𝐃𝐈𝐖𝐀𝐓𝐀 𝐅𝐑𝐈𝐄𝐍𝐃𝐒

13장-"𝐇𝐚𝐧𝐝𝐨𝐠 𝐧𝐚 𝐤𝐚𝐩𝐚𝐧𝐠𝐲𝐚𝐫𝐢𝐡𝐚𝐧"

                      𝐌𝐀𝐑𝐈𝐒𝐒 𝐏. 𝐎. 𝐕.

As we boarded the golden ship, I couldn't help but feel a heaviness in my chest.

Tiningnan ko ang mga lalaking naka-warior costume na color blue. Base on their costume I'm pretty sure, they are the soldiers of kingdom 𝐷𝑖𝑤𝑎𝑛𝑎, and they called 𝐷𝑖𝑤𝑎𝑛𝑡𝑢. 'Yong mga babaeng nakasuot ng blue na dress, at naka-ponytail ang buhok, they are the 𝑑𝑎𝑚𝑎𝑠, or 𝑎𝑙𝑖𝑝𝑖𝑛 in kingdom of Diwana.

Iyan kasi ang suot ng mga 𝐃𝐢𝐰𝐚𝐧𝐭𝐮 at 𝐝𝐚𝐦𝐚 ng kaharian ng Diwana na nasa guide book na binigay sa akin ni madam Marsia Alegra.

"Kamusta ang mga armas?" I turned my gaze to the queen who was talking to the diwantu.

Nakakabighani ang ganda ng reyna, maamo ang mukha niya at madaling pagkatiwalaan. But I can compare her to a rose. Napakaganda at nakakahalina ang hitsura, pero may tinik na pwedeng makasugat sa sinuman ang hahawak sa rose.

I think ganoon ang reyna. Maganda siya, at parang mapagkakatiwalaan. Pero kung tingnan ko siya ay parang may tinik sa katawan niya na tutusok sa amin.

"Anong iniisip mo?" I quite startled when Adrian suddenlu spoked. Hindi ko namalayan ang pagtabi niya sa akin dahil nakatutok ang tingin ko sa reyna.

"Wala," I simply uttered. Binaling ko nalang ang tingin sa dagat, kasalukuyang lumalakas ang hangin kaya nililipad ang mahaba kong buhok.

"Do you think na dapat nating pagkatiwalaan ang mga naririto? Especially ang reyna?" nagsalita ulit si Adrian, napatingin naman ako sa kaniya.

"To be honest hindi ko kayang magtiwala sa mga naririto, lalo na diyan sa reyna" I confess. Sinulyapan ko ulit ang reyna.

"Me too. Ang bigat din ng pakiramdam ko sa hara," he said.

Napatango ako. 𝑃𝑎𝑟𝑒ℎ𝑜 𝑝𝑎𝑙𝑎 𝑘𝑎𝑚𝑖 𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑟𝑎𝑟𝑎𝑚𝑑𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑠𝑎 𝑟𝑒𝑦𝑛𝑎. "Kailangan natin umisip ng paraan paano natin mahahanap si Ana at paano tayo makakaalis dito,"

"Mariss, tawag ka ni Lea. May sasabihin daw siya sa iyo," bigla namang sumingit itong si Mario.

Nagpaalam na ako kay Adrian at hinanap si Lea. Tamang-tama dahil nagkasalubong kami at lumapit siya sa akin.

"Hinahanap mo daw ako?" nagkagulatan kami kasi iisa lang ang tanong namin. "sabi ni Mario hinahanap mo daw ako," sabay nanaman kami.

Napakamot ulo naman ako. "Letseng bakla 'yon. Mukhang napagtripan tayo, ah,"

Tumawang may halong inis si Lea. "Susuntukin ko talaga iyon sa ngala-ngala, eh,"

Nagtawanan nalang kami ni Lea. Hanggang matigilan ako dahil napansin ko ang puting liwanag na hugis round. Pakiramdam ko ay inaakit ako ng liwanag na sundan siya.

"Why?" narinig kong tanong ni Lea.

Naengganyo akong sundan ang liwanag na iyon.

"Mariss, saan ka pupunta?" tawag ni Lea, pero diretso lang akong nakasunod sa liwanag.

Nang huminto ang liwanag ay huminto rin ako. Naengganyo akong abutin para hawakan ang puting liwanag, kasu para itong rainbow na pumulupot sa kamay ko at sobrang init ng pakiramdam ko. Parang sinusunog ang kamay na pinuluputan nito.

Napasigaw na ako dahil napapaso ako.

Naririnig ko si Lea na tinatawag ang pangalan ko pero napakalayo ng boses niya sa pandinig ko. Hanggang sa may  parang marinig akong boses ng babae.