❝Aşk uğraştırıcı bir duyguydu ama sonunda zafer senin olduğunda bütün çileler bir hiç oluyordu.❞
Anonim: Sence kırık kalpler mi birbirini tamamlar, yoksa bir kırık kalp birini mi tamamlar?
Altay: Kırık kalpler her zaman birbirini tamamlar.
İLK BEŞ B...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🤍
Öyle sıcak bir şekilde uyumuştum ki, bunu Esila sağlamıştı. O her zaman bana sıkıca sarılır, bir kaola gibi yapışırdı bana.
Evet Zümra, bu benzetmen için sana çok teşekkür ediyoruz ve gidiyoruz Yüzümde bir ıslaklık hissettim. çatılırken ne olduğunu tam olarak kavrayamadım. Biraz daha fazla su hissettim.
Ne oluyordu lan?
Yerimden sıçrarken Esila'nın elinde bir şişe suyla üstten bana su döktüğünü gördüm.
"Ne yapıyorsun ya! Manyak mısın sen!"
Esila beni hiç umursamayarak kahkaha atarken "Kalk lan! Düğünümüz var düğünümüz!" diyerek bağırdı.
"Ya Esila hiç komik değilsin! Bir uykum vardı onunda içine sıçtın gerçekten!"
Esila "Lan gerçekten düğünümüz var! Senin düğünün lan! Senin!" diyerek yeniden bağırdı.
Bir saniye...
Ne?
Düğünün var derken?
Alık alık Esila'ya bakarken "Ne düğünü?" diye sordum. Esila gülümserken "Evleniyorsun işte! Evelenmeye üzerinde ki pijamalarla gitmek istemiyorsan kalk ve hazırlan!" dedi.
Hâlâ şok içindeydim. Dün ki Esila'nın Altay'a göz kırpmaları, dün evlenme haberini verdiğimizde hiç bir şekilde şaşırmamaları...
Her şey planlıydı ve ben bir bok anlamamıştım!
Komidinin üzerinde ki telefonu elime aldım ve hemen Altay'ı aradım.
Kocam kişisi aranıyor.
Telefon açıldı. Yataktan fırlarken "Altay! Neler oluyor! Ne evlenmesi Altay? Ne yaptın sen yine!" diyerek cümleleri sıraladım.
Altay bu halime güldü. "Doğru duymuşsun güzelim, evleniyoruz. Umarım kısa sürede hazırlanabilirsin, uzun bir zamanımız yok. Ya da dur, sen istediğin zaman hazırlan, ben senin için zaman bile yaratırım."
"Şok içindeyim şuan... gerçekten...her şeyi planladın, öyle değil mi?"
"Ehh yani, bir şeyler planladık."
Derin nefesler almaya çalışırken "Gerçekten hâlâ seni hak edecek ne yaptığımı düşünüyorum." dedim.
"Sana demiştim sevgilim, hak etmene gerek yok. Sen zaten benimsin." Bir şey söylemediğimde sözü yeniden devraldı. "Şimdi senin için hazırlattığım o gelinliği giy ve ben sana yeniden aşık olayım."
Daha fazla bir şey söylemedik ve telefonu kapattık. İçim içime sığmıyordu. Bu kadar şey yaşadıktan sonra Altay ve ben evleniyorduk. Her zorluğun arkasında gerçekten de bir zafer vardı.
