10.BÖLÜM

83 5 3
                                    

8 yıl önce
Gözlerim aralandı. Nasıl ya ben intihar etmeye kalkmadım mı? Nasıl kahretsin bir işi de becerememiştim.

Odaya yaşlı bir adam girdi. 60-65 vardı. En az

"Uyandın mı kızım?" dedi. "Siz kimsiniz" dedim. "Sana her şey anlatacağım ama sakin olcan" dedi. "Anlatım ne oldu bana siz kimsiniz?" Dedim.

"Ben senin dedenim" dedi. Nasıl ya benim bir dedem yoktu ki "benim bir dedem yok ki" dedim. " annen yıllar önce bizi terketmişti. Bu hayatı bırakıp bir öğretmene aşık olup evlenmişti. Sen ameliyathanedeydin. Torunum olduğun ifşa olmak üzereydi. Ailene de seni öldü olarak göstermek zorunda kaldık. Sahte cenaze törenin bile düzenlendi. " Ben intihar etmeye kalktım" dedim. Dedem bir an şok oldu. "ne diyorsun Damla" ona ailemin yaptıklarını ona olan nefretimi anlattım. Anlattıklarım onu şok etti. "Benim kızım kendi kızına böyle bir şey mi yaptı?" Dedi. Onu onayladım. Bana iki seçenek sundu. Aileme her şeyi anlatıp hayatıma devam edecektim ya da Yeni Bir hayata girecektim
Dedem ile Yeni Bir hayata girdim. Benim ailem oldu. Bundan asla da pişman olmadım.
/////////
Şimdi annem karşımdaydı. Bana yaklaşıp sarılmak istedi. Ama izin vermedim. "Damla kızım" dedi. "Ben senin kızın değilim" dedim. O travmalarımı hatırlamak istemiyordum. "Kızım lütfen konuşalım" dedi. "Bana kızım deme zamanında demedin şimdi hiç deme git" dedim. "Kızım yalvarıyorum sana yalvarıyorum" dedi. "Yalvarma Nefret ediyorum senden" bacaklarıma çöktü gözyaşları içindeydi.

"Neden benden nefret ettin söyle o zaman konuşurum seninle" dedim. Ağlıyordu güya kendini acındıracaktı öyle değil mi? "Kendi anneme nefretimi senden çıkardım özür dilerim kızım"dedi. " ne" güldüm alaycı bir gülüşdü bu, "bu kadar mı beni başka birinin nefretin için mi harcadın" dedim. Bu verdiği sebep daha çok canımı yakmıştı. Konuşmasına devam etti. "Annem beni sevgisizlikle büyütmüştü. Doğumundan sonra annem geldi. Seni kucağına aldı. Seni sevdi, öptü, hayatı boyunca bana yapmadığı her şeyi sana yaptı. Sana bu kız çok tatlı, bana benzeyecek dedi. Sonra da gitti. Korktum dediklerinden sonra senden nefret ettim. Babanı da kışkırttım" dedi.

"Sen de kendi annene benzemesin ondan hiçbir farkın yok hatta fazlası var" dedim.  "Evet farkım yok ama sen gidince her şeyin farkına vardım. Seni ne kadar sevdiğimin sen gidince ben bittim. Hepimiz bittik. Sana yaptıklarımın pişmanlığını yıllarca çektim hala da çekiyorum kızım yalvarırım sana sarılayım bir kere sadece" dedi

Dedem bizi izliyordu. Üzgündü gözlerinden belliydi. Eslem Hanım bana sarılmaya çalıştı istemedim. Daha da zorlayınca dedem "Eslem yeter kız istemiyor seni zorlama" dedi.

Eslem Hanım durdu. Yerinde ağlamaya başladı. Hızlıca kendi odamı çıktım. Onu daha fazla görmek istemiyordum. Odama çıkıp üstümü değiştirdim. Yatağa oturdum. Daha fazla değmeyen biri için ağlamayacaktım. O gece neredeyse saat 2 3 gibi uyudum.

Uyandığında saat dokuza geliyordu. Sabah rutinimi hapledip üstümü değiştirdim. Bugün ev kombini yapmıştım. Çünkü işe gidemeyecektim.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
nefret tohumları Where stories live. Discover now