Eğer İzin Verirsen

BÖLÜM 9: EĞER İZİN VERİRSEN...

Bölüme başlamadan önce kalp bırakır mısınız? İyi okumalar🌸

✿ ❁ ✿ ❁

"Annelerimiz bizi bıraktı ya hani Bade... " dedi Lavinya. Sesindeki burukluk çok netti, gözleri dolu doluydu bunları söylerken. Uyumadan önce bile hep konuşurlardı Bade ve Lavinya."Biz birbirimizi bırakmayız, değil mi?" dedi masum masum. Tam o sırada yastığına bir damla yaş düştü. Sırtı dönük olan Bade, yüzünü Lavinya'ya döndü. "Biz onlar gibi olamayız ki, biz birbirimizi hiç bırakmayacağız." dedi Bade. Bade'nin sesi Lavinya için huzur vericiydi şu an. Her ne kadar çok konuşsa da , Bade bir gün susar ise işte o zaman herşey bitmiş demekti.

Lavinya birden kafasını kaldırdı, "Söz verelim mi o zaman?Hiç küsmeyeceğiz bile."

Bade birden ayaklandı. Lavinya'nın yanına kıvrıldı "Söz veriyorum,hiç küsmeyeceğiz!"

"Bende söz veriyorum Bade.Hep yanında olacağım." yanına kıvrılmış olan Bade'ye sarıldı Lavinya. Hep olduğu gibi, yine yan yana uyudular...

✿ ❁ ✿ ❁

"İnanamıyorum..." dümdüz yürürken sanki hiçbir şey görmüyor gibiyim. Koca bir karanlığın içinde kaybolmuş gibiyim. Sadece yürüdüğümü anlayabiliyorum sanki. Hiçbir şey beynime işlemiyor. Anlayamıyorum. Özellikle de Bade'yi...Ne oldu şimdi birden? Neden böyle düşündü? Neden böyle yaptı?
"Düşünmekten ve kendi kendime konuşmaktan kafayı yiyeceğim!" bunları derken bile kendi kendime konuşuyorum... Kendi kendime konuşuşlarımı bölmeseniz olmaz zaten. Yirmi beşinci şarkımı açmış dinlerken şarkının durmasına sebep olan kaçıncı arama bu? Ben reddetmekden yoruldum, o aramakdan yorulmadı. Açsam mı? Açmayayım. Açmalı mıyım yoksa? Ay yok uğraşamam. Ay ya da açsam mı? Açtım...

"Ne var?" diyerek çıkıştım. Sinirli anımda aramasaydı o zaman diye de içimi rahatlatmaya çalıştım.

"Neredesin sen?" dedi Rüzgar. Ses tonu yine fazla sinirliydi. Ee haklı. O da şokda.

"Bilmem.Neredeyim?" etrafa bakındım ve ekledim..."Bilmiyorum."

"Ne demek bilmiyorsun? Konum at bana."

"Aramanı istemiyorum."

"Ne demek aramanı istemiyorum Lavinya?"

"İstemiyorum bildiğin.Yalnız kalmak istiyorum.Kafa dinlemek istiyorum. "

"Seni yoruyor muyum?"

Derin bir nefes verdim. Tek istediğim sessizlik, çok mu şey istiyorum gerçekten? "Evet, yordun beni fazlasıyla bugün." kırıcı mı oluyorum?Ben ne dediğimi biliyor muyum acaba?Rüzgar hiçbir şey demeden, haklı olarak...telefonu yüzüme kapattı. Şimdi buna üzülmeli miyim, yoksa sustuğu için sevinmeli miyim? Fazla kararsızım... Yaptığım saçmalığın farkına vardığımda galiba çok geçti. Tekrar aradığım an reddetti.

Rüzgar'a bilmiyorum dediğim yeri unutmak mümkün değildi. Orasıydı burası...Demirhan ile tanıştığım,tanışmasaydım da hayatıma son vereceğim yerdi burası. İyi bir yer mi, yoksa kötü bir yer mi? Henüz bende çözemiyorum. Benim yerime zaman karar versin.

Hemen bir banka yerleştim. Doğru mu yaptım, yanlış mı bende bilmiyorum ama çıkarken yanıma bir ceket bile almamakla büyük hata yaptım işte. Dişlerimin birbirine çarpış sesi diğer banka kadar duyuluyordur bence.