✎
An angel? Seems like.
A diety? Kind of.
A goddess? Close.
I've made a little wince on my lips while thinking. Hinahangin ang aking buhok habang nakapangalumbaba. And, when I solved the puzzle on my mind, a tiny smile plastered in my mouth and whispered in the air. "A doll..."
The fresh wind blows against us but it doesn't stop me from staring at the girl who's eating peacefully and alone below the tree.
As the wind touched us, her long and wavy hair blew gently. Bahagya pa akong napanguso habang iniisip kung anong pakiramdam kapag nahawakan ko 'yon. Mukha kasi itong malambot at napakagaan, but, more than that, she looks surreal. Ngayon lang ako nakakita ng ganitong babae. Her beauty was almost unreal. She has a fine height and she has this flawless skin, malinis at parang kasing puti nang maaliwalas na ulap. Her hair is cascaded down on her back while it's moving in a gradual manner. Also, she has eyebrows that are perfectly structured and eyelash that looks thick, yet good at her features. She has this small pointed nose too and lastly, her... calm eyes. Her eyes were like polished onyx, halatang masama at masakit tumingin, yet, it's obviously filled with mystery and conceal emotions. At, habang pinagmamasdan ko 'yon, mas inaasam kong sana'y dumapo ito sa akin.
"Radge!" Hindi ko pinansin ang kaibigan kong si Portaiyo na sumulpot sa aking gilid. Nanatili akong nakatingin sa magandang babaeng patuloy na kumakain sa ilalim ng puno. "Balik na tayo sa room! Let's go!" He tried to pull me up pero tinapik ko siya. Nanatili akong nakaupo sa bilugang upuan at naka-pangalumbaba sa bilugan ring lamesa. It's already breaktime pero wala kami sa canteen, nandito kami sa part ng school kung saan pupwede tumambay ang mga estudyante.
Inginuso ko kay Port ang babaeng hindi malubayan ng aking paningin. "Did you know her?"
Hindi ko man lingunin ang aking kaibigan, alam kong sinulyapan niya rin ang aking tinutukoy. "Ganda..."
Narinig ko ang kanyang pagbulong kaya agad akong napabaling dito. Nakatitig na rin siya sa babaeng 'yon habang ngumingiti pa kaya tinapik ko ang kanyang braso. "Crush mo?" Tanong ko, tinig kuryuso.
"Ha?" Napabaling siya sa akin, parang nabalik sa wisyo. "A-Ah, fresher sa school natin 'yan. Kakalipat lang nung mga nakaraang araw. Ganda 'no?" Ngumisi siya nang malawak kaya bahagyang nagsalubong ang aking kilay, nagtataka.
"Crush mo?"
Umiling siya agad. "Hindi ako papatulan niyan kahit gwapings ako." Humagalpak siya ng tawa at umupo sa tabi ko. "Ang dinig ko sa pangalan niya, Curse Corpuz..."
"Curse?" My brows rise. "Stop joking."
"Oo nga!" Humagalpak siya ulit. "Nakakagulat nga ang pangalan niya e. Akala ko nagbibiro lang yung mga naririnig kong chismis, pero ganoon pala talaga. Curse Corpuz talaga ang pangalan niya."
"That's a weird name..." Napangiwi ako at bumaling ulit sa babaeng 'yon. "Ano pa ang tungkol sa kanya?"
Bumaling rin rito si Port. "Matalino pero hindi raw pala-kaibigan."
"She's not friendly? Why?"
"I don't know. Mashado raw siyang tahimik at mapagsarili ng mga bagay-bagay. Focus lang talaga siya sa pag-aaral." Nilingon niya ako. "Ito pa ang matindi, ke'bago-bago niya palang dito, ang dami nang sumusubok pomorma!"
