üzerine elindeki bavulu yere bıkkınlıkla bıraktı. 

Kaşlarını çatarak bana döndü. " Bebek misin Baekhyun? " Söylediğinde ifadesiz yüzü beni germişti. Bunun son şansım olabileceğini düşündüm. Neden kaçıp kurtulmak varken onun peşinden gidecektim ki? 

Yere bıraktığı bavulu tekrar eline aldı ve boşta kalan elini bileğime geçirdi. " Yürü. " Beni çekiştirdiğine peşinden gittim.

Tuvalet fazla kalabalık değildi, bu benim için dezavantaj olsa da şansımı deneyecektim. " Dışarıda bekliyorum, beş dakika içerisinde burda ol. " Kol saatini görmem için elini salladı. Başımı sallayarak mavi kapıyı ittirdim. İçeriye girdiğimde sakin olmak için lavobaya ilerleyip elimi yüzümü yıkadım. Soğuk suyun etkisiyle kendime gelmem kolay oldu. Aynadaki yansımama bakmak için başımı kaldırdığımda duvarın arkasında ki braşür yada ona benzer şey ilgimi çekti.

Elimi, kenarda duran peçetelerden birini kopararak sildim ve ıslak peçeteyi çöpe attım. Braşürün'e dikkatle baktığımda bunun bir kayıp ilanı olduğunu ve benim kayıp ilanım olduğunu gördüm. Gözlerim olduğundan büyük açılmış, nefes alışverişlerim düzensizleşmişti. Kayıp ilanının üzerinde yazanları okudum.

KAYIP BYUN BAEKHYUN

24 Nisan'dan beri kayıp olan yirmi yaşında ki Byun Baekhyun'u  görenler

lütfen aşağıda ki iletişim yerlerinde bizi ulaşsınlar.

Kendisi yaklaşık olarak 2 haftadır kayıp.