Epilogue

336 15 7
                                    

Rachel's POV

2 years later..

Sa huli. Kailangan mong tanggapin na wala na sila.

Ang mga taong nandyan para sayo.

Ang mga taong nagalaga sayo.

Ang mga taong hindi ka iniwan.

Ang mga taong mahal ka.

Lumuhod ako sa puntod nilang dalawa. "Miss na miss ko na kayo.." inilapag ko ang mga bulaklak na binili ko. "Pasensya na kayo ha? Hindi ko na kayo masyadong nabibisita.."

"Medyo busy narin kasi ako sa school." Nilinis ko ang mga dried leaves sa puntod nila. "Nasasanay na ako ng onti onti na wala na kayo."

"Sana masaya na kayo dyan." Ngumiti ako habang nakatingin sa puntod nila.

Dalawang taon na ang nakakalipas ng nangyari ang trahedyang yun.

Maraming nawala.

Maraming naghirap.

Maraming umiyak.

Pero sa dulo,

Nakamit naman namin ang hustisya na kailangan namin. Kahit maraming nawala sa section namin. Namatay.

Sigurado ako masaya na sila dahil nakamit na nila ang hustisya na kailangan nila.

"Nabigyan ko na kayong dalawa ng hustisya. Mahal na mahal ko kayo." Tumulo ang isang luha sa mata ko. Agad ko yon pinunasan at ngumiti.

"RACHEEELLL!!!!! SI ZERO OH WAAAH!!!" Nagulat ako at napalingon kay Jeremy na tumatakbo papunta sa akin.

"Bakit?!"

"He fcking ruined it!"

"Yung alin?!"

"Wala akong sinira Rachel! Sinungaling sya huhuhu." Niyakap ako ni Jeremy sa likod. "Ah..." tumingin ako kay Zero na nakatingin ng masama sa amin.

"Sshh wag kang aangal. May plano ako." Nagulat man ako ay hindi ako gumalaw at hinawakan ang kamay nya.

"Rachel..." bigla akong hinarap ni Jeremy. "Ba-bakit?" Tinignan nya ako ng seryoso.

"Will You Marry.." napalunok ako. What will he say? Tumingin ako kay Zero pero hinarap ako ni Jeremy.

"RACHEL WILL YOU MARRY." Napapikit ako.

Binitawan ako ni Jeremy. Napadilat ako ng mata at nakitang nagwink si Jeremy sa akin.

Bigla ko nalang nakita si Zero na pumalit sa pwesto ni Jeremy. Tinignan ko si Zero.

Namumula sya?

"Bilis na Dong Zero. Nakakaboring na." Bigla akong napatingin kay Jeremy. "Shut up Gay."

"Edi wow."

Tumingin si Zero sa akin.

"I-i know this isn't the right place to do this..." kumakabog ang puso ko ng malakas. Lalabas na ata ang puso ko.

"But, i wanted to do this infront of you're bestfriend and mother." Napatingin ako sa puntod ni Yassy at Mama.

"I may not be the perfect guy for you Rachel."

"But, like i said."

"I would do everything for you."

"I would fight for you."

"Care for you."

"Love you."

Hindi ko alam pero tumulo na ang luha ko. Hinawakan nya ang kamay ko.

"Rachel..."

Lumuhod sya sa harapan ko.
"Will you m-marry me?"

Tumingin ako sa puntod nila Yassy At Mama. Kay Jeremy.

Thank You.

Tumango sya. Huminga ako ng malalim at lumuhod.

Niyakap ko si Zero.

"Yes."

Naramdaman ko ang yakap na ibinigay nya sa akin.

"I love you Rachel."

"I love you too."

"Pwede na ba ako makisiksik sa paglalandian nyo?"

"Wait here my fiancee." Natawa ako kay Zero. Tumayo sya at tinignan si Jeremy.

"Run in 1.5 seconds Jeremy."

"Ehh..."

"WAAHH!!!!! BAHALA KA ZERO YUNG MGA MULTO DITO SUSUGURIN KA!"

Napatawa nalang ako sa paghahabulan ng dalawa.

Ma..

Yassy...

Ikakasal na ako.

Be with me.

××××××××××××××××

Hindi ko alam kung masaya ba kayo sa ending pero sana OO T-T

Maraming maraming salamat sa mga sumuporta. Grabe ung support nyo ei di ko keri xD

Pero, sana wag nyo pa iwan si author! May bago na akong story. Published na.

Hindi sya horror mystery thriller. Or kahit ano pa.

Romance sya. Sana supportahan nyo padin. :)

'Are You Even Meant For Me' ang pangalan. Side story sya. :D support nyo din please :( I love you all <3

7th Section(Completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora