WINNER || hyunlix

25. sleep

HYUNJIN POV

Po wykańczającym dniu, pełnym ciekawych doświadczeń położyłem się spać.
Było ciężko gdyż mój współlokator powiadomił mnie, że nie był jeszcze śpiący. W związku z tym ciągle gdzieś chodził, coś przekładał lub rozmawiał z resztą... Każdy dźwięk mi przeszkadzał.

Kiedy byłem już jednym krokiem w moim śnie, zacząłem słyszeć cichą muzykę puszczoną z telefonu Felixa.
Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdybym nie słyszał jego niskiego, spokojnego głosu przedzierającego się przez utwór.

Chłopak brzmiał o niebo lepiej od piosenkarza. Lekki i niski głos... Moje uszy potrzebowały takich dźwięków, wywoływały różne, miłe uczucia w moim sercu.

Gdy zbliżał się refren, po pokoju rozbrzmiał się okropnie głośny dźwięk, jakby coś spadło.
Moje serce stanęło, jak i wszystkie uczucia do głosu blondyna. Natychmiast otworzyłem oczy podnosząc się z miękkiej poduszki.

— Obudziłem cię? — spytał Yongbok wyłączając piosenkę — sprzątałem i zwaliłem lampkę...

Odetchnąłem z ulgą i nie dodając żadnego słowa, odwróciłem się w stronę ściany tym razem na poważnie postanawiając zasnąć.

***

SEUNGMIN POV

Tej nocy wyspałem się jak nigdy. Poraz pierwszy nie było słychać strzelania palcami mojego współlokatora, Lee Know. Jedynie raz pojawił się jakiś huk z pokoju obok.

Dzień jeszcze nigdy nie zapowiadał się tak dobrze. Podniosłem się z mojego łóżka wielce uśmiechnięty, odsunąłem żaluzje i gdybym mieszkał w swoim domu, zrobiłbym sobie moją ulubioną kawę w ekspresie...
Chociaż wątpię, że ta czynność obyłaby się w moim mieszkaniu bez krzyku mojej mamy i starszych braci.

Kiedy miałem już pociągać za klamkę drzwi na korytarz, by wyjść na stołówkę, usłyszałem zaspany głos mojego przyjaciela. — Nie śpisz już?

— Co to za pytanie? Śpię, nie widzisz? — zaśmiałem się i opuściłem pomieszczenie z nieustannym świetnym nastrojem. Byłem ciekaw co tego dnia podawali na stołówce.

___________

WIEM TROSZKE KROTKIE ALE POSTARAM SIE W NASTEPNYM WIECEJ NAPISAC