nefret tohumları

6.BÖLÜM

Damla'nın mezarına neredeyse hiç boş kalmıyordu. Bugün yine abisi vardı. Sadece ağlıyordu.

Mezarının yanına çömeldim onun için biraz dua okuduktan sonra konuşmaya başladı.

"Sevgili kardeşim" dedi. Titreye titreye "özür dilerim kardeşim" dedi. "Sana yaptıklarım için özür dilerim senin bana abi demen  için her şeyi yapabilirdim ama bir şeyler bana engel oluyordu. Beni asla affetmeyeceğini biliyorum sana yaptıklarımı asla unutmayacağım ve yıllarca bunun acısıyla yaşayacağım beni affetme kardeşim çünkü ben kendimi asla affetmeyeceğim."

Abisinin pişmanlıkları için artık çok geçti. Keşke o hayattayken değerini bilseydi. Yavaş yavaş ayaklanmaya başladı.

Evