16: Yorgun Kalpler

158 15 17
                                    

Bölüme geçmeden önce bir şeyler söylemek istiyorum. Kendim hakkında. Bu platformda yaklaşık 2 yılı aşkın süredir yazıyorum ve yazdıklarımı sizlerle paylaşıyorum şu an taslakta sizinle daha önce paylaştıklarım ve paylaşmadıklarım olmak üzere 7 kurgum var.

Aranızda kendi çapında paylaşmasalar bile yazanlar vardır. Yalnızca okusanız bile eminim ki beni anlayacaksınız. Ben acıdan ilham alan bir yazarım, hüzün yazmak için beslendiğim bir kaynaktır. Yalnızca sokakta yürüyen yaşlı bir çifti görmenin verdiği hüzün bile beni satırlara sürükler.

Ancak son günlerde yaşadığım zor şeyler beni bu kez satırlara yönlendirmek yerine uzaklaşmaya itti. İğrenç cümleler ile taciz edildim. 30 küsür yaşında "Abi" diye hitap ettiğim bir adam tarafından. İşimi değiştirmek zorunda kaldım.

Fakat bu kez iş yerimde ölümcül bir kaza atlattım şu an iyileşme sürecindeyim. Benim için çok önemli bir insan tarafından bir buçuk ay önce terk edildim. Ve geri dönecek mi bilmiyorum bile. Bu zor zamanlarımda yanımda olacak kimsem yoktu ve ben bunları kendi başıma atlattım daha doğrusu atlatmak için çabalıyorum. Bunları neden anlatıyorsun diyebilirsiniz. Demek istediğim sanırım yazmaya ara vereceğim ya da eskisinden daha sıkı sarılacağım bunu ilerleyen günlerde anlayacaksınız.

Aslında sadece son kısmı yazıp bu konuşmayı uzatmayabilirdim. Ama bazen olur ya insan tutamadığı şeyleri paylaşmak ister. Tıpkı bir bardağın taşma aşamasına gelmeden hemen önce birkaç damla dökmesi gibi.

Ve ben gerçekten yoruldum kendi hakkımda buraya yazacak tonlarca şeyim var ama sizi bunlarla sıkmak istemiyorum.

Fazla konuştum sanırım.

İyi okumalar dilerim^^

Bölüme geçmeden oy verir misiniz?

Yorumlarınız benim için çok değerli<3

Born To Die (Sped Up + Reverb) - Remix — ViralityX, Bloomy.

Derin nefes al,

1,

2,

3.

Ver.

Gözlerini kapatma.

Geçecek, her şey güzel olacak küçüğüm.

Bazen geçmezdi işte. Ve ben büyüdüm.

Kendi yaralarımızı kendimiz dikmeliydik bazen. Aslında kimse yanımızda değil, hepimiz kimsesiziz. Hepimiz hiç kimseyiz. Düşüncelerim beni sarmaladığı bu karanlık sokakta belki de en çok düşünmemem gereken şeyler aklımdan geçiyordu.

Kısıkça inledim. Gömlek kan içinde kalmıştı. Stiles, Jeep'in yanına geldiğimizde beni yavaşça yere bıraktı. Ön koltuğa nazikçe yerleşmemi sağladı. Ellerini koltuğun iki kenarına koyarak bana baktı. Fazla yakındı.

Bir Dilek Tut | Stiles StilinskiWhere stories live. Discover now