" මම වැරදි...ඒකද ඔයා කියන්නේ.."
" yes ofcourse "
" අයියේ..."
" ඔය කේන්තියෙන් පුම්බන් කියන්න යන්නේ ඇදට එන්න එපා couch එකේ නිදියගනින් කියන්න නම්... ok...I will do it..."
ප්‍රතාප් යන්න හැරුණත් නෙහාර තාම එතනමයි.ඒ නිසා ප්‍රතාප් ආයෙම හැරුණා.නෙහාර බුම්මගෙන අහක බලා ගත්තා.
" ලයිට් ඕෆ් කරලා එනවා කාමරේට..ඔතන ඉදගෙන පිළිමේ වගේ නොයිද..?"
" මට බෑ..."
" ok..its your choice.."
" අයියේ..."
යන්න ගිය ප්‍රතාප් ආයෙම නැවතුනේ නෙහාරගේ හඩට.
" ඔයා දැන් මට ආදරේ නෑ..."
සුසුමක් හෙලපු ප්‍රතාප් ඔලුව දෙපැත්තට ගැසුවේ එයාගේ කේන්තිය පාලනය කරගන්න වගේ.
" ඔයාට වෙන ගෑණියෙක් ඉන්නවා..."
" ඒකයි ඔයා මට දැන් මෙහෙම සලකන්නේ.."
" ඔයා අර ප්‍රියන්මදා එක්ක යාළු වෙලා ඉන්නේ..ඒ ගෑණිනේ ඔයාට ඔය නිතර දෙවේලේ කෝල් කරන්නේ..දවස තිස්සෙත් ඒකි එක්කනේ ඉන්නේ..රෑටත් ඒකි එක්කනේ කෝල් වල ඉන්නේ..ඒකිවම කසාඳ බැඳගන්න තිබ්බානේ මා එක්ක හැමිනෙන්න ආවේ..ඔයා දැනටත් මාත් එක්ක ඉන්නේ දරුවෝ නිසා..නැත්තම් ඔයා මාව මේ වෙද්දිත් අතහැරලා..ඔයා මාව ඉවසන් ඉන්නේ දරුවෝ නිසා..උන්ට මන් නැතිව බැරි නිසා.."
ප්‍රතාප්ගේ අත් දෙක මිට මෙලවුණා.ඇස් දෙක පියාගෙන කේන්තිය පාලනය කර ගන්න හැදුවත් නෙහාරගේ වචන එක්ක බැරිවෙද්දි ප්‍රතාප් රතු වෙච්ච ඇස් වලින් නෙහාර දිහා හරි කෙලින් බැලුවේ කොච්චර කේන්තියෙන් උන්නත් ප්‍රතාප්ගේ ඇස් බැල්ම දිහා කෙලින් බලන්න බැරි නෙහාර බිම බලා ගත්තේ අත් දෙක එකට පටලවගෙන.ඒ අත් දෙක වෙව්ලනවා..ප්‍රතාප්ට තියෙන බය නිසාම.
" ආයේ වතාවක් මගේ දිහා බලාගෙන ඒ කියපු කතාව කියපං..."
ඒ හඩ සැරයි ගැඹුරුයි.නෙහාරට ප්‍රතාප්ව පෙනුනෙම හොඳුරට පනින්න බලන් ඉන්න සිංහයෙක් වගේ.එයා දුර දිග ගියා වැඩි කියලා නෙහාරට තේරෙද්දි පරක්කු වැඩියි.
" මං කිව්වේ කට ඇරලා ආයේ ඒ කියපු ටික කියපං කියලා යකෝ.."
මේ සැරේ නම් ප්‍රතාප්ගේ කෑ ගැහිල්ලට මුළු ගේම ගැස්සුනාද කොහෙද..නෙහාරත් විසික් වෙලා ගිහින් සෝෆාවේ ඉනදවුණා.නෙහාර බය උනාම කටෙන් වචන පිටවෙන්නේ නැතිකොට බිම බලාගෙනම උන්නේ ප්‍රතාප් දිහා බලන්නවත් හයියක් නැති වෙද්දි.
Chapter 24
Zacznij od początku
