Bir Dilek Tut | Stiles Stilinski

3: Bizi Saran Yalanlar

Oy vermek ve yorum yapmak unutulmasın lütfen^^

♪ Billie Eilish - Happier than ever ♪

☆

İçeri scott ve stiles düştü. Evet, Scott girer girmez düştüğü için Stiles'da hemen arkasından üzerine düştü.

Hızla toparlanıp bize döndüler.

Bir adam ara sokakta "mermi!" Diye seslenip etrafa bakınıyordu, hızlı adımlarla adamın yanına gittim, "Hey!" Beni umursamadan ilerlemeye devam etti.

"Merhaba? Beni duyabiliyor musun?"

Ama anladığım kadarıyla adam beni ne görebiliyor, ne de duyabiliyordu, yavaş adımlarla sokağın karanlık tarafına doğru ilerlerken gözüme çok güzel bir köpek takıldı, hızla yanına gittim ona dokunmaya çalıştım ancak elim içinden geçip gitti... Karşımda duran konteynırın altından gelen sesle adam da adımlarını oraya yönlendirdi, yavaşça yere eğilip konteynırın altına seslendi.

Elini uzatmasıyla anında çekerek konteynırın altına bir küfür ile karışık bir soru savurdu. "Orospu çocuğu! Benimi ısırdın sen!?" Kanayan eline baktığında kaşları çatıldı. Söylenirken hemen yanımda duran köpeğini fark etti.

Merak ile ben de yanına yürüdüm, ancak adam benden önce davranıp yavaşça konteynırın altına eğildi ardından bir çığlık koptu dudaklarından.

Gözlerimi açtığımda başımda endişeyle bana bakan bir Melissa, Stiles, Scott, Isaac ve Parrish görmeyi umduğum son manzara bile olamazdı.

Yattığım yerde dikleşmek için ellerimi yatağa yaslayıp yataktan destek aldım.

"Üzgünüm uyuya kalmışım."

Scott endişe dolu bir ifade ile beni süzdü.

"Uyumuyordun Diana."

Kaşlarımı şaşkınlık ile çattım. Ne demek uyumuyordun?

"Ne?"

Melissa, Scott'ın konuşmasına izin vermeden atıldı.

"Bak tatlım, bir tür kriz geçirdin."

Stiles başını onaylarcasına sallayarak araya girdi.

"Gözlerin birden geriye gitti ve titremeye başladın."

Parris'in ekleme yapmasıyla bütün gözler ona döndü.

"Açıkcası azından köpük gelmesini bekliyordum. Ah üzgünüm bunu söylememem gerekliydi."

Hafifçe güldüm.

"Önemli değil. Parris, taburcu olduktan sonra karakola gelip ifade versem olur mu?"

"Nasıl istersen."

Ona sıcak bir gülümseme gönderip yatağa uzandım, Parrish ve Melissa odadan ayrıldığında Stiles, Scott ve Isaac'e diktim gözlerimi. Anlaşılan hiç biri konuşmaya niyetli değildi.

"Evet sizi dinliyorum?"

"Biz... şey şöyle ki..."

Stiles'ın ağzından düzgün bir cümle çıkmayacağını anlayan Scott araya girdi.

"Dün gece seni ben bulmuştum, nasıl olduğunu merak ettim, bu da Stiles en yakın arkadaşım."

"Ah evet dün gece."
Yatağımda dikleşerek Scott'a döndüm.
"Bana saldıran kurtadam'a kükreyerek kaçmasını sağlayıp, hayatımı kurtaran, ertesi gün de sanki beni merak ediyormuş gibi ifademi bölüp, doğaüstünü ifşalamamam için beni ikna etmeye gelen Scott sensin demek."