KOMUTANIM!

16.BÖLÜM

Serkan arkada öylece beni izlerken kapıyı açıp direkt apartmana girdim.
Merdivenlerden ağır ağır çıktıktan sonra anahtarı çıkardım cebimden ve girdim içeri.
Derin bir nefes alıp banyoya girdim.
Yüzümü yıkadıktan sonra hala kanayan ve acıyan avucuma baktım.
Dolaptan sargı bezini alıp sarmaya çalıştığım kadar sardım.
Sonra çıktım banyodan.
Neden orada beni beklediğini bile bilmiyordum.
Zaten her şey ortada değil miydi?!
Neden durduk yere her şeyi mahvetmişti.
Oturduğum koltukta düşüncelerle boğulurken telefonum susmuyordu.
'Belkide seni hiç sevmemiştir'
Dedi iç sesim.
'Belkide sevmemiştir'
Dedim kısık sesimle.
Gözüm parmağımdaki yüzüğe kaydı.
Yüzüğü takarken söylediği söz geldi aklıma birden.

"Bunu nişanımız için takıyorum elbet başka günler içinde takacağım sevgilim.."

Ne yapacağımı bilmiyordum daha doğrusu nereye gideceğim ne yapacağım hiç bir fikrim yoktu..
Telefonum gram susmazken elime aldım telefonu arama kısmına girdim.
~Anam💆🏻‍♀️
Yazan isme tıkladım.
Saat geç olmuştu ama umrumda değildi.
Telefon en sonunda açıldı.

-Alo ana ne yapıyosun.
Dedim sesim yorgun çıkarken.
-İyiyim de sen beni arar mıydın?
Dedi annem gülerek.
-Hayri alamet değil!
-Anne..
-Çok kötüyüm.
-Ne noldu kızım!
Dedi telaşla.
-Anne bilmiyorum ama sana çok ihtiyacım var.
-Senin bana söylediğin saçma uyarılarını bile özledim.
-Burası çok yorucu...
Annem beni dinliyordu bense konuşmaya devam ediyordum.
-Her şey üst üste geliyor..
-Dayanamıyorum.
-1-2 hafta kafamı toparlamak istiyorum senin yanına gelsem...
Dedim ve derin bir nefes aldım.
-Ah Damla'm güzel kızım bide gelebilir miyim diyorsun çabuk atla gel...
-Ben sana daha gitmeden bile demiştim yorulursan üzülürsen hemen yanıma gel diye,1-2 haftayı bırak istediğin kadar gel.
-Anne seni çok seviyorum.
-Ben şimdi biraz eşyalarımı alayım terminale gidicem.
-Bilet bulurum büyük ihtimalle.
-Tamam yavrum.

Diyip kapattı annem telefonu.
Telefonu kapatıp ayağa kalktım.
Odama girdim ve makyaj masamın sandalyesini çektim.
Dolabımın üstündeki küçük valizime uzanıp aldım.
Sandalyeyi yerine koyup valizi açtım hızlıca.
İçine pijama gömlek kot eşofman gidi şeyler koydum.
İç çamaşırlarımı özel bir torbaya koyup fermuarlı yere yerleştirdim.

Dolabı son kez açıp kalan eşyalardan rahat şeyleri giydim.
Saçımı tepeden karışık bi topuz yaptım ve telefonumu aldım çok bir şey de koymadığım ama 50 kilo olan valizi kaldırdım ve kapının önüne koydum.
Kapıyı en son açtım ve anahtarı çıkardım.
Ve kapattım kapıyı.
Merdivenlerden zar zor valizi indirdim ve apartmanın kapısını açtım.
Ama apartmanın kapısındaydı.
Hala gitmemişti.
Duvara yaslanmış yarı uyuklarken beni görüp hızlıca harakete geçti.
-Balım.
Dedi kolumu tuttu.
-Serkan bırakır mısın lütfen.
Dedim ve gözlerine baktım.
-Bırakmasam konuşsak.
Dedi ve gözleri elimdeki valize kaydı.
Kaşlarını çatarak söz girdi.
-Ne bu?
-Anneme gidiyorum..
-Neden.
-Sence neden olabilir Serkan.?!
-Nişanlım beni aldatıyor kız onun evinden çıkıyor hadi belki kuzenin derim kız sana SEVGİLİM diyor ve ben boş olarak kızıyorum Öylemi?!
Dedim nefes almadan.
-Damla dinle beni bak nolursun.
Dedi güçsüzlükle.
-Serkan ne anlatıcaksın Allah aşkın ne yalanlar uydurucaksın?
-Bana güvenmiyorusun?
-Sana güveniyorum Serkan ama kız senin evinden çıkıyor ve Sevgilim diyor.

-O benim çok eskiden sevgilim di.
-Sonra ayrıldık.
-Sonra bi gün kafamı dağıtmak için arabayla bir yerlere gittim o anda mesaj geldi.
-Bana yardım etmen lazım gidi bir mesaj.
-Sonra yanıma geldi söylendi gitti kumar yüzünden para istiyormuş.
-Bugün uyuduktan sonra zil çaldı sen geldin sandım açtım hemen.
-Ama oydu Ela.
-Anlattım ona bana takıntılı bir kızdı,benim nişanlım var onu çok seviyorum dedim konuştuk o tam gidiyordu.

