𝐃𝐈𝐖𝐀𝐓𝐀 𝐅𝐑𝐈𝐄𝐍𝐃𝐒

34장-"Kasabwat"

                          𝐀𝐍𝐀 𝐏. 𝐎. 𝐕.

"Nagawa ko na. Siguro naman pwede na akong umalis dito,"

Narinig ko ang nakakairitang tawa niya sa kabilang linya. Napabuntong-hininga ako ng malalim at napapikit sa inis.

"Bawal ka pang umalis, Ana. Hintayin mo munang mapabagsak ko si Athena, saka kita hahayaang umalis at magpakalayu-layo kasama ang lola mo,"

I pursed my lips. "Hindi iyan ang usapan natin, Samara. Ang tatlong medalyon lang naman ang kailangan mo, diba. Nakuha ko na ang tatlong medalyon, hawak mo na nga, eh. Pati si mommy Tess, hawak mo na rin. Hayaan mo naman na akong umalis,"

Habang binabanggit ko ang mga iyon ay naninikip ang dibdib ko, hanggang hindi ko namalayang pumapatak na pala ang luha ko.

"Makinig ka, Ana, sa oras na mapabagsak ko si Athena at makuha ko sa kaniya ang trono, malaya ka na. Hindi na kita gagambalain pa. Mamuhay kayo ng matiwasay ng lola mo hangga't gusto niyo,"

Napahilamos ako sa inis. "Paano kung ayaw ko?"

I heard she laughed again. "Isang senyas ko lang kay Hades, mawawala sa iyo ang lola mo. Kaya mag-isip ka ng mabuti, Ana. Alang-alang sa kapakanan ng mahal mong lola,"

I can't help but sobbed after that call. Samu't-sari ang nararamdaman ko sa mga oras na ito. Takot, galit, konsesya, pag-aalala.

Nanumbalik ang kirot sa dibdib ko nang maalala ang nangyari kanina.

𝑭𝒍𝒂𝒔𝒉𝒃𝒂𝒄𝒌

𝑴𝒂𝒈𝒌𝒊𝒕𝒂 𝒕𝒂𝒚𝒐.

𝑇𝑒𝑥𝑡 𝑚𝑒𝑠𝑠𝑎𝑔𝑒 𝑛𝑎 𝑛𝑎-𝑟𝑒𝑐𝑖𝑒𝑣𝑒 𝑘𝑜 𝑓𝑟𝑜𝑚 𝑆𝑎𝑚𝑎𝑟𝑎.

𝐼 𝑤𝑎𝑠 𝑎𝑏𝑜𝑢𝑡 𝑡𝑜 𝑑𝑒𝑙𝑒𝑡𝑒 𝑡ℎ𝑎𝑡 𝑚𝑒𝑠𝑠𝑎𝑔𝑒 𝑤ℎ𝑒𝑛 𝐼 𝑟𝑒𝑐𝑖𝑒𝑣𝑒𝑑 𝑎𝑛𝑜𝑡ℎ𝑒𝑟 𝑚𝑒𝑠𝑠𝑎𝑔𝑒 𝑓𝑟𝑜𝑚 ℎ𝑒𝑟 𝑎𝑔𝑎𝑖𝑛.

𝑲𝒖𝒏𝒈 𝒉𝒊𝒏𝒅𝒊 𝒌𝒂 𝒑𝒖𝒑𝒖𝒏𝒕𝒂, 𝒔𝒊 𝑯𝒂𝒅𝒆𝒔 𝒏𝒂𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒂𝒏𝒈 𝒃𝒂𝒉𝒂𝒍𝒂 𝒔𝒂 𝒍𝒐𝒍𝒂 𝒎𝒐.

𝐼 𝑝𝑢𝑟𝑠𝑒𝑑 𝑚𝑦 𝑙𝑖𝑝𝑠. "𝑇ℎ𝑎𝑡 𝑏𝑖𝑡𝑐ℎ!"

