Bir Dilek Tut | Stiles Stilinski

19: Bozuk Zaman Algısı

☆

Oy vererek bölüme geçerseniz sevinirim.

Yorumlarınız benim için değerli <3

Keyifli okumalarr. ^^

♪

Poplar St - Glass Animals

☆

Zaman, gerçekten garip bir kavram, oldukça bilinmez. Fakat bir dakika sonrasında ne olacağını bilmeden yaşadığımız bu hayatta zamanı bir dakika bile geri alamayız.

Hayatım boyunca geçmişe özlem duyarak yaşadım, şu an bile bugünü özleyeceğimin bilincinde olmama rağmen dün için yas tutuyor ve yarını da bugün için yas tutarak geçireceğimi biliyorum. Bir türlü anın tadını çıkarmak nedir öğrenemiyorum.

Bunun sebebi geçmişte yaşadığım şeylerin zaman algımı bozarak beni sonsuz bir pişmanlık döngüsüne itmiş olmasıdır. Ama artık yapabileceğim hiçbir şey yok.

Günün geri kalanı sakindi teneffüslerde genelde sınıftaydım. Son ders zilini duyduğumda yapıştığım sıradan kalktım. Ağır çantamı sırtıma almaya çalışırken felç geçiriyordum. O kadar çok kemiklerim uyumuştu ki.

"Ben hallederim."

"Sorun değil Stiles, taşıyabilirim."

Yine de Stiles beni dinlemeyerek yerdeki kitapları aldı ve çıkışa yürüdü. Çantam fazla ağır olduğu için birkaç kitabı elime alarak daha rahat bir şekilde yürümeye başladım.

Stiles ile sessiz bir yolculuk yaptık. Evimi tarif etmeme gerek yoktu, hafızası gerçekten güçlüydü ve dün o karanlıkta geldiği yolu unutmamıştı.

Jeep kaldırımın kenarında durduğunda emniyet kemerimi çözdüm.

Arabanın kapısını açarak dışarı doğru eğildiğimde Stiles'ın parmakları bileğime dolandı. Yerime oturarak ona döndüm.

"Diana, biliyorum kabul etmeyeceksin ama söylemezsem içim rahat etmez. Burası güvenli değil alfalar dışarıda. En azından bir süre bizde kalsan."

Yavaşça gülümsedim.

"Sorun değil Stiles. Halledebilirim."

"Ama edemiyorsun Diana."

Derin bir nefes aldı, sağ elini saçlarının arasından geçirdi. Parmakları saçlarından kayarak sağ bacağının üzerine düştü.

"Başına bir iş açmadan lanet günü tamamlayamaz mısın?"

Cevap vermedim, göz devirerek aşağı indim. O da peşimden geldi.

"Derek ile konuşup sana haber veririm. Dikkatli ol, yarın görüşürüz."

Arkamı dönmeden cevapladım.

"Haberini bekliyor olacağım. Görüşürüz."

Sessizce yukarı çıktım. Saat 15.53'e geliyordu.