BÖLÜM 8: PRENS

74 13 73
                                    

Bölüme başlamadan önce,kalp bırakır mısınız?İyi okumalar..
🌸🤍

"Annelerimiz,babalarımız..." dedi minik Lavinya. Devamını getiremedi.

"Gelmeyecekler." dedi Rüzgar. Cevap netti.

"Gelirler belki." dedi minik Lavinya ,içinde minik bir umutla. Bekleyiş içindeydi hep. Yarınları bekliyordu.

"Gelmezler ben biliyorum." dedi Bade. "Gelmesinler artık..." diye de ekledi umutsuz bir şekilde. Umudu kalmamıştı onun.

"Gelirler!" dedi Lavinya. Sinirlendi, kabullenemedi. Hep avuttu kendini.

❁ ✿ ❁

(Günümüz)

"Rüzgar abi?" dedim kısık bir sesle. Kendime gelmeye çalıştım. Neredeyim lan ben? diyerek kendi kendime bir soru sordum. Kendi evimde değildim. Yanımdaki koltukda ise Rüzgar oturur şekilde uyuyordu. Yatakdan sessiz bir şekilde kalkmaya çalıştım, tam kapıyı açıp odadan çıkacakken, Rüzgar seslendi.

"Uyandın mı?" dedi uykulu bir ses ile.Onaylayan bir şekilde başımı salladım. Ben ne ara buraya gelip, uyumuştum, orası anlamadığım bir kısım... derken Rüzgar direkt açıklama yapmaya başladı.Yüzü fazlasıyla asıktı. Ses tonuda bir o kadar garipti.

"Karakolda beni beklerken uyuyakalmışsın.Uyandırmaya çalıştım, uyanmayınca..."cümleyi devam ettirmesine izin vermeden daldım.

"Uyanmadım mı? Oha. Ee nasıl geldim ben buraya?Neresi ki burası?" etrafa bakındım. Duvardaki resim dikkatimi çekti. Benim yaptığım resimdi bu.

✿ ❁ ✿ ❁

"Bu benim, bu sen, bu da Bade." diyerek çizdiği resmi gösterdi Lavinya. Tam ortada Rüzgar vardı sağında Bade, solunda ise Lavinya. Ama bir sıkıntı vardı, bir kişi daha vardı bu resimde. Tam Lavinya'nın yanındaydı. Kenarda duran ağaçtan bile büyük çizmişti onu.

"Bu kim?" diye bir soru yöneltti Rüzgar.

"O benim prensim."

"Nasıl prensin?" dedi Rüzgar.

"Prensim işte. Uzun boylu prens. Upuzun. Bak senden de uzun." çizdiği resmi tekrar Rüzgar'ın gözüne gözüne soktu Lavinya.

"Çek şunu gözümün önünden." kağıdı ittirdi Rüzgar,sinir hali bürümüştü. "Hem bu ne biçim prens?"

"Bu o çocuk. Bana yara bandı veren çocuk. Sprey de veren çocuk. Çok tatlıydı. Sen kızdın ona. Niye kızdın sen ona!? Gıcıksın işte çünkü sen."

"Sanki sen kızmamışsın. Sen de kızmışsın. Hem hak etti o. Prens falan da olamaz o." dedi Rüzgar. Gittikce sinirleniyordu. Çocuğu hem prens yapmıştı, hem de ondan, hatta ağaçtan uzun göstermişti.

"Ben sonradan anladım hatamı ama. Sen peki? Huysuz köpek!Hatta dur." dedi Lavinya. Boyalarını eline aldı ve Rüzgar'ın üstünü karaladı. Ardından kenara bir köpek çizdi. "Bak sensin." güldü Lavinya. Aklınca Rüzgar ile dalga geçiyordu.

❁ ✿ ❁

'Prensim' diye bahsettiğim o çocuğun üzerine bir çarpı işareti koymuştu. "Çerçeveletmeyi de ihmal etmemiş... " diyerek kendi kendime konuştum.

Eğer İzin VerirsenWhere stories live. Discover now