Bugün siyah giyinmeye özen gösteriyordum. Giyimim tamamen siyahtan oluşmaktaydı
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Pantolonda yırtmaç olmayacak)
Siyah bir spor ayakkabı ile saçlarımı at kuyruğu yaptım.
Aynada kendime baktım.
Bugün simsiyah giyinmemin nedeni düşmanlarımız ile buluşmak olacaktı. Ne kadar düşman olsak da birlikte iş yapıyorduk. Yıllar sonra Baran'ı görecektim. Acaba beni tanır mıydı? Saat 21'e geliyordu. Dedem her zaman ki ciddiyetiyleydi.
Bizi ayrılan siyah minibüse bindik. Önümüzde ve arkamızda arabalar ile ıssız bir yere gidiyorduk.
Yarım saat yolculuktan sonra ıssız bir yere gelmiştik.
onların da bizim kadar adamı olduğu belliydi.
Orada onu gördüm. Camın filmlerinden beni göremezdi.
Orada öylece dikiliyordu. ciddi bir üslubu vardı.
Bakalım beni görünce de öyle olacak mıydı?
Kapı açılınca dedim arabada indi. Baran'ın karşısına geçip konuşmaya başladı.
Ben de arabada inince konuşmaların devam ettiler gözleri henüz beni görmüyordu.
Dedem "bu yaptıklarınızı affı yok mekanımızı taratmak ne demek Baran siz haddinizi iyice açtınız" Baran da "sizin yaptıklarınızı da unutmamak lazım" dedi.
Sakalları çıkmıştı. Önce önceki haline göre daha yakışıklıydı.
Dedem onun hep insan dışı olduğunu söylerdi
Gözleri o an beni buldu. Yıllar sonra karşı karşıyaydık. Yıllar sonra göz gözeydik.
(Bu şarkı bu sahnenin vibe'ini verdiği için paylaşmak istedim)
Gözlerindeki hissizlik gitti. Dudaklarını oynatarak "Damla" dedi. Beni tanımıştı.
Karşımdaydı o adam karşımdaydı. Yıllar sonra sevdiğim adam beni hiç sevmediğini söyleyen, duygularımla oynayan adam buradaydı. Ama artık benim düşmanımdı.