-Ben geldim.
Dedim kısık sesle.
-Evet balım..
-Öyle bir şey yapmayacağımı sende biliyorsun.
-Serkan sana inanmak istiyorum.
-İnan güzelim inan zaten.
-Kafamı toparlamam lazım Serkan gitmek istiyorum,ama sensiz de yapamıyorum.
Hiç bir şey demeden gözlerime bakıyordu.
-Tamam beraber toparlanalım.
-Seni bırakmak istemiyorum Damla anla artık şunu,bırakmak istemiyorum seni.
Dedi ve elimi tuttu öbür eliylede valizi aldı.
Apartmanın kapısını açtı zar zor arkadan da beni çekiştiriyordu.

-Napıyorsun Serkan.?
-Gitmiyorsun.
-Neden.
-Toparlanacaksan benimle toparlan Damla.
Dedi ve merdivenlerden çıkmaya başladı.
Evin önünde durdu ve kapıyı açmamı bekledi.
Söylene söylene cebimden anahtarı çıkarıp kapıyı açtım.
Serkan çoktan ayakkabılarını çıkarmış eve gitmişti.
Bense Serkana bir şeyler söylüyordum ama dinlemiyordu.
En sonunda eve girdim.
Serkan valizi odama götürmüştü beni bekliyordu.
Odaya girip Serkan'a döndüm.

-Delisin sen deli!
Gülerek cebinden telefonunu çıkardı ve bir şeylere basıp telefonu kulağına götürdü.
-Kimi arıyorsun?
Dedim yatağa otururken.
Bana Hiç bir şey demeden telefondaki kişiyle konuşmaya başladı
-Merhaba Serkan ben.
-Evet evet.
-Kızınız yanımda gelmeyicek size,hayır.
-Benle şu an ve çok mutlu.
-Tamamdır teşekkürler..
Diyip telefonu kapattı.
Gülerek bana baktı bende gülerek konuşmaya başladım.
-Neydi bu şimdi?!
-İzin aldım.
Dedi gülerek.
Gözleri elimdeki sargı bezine kaydı.
Elimi tutup konuşmaya başladı.
-Sarmaya çalışmasında olmamış ve bal.
-Sen sanki çok güzel yaparsın!
Dedim gözlerimi devirken.

-Yaparım tabii.
-Beni aşağıdan çağırsaydın 'beyfendi bi bakarmısınız' diye gelip yapardım.
Dedi gülerek.
-Ya çok saol.
Dedim yapmacık bir gülüşle.
-Damla çok geç oldu uyu artık.
-Tamam uyurum da sana bir şey diyicem.
-De bakayım.
Dedi yatağa otururken.
-Sen..Çok seyrek askeriyeye gidiyorsun gitsen bile başına bir şeyler geliyor,gelmediğin günler için çok çalışıyorsun ne yapıcaksın?!
-Bilmiyorum.
-Ama..
Diyip derin bir nefes aldı.
-Ama..Çok yoruluyorum Damla.
-Kafamda öyle çok şey varken çalışmak çok zor.
-Görevlere bu ara çok gidiyoruz ama benimde dışarlarda çok işim oluyor bilmiyorum.
-O yüzden seni uyutup askeriyeye gidicem artık..
-Bayılsamda ölsemde vurulsamda çalışıcam Damla.
-Artık eski günlerimize geri döneceğiz bana mesaj attığın bende sana cevap verdiğim günlerimize güzelim.
Ellini tutup konuşmaya başladım.

-Tamam ben oda razıyım..
Bana sarıldı bi süre kokusunu içine çektim.

**
-Bir şey olursa mesaj at tamam mı?
-Tamam Serkan beş bin kere dedin!
-Olsun beş bin birinci olsun buda.
-Neyse iyi geceler balım.
Dedi ve ışığı kapattı içerden gelen seslerden anladığım kadarıyla Serkan ayakkabılarını giyiyordu.
Ve kapı kapandı.
Evin karanlık duvarları korkutucu gelmeye başlarken gözlerimi kapattım ve yorganı çektim kafama kadar.
Düşünceler benden yavaş yavaş uzaklaşırken uykuya daldım.

SERKAN:

Apartmanın kapısını açıp arabaya bindim hızlıca.
Arabadan öylece bir müzik açıp sokaktan çıktım.
Bomboş yollar dan geçiyordum.
Direkt askeriyeye gidecektim yarın bir görev vardı onuda halletmek istiyordum..
Kaç haftadır Davut'tan haber yoktu.
Ölmüş olabilirdi ama ölse illa haberim olurdu diye düşünürken arabada çalan müzik yerine telefonumun sesi aldı.
Kim arıyor diye baktım ki Damla'nın annesiydi.

-Alo.
Dedi Tuğçe abla tedirginlikle.
-Buyur ablacım.
-Şey rahatsız ettiysem kusura bakma oğlum.
-Yok yok ne rahatsızlığı buyrun söyleyin
-Damla yanında kı acaba.
-Ha yok ben arabadayım Şu an uyuyup çıktım evden ben.
-Tamam oğlum kusura bakma yanında sandım.
-Ne diyecektiniz abla.
-Nasıl diye soracaktım bana çok kötüyüm demişti de ondan.
-Anladım abla şu an Damla iyi.
-Ah tamam oğul teşekkür ederim Allah razı olsun iyi geceler.
-İyi geceler.
Diyip telefonu kapattım.

16.BÖLÜM SONU
Yanlışlık olabilir kuzular özür dilerimm🫶🏻✨