KOMUTANIM!

21.BÖLÜM

Nefes alamıyordum.
Ameliyat demişti.
Koca bir ameliyat..
Düşüncelerimi durdurmaya çalışırken gözlerimden akan yaşları siliyordum.
Hızlıca dolabı açtım ne giyeceğim umrumda değildi.
Çıkardığım eşofmanı ve beyaz bi tişört giydim.
Sadece telefonumu alıp hırkamı giydim.
Öyle canım yanıyordu ki onun yerine ben acı çekiyordum.
Ayakkabılarımı giyip hızlıca merdivenler yöneldim.

**
Kocaman Ameliyat yazan yere bakıyor öylece duruyordum.
Gelen giden bütün doktorlara sormuştum ama hiç biri bir bilgi vermemişti.
Ellerimin içi kıpkırmızıydı yarım saate yakın tırnaklarımla ellerimin içine batıyordum.
İçimden dualarımı okuyordum.

**
Serkan'ı odaya almışlardı yanındaki sandalyede öylece saçlarıyla oynuyordum.
Uyanmamıştı..
Göğüs kafesine büyük bi darbe almış kalp ve kemikler sıkışmış o yüzden ameliyata alınmış.
Durumu çok iyi ama daha uyanmamıştı.
Karın bölgesinin oraya sargı bezi bağlamışlardı.
Saçları karma karışıklı.
Su içmek için arkamı döndüğümde arkamdaki sesle irkildim.
-Biliyor musun ben sana aşık olacak tek bir neden aramadım gözlerin yetti.
Dedi Serkan kısık sesiyle.
Kaza yaptığı halde bana iltifat ediyordu kalbim eriyordu bitiyordu!
Ona dönüp yanağını öptüm.
-İyi misin.
-Evet.
Dedi sesi yorgun çıkıyordu ama hala güçlü kalmaya çalışıyordu.
-Benim halletmem gereken işlerim var onları aksatmam.
Dedi gülerek.
-Neymiş o işler.
-Sevdiğim kızla evlenicem daha.
-Hım iyiym-
Derken kapı açıldı gelen Doktordu.
Ayağa kalkıp doktora döndüm.
-Nasılsınız.
Dedi Doktor Elindeki kağıtlara bakarak.
-İyiyim.
Dedi Serkan.
-Biraz doğrulabilirsin misiniz kontrol edelim.
Serkan biraz doğrulup kıyafeti sıyırdı.
Doktor yarayı kontrol edip çekildi.
-Sargı bezini yenileyip son kontrolü yapıp çıkabilirsiniz Allahtan kemeriniz bağlıymış yoksa daha büyük sonuçlar doğurabilirdi.

***

Serkan'ı benim evime getirmiştim.
Şimdi ise çay hazırlıyordum.
Serkan elli kere iyiyim demişti ameliyat kısa sürdü zaten çok iyiyim diyordu ama ben kabul etmiyordum.
-Geldim.
Dedim çayları tepsiden çıkarırken.
Çayı Serkan'a uzatıp oturdum koltuğa.
-Şimdi anlat bakayım bana nasıl oldu bu olay.
-Hayatım sağ şerite geçicektim işte birden önüme büyük bi tır çıktı.
-O anda her şey oldu.
-Arabanın durumu nasıl.
-Ordaki insanlar çekmiş Instagramdan paylaşmışlar dur göstereyim.
Dedi ve telefonunu çıkardı.
Arabada bir şey yoktu sadece kapısı biraz yamulmuştu.
-Ama halledicem bebeğim Düğüne kadar arabayı.
-Serkan..
-Halletmene gerek yok.
-Artık benim için bi yük taşımana gerek yok bırak yüklerini...
-Belki sen de bir gün benim için güzel bi yük taşırsın o zaman eşitleniriz.
Dedi gülerek.
-Of Serkan konuyu değiştirmekte üstüne yok!
-Aa ama güzel olmazmı düşünsene..
Diyip arkasına yaslandı gözleri kapattı..
Bi anlık bende düşünce gülümseyip Serkan'a döndüm.
Gülümsüyordu hala gözleri kapalıydı.
Gözlerini açıp konuşmaya başladı
-Çok güzel olur lan!

~Ne dersin Damla!?
~Sus derim iç ses sus!
-Güzel olur Serkan ama şimdi sus lütfen!
-Tamam sustum ama çok güzel ol-
-Evet Serkan'ım çok güzel olur hemde hadi kalk yapalım hayatım.
-Aa olur kalk.
Dedi Serkan gülerek.
Sinirden gülerken konuşmaya devam ettim.
-Hem sana karşı yük taşımakta güzel olur aslında.
Serkan duymak istediklerini duyunca yerini düzelti yüzündeki kocaman gülümsemeyle.
-Dimi...
Dedi kafasını arkaya yaslarken.
-Şöyle küçük bi varlık senden felan..
-Varlık?
-Ne diyeyim kızımız mı yada oğlumuz.
-Yok hayatım daha erken o sözlükler için.
-Bence hiç erken değil.
-Ay Serkan başka şeyler mi konuşsak artık.
-Yo bence gayet güzel bir konu.
Derin bir nefes alıp.
-Ben plan yaptım.
-Ne planı?
-Sen mobilyaları halletim dedin.
-Evet hallettim.
-Tamam yarın cumartesi dimi..
-Çok ağrın yoksa yarın taşınma işlemini halledelim.
-Pazar günü damatlık gelinlik işini halledelim.
-Pazartesi günüde kocam ol ne dersin.
-Oo olur bebeğim!!
-Kına?!
Kaşlarımı çatarak konuşmaya başladım.
-Gerek yok kınaları genelde sevmem zaten.
-Gereksiz samimiyetler felan benlik değil.
-Oo balım yargı dağıtıyorsun!
-Tabii!!
Dedim gülerek.
-Bu arada çok kişiyi çağırmadım ben.
Dedi Serkan.
-Bende bende.
-Genel ağırlıklı arkadaşları çağırdım akrabaları sevmiyorum.
-Bende.
Dedim kısık sesimle.
-Bu arda son kez soruyorum ağrın var mı varsa sargı bezini yenileyelim yada şu işleri erteleyelim.
-Hım aslında iyi fikir bana ilgi göstermen felan ama ikinci fikrin kötü.Hemen o işleri halletip seninle aynı evde yaşamak isterim.
-Peki sen bilirsin..
-Saat çok geç oldu hadi uyuyalım artık.
-Tamam hayatım ben yatağı açıcam.
Odaya girip dolabın içinde ki yorganı çıkardım.
Geniş yatağımdaki pikeyi açıp dolaba koydum.
Yatağım oldukça geniş olduğu için ikimiz oldukça rahat rahat yatabilirdik.
Yastıkları yerleştirirken yatağa oturdu Serkan.
-Serkan şu üstündeki gömleği ve kotu çıkarsan mı artık bi duşa girsen.?
-Olur bebeğim sen ne istersen.
-Bekle babam veya annem geldiğinde giydikleri kıyafetler felan vardı onları getireyim.
Misafir odasına girip babamın pijamasını ve üstünü aldım elime.