𝑁𝑎𝑝𝑖𝑙𝑖𝑡𝑎𝑛 𝑎𝑘𝑜𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑘𝑖𝑝𝑎𝑔𝑘𝑖𝑡𝑎 𝑘𝑎𝑦 𝑆𝑎𝑚𝑎𝑟𝑎 𝑎𝑙𝑎𝑠 𝑑𝑜𝑠𝑒 𝑛𝑔 ℎ𝑎𝑡𝑖𝑛𝑔𝑔𝑎𝑏𝑖. 𝑇𝑢𝑚𝑎𝑘𝑎𝑠 𝑎𝑘𝑜 𝑠𝑎 𝑚𝑎𝑛𝑠𝑖𝑜𝑛 𝑛𝑎 ℎ𝑖𝑑𝑒𝑜𝑢𝑡 𝑛𝑎𝑚𝑖𝑛, 𝑝𝑎𝑟𝑎 𝑤𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑘𝑎𝑎𝑙𝑎𝑚 𝑛𝑎 𝑙𝑢𝑚𝑎𝑏𝑎𝑠 𝑎𝑘𝑜 𝑎𝑦 𝑖𝑛𝑎𝑘𝑦𝑎𝑡 𝑘𝑜 𝑎𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑡𝑎𝑎𝑠 𝑛𝑎 𝑏𝑎𝑘𝑜𝑑. 𝑇𝑦𝑖𝑛𝑒𝑚𝑝𝑜 𝑘𝑜𝑛𝑔 𝑡𝑢𝑙𝑜𝑔 𝑛𝑎 𝑎𝑛𝑔 𝑙𝑎ℎ𝑎𝑡 𝑏𝑎𝑔𝑜 𝑎𝑘𝑜 𝑢𝑚𝑎𝑙𝑖𝑠.

𝑆𝑎 𝑔𝑢𝑏𝑎𝑡 𝑛𝑎 𝑘𝑎𝑚𝑖 𝑛𝑎𝑔𝑘𝑖𝑡𝑎 𝑛𝑖 𝑆𝑎𝑚𝑎𝑟𝑎. 𝑀𝑎𝑙𝑎𝑦𝑜 𝑝𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑎𝑘𝑜 𝑎𝑦 𝑛𝑎𝑡𝑎𝑛𝑎𝑤 𝑘𝑜 𝑛𝑎 𝑠𝑖𝑦𝑎 𝑛𝑎 𝑛𝑎𝑘𝑎𝑠𝑢𝑜𝑡 𝑛𝑔 𝑖𝑡𝑖𝑚 𝑛𝑎 ℎ𝑜𝑜𝑑, 𝑎𝑡 𝑚𝑎𝑦 𝑘𝑎𝑠𝑎𝑚𝑎𝑛𝑔 𝑑𝑎𝑙𝑎𝑤𝑎𝑛𝑔 𝑘𝑎𝑚𝑝𝑜𝑛.

"𝐵𝑜𝑠𝑠 𝑚𝑎𝑑𝑎𝑚," 𝑚𝑎𝑦 𝑝𝑎𝑘𝑙𝑎 𝑎𝑛𝑔 𝑝𝑎𝑔𝑘𝑎𝑘𝑎𝑡𝑎𝑤𝑎𝑑 𝑘𝑜 𝑠𝑎 𝑘𝑎𝑛𝑖𝑦𝑎 𝑛𝑔 𝑏𝑜𝑠𝑠 𝑚𝑎𝑑𝑎𝑚. 𝑈𝑚𝑝𝑖𝑠𝑎 𝑝𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑡𝑎𝑙𝑎𝑔𝑎 𝑎𝑦 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑘𝑜 𝑛𝑎 𝑔𝑢𝑠𝑡𝑜 𝑎𝑛𝑔 𝑢𝑚𝑎𝑛𝑖𝑏 𝑠𝑎 𝑘𝑎𝑛𝑖𝑙𝑎. 𝑁𝑎𝑔𝑖𝑝𝑖𝑡 𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑎𝑘𝑜 𝑎𝑡 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑛𝑎𝑘𝑎𝑡𝑎𝑘𝑎𝑠 𝑘𝑎𝑦𝑎 𝑛𝑎𝑝𝑖𝑙𝑖𝑡𝑎𝑛 𝑎𝑘𝑜𝑛𝑔 𝑔𝑎𝑤𝑖𝑛 𝑎𝑛𝑔 𝑚𝑔𝑎 𝑖𝑝𝑖𝑛𝑎𝑔𝑎𝑔𝑎𝑤𝑎 𝑛𝑖𝑦𝑎 𝑠𝑎 𝑎𝑘𝑖𝑛. 𝐾𝑎ℎ𝑖𝑡 𝑙𝑎𝑏𝑎𝑔 𝑠𝑎 𝑙𝑜𝑜𝑏 𝑘𝑜.