နံရိုးရဲ့ပိုင်ရှင်လေး

part-15

အခန္း ၁၅

သူမတို႔ႏွင့္အတူ လိုက္လာၾကသည့္ လူေတြကို အားနာသည္ေၾကာင့္ ညႇာၿပီးသြားေနရသည့္ ခရီးမို႔ သက္မွတ္ထားသည့္ အခ်ိန္ထက္ ပိုၾကာေနရကာ မင္းထင္ သြားရမည့္ ေလးေနရာမွာ တစ္ပတ္ျပည့္ေနသည္ေတာင္ ေနာက္ဆံုး တစ္ေနရာက မသြားရေသးေပ။

ေနာက္ဆံုးေနရာဟာ ေတာင္ထိပ္ကို တက္ရမည္မို႔ က်န္လူမ်ား ပင္ပန္းမည္ကို စိုးရိမ္ကာ သူမတို႔ႏွစ္ဦးႏွင့္ လမ္းျပတစ္ဦးသာ တက္မည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ဗစ္တာတို႔က စိတ္မခ်ျဖစ္ၿပီး သားေကာင္ေတြ အႏၲရာယ္မေပးႏိုင္ေအာင္ သူ့လူမ်ားထဲမွ လက္ယဥ္သည့္ ၃ေယာက္ကို ထည့္ေပးမည္ဟုဆိုလာကာ ေမာင္က ေယာက္်ားေလးေတြထဲ သူမတစ္ေယာက္တည္း မိန္းကေလးမို႔ စိတ္လံုးဝမခ်ေခ်။

မင္းထင္ကိစၥေတြကို သူမကသာ ကူညီဖူးေနတာေၾကာင့္ အကူညီေပးဖို႔ကလဲ သူမပါသြားမွ ျဖစ္မည္ မဟုတ္လွ်င္ မင္းထင္အတြက္ မလိုအပ္ပဲ အခ်ိန္ေတြ ပိုၾကာေနႏိုင္သည္ေၾကာင့္ သူမလိုက္ကို လိုက္ရေပမည္။

ေမာင့္ ေဖာင္းပြနႈန္းကို မင္းဘုန္းခန္႔တို႔က သေဘာေပါက္ေနၿပီ ျဖစ္ရကာ ေနာက္ဆံုးမွာ ေမာင့္ကိုပါေခၚသြားဖို႔ မင္းထင္ကိုေျပာၾကကာ ညအိပ္ၿပီးမွ ျပန္ဆင္းလာၾကဖို႔ပါ မွာလိုက္ၾကေတာ့သည္။

ေမာင့္မွာ မလုပ္ဖူးသည့္အလုပ္ကို လုပ္ရသည္မို႔ ပင္ပန္းေနေသာ္လည္း သူမႏွင့္အတူရွိေနသည္မို႔ ေပ်ာ္သည္ဟု ဆိုလာေပမဲ့ သူမစိတ္မေကာင္းေပ။

ေတာင္တက္ျခင္းက အဘယ္မွ်ေလာက္ပင္ပန္းသလဲဆိုတာ တက္ဖူးသူတိုင္းသိေလသည္။ ကြဲကေပၚေခၚဇြဲကပင္ေတာင္ ေတာင္မွ ေလွကားေတြ ထြင္းထားေပး လက္ရန္းေတြလုပ္ထားေပးသည့္တိုင္ တက္ရခက္ၿပီး အသားကုန္ပင္ပန္းတာ လူသူအေရာက္နည္းသည့္ ယခုလိုဘာမွ လုပ္မထားသည့္ ေတာင္တက္ရျခင္းက ဘယ္လိုဆိုးရြားမလည္း ေမာင္ေတြးၾကည့္ဖို႔ ေကာင္းေပသည္။

အေလ့အက်င့္ ဘာမွမရွိခဲ့သည့္ေမာင့္ကို အားလံုးက နားလည္ေပးထားတာေၾကာင့္ ေဖးေဖးမမ ခရီးဆက္ၾကရကာ သူမသည္လည္း စိတ္မရွည္တတ္သူျဖစ္ေသာ္ညား ေမာင့္ကို စာနာၿပီး ေမာင္ရွက္စိတ္ အားငယ္စိတ္မဝင္ေအာင္ သြားႏိုင္သည့္ ေျခလွမ္းအတိုင္းေလးသာ သြားေပးျဖစ္ကာ ေစာင့္ေခၚသည့္ပံုစံ မဟုတ္ပဲ စကားတစ္ေျပာေျပာႏွင့္ ေမာင့္ပင္ပန္းမႈ့ကို ေလ်ာ့ခ်ေပးေနရသည္ေၾကာင့္ 1နာရီေလာက္သာ တက္ဖို႔လိုသည့္ ခရီးလမ္းက ၄နာရီခန္႔ၾကာသြားေတာ့သည္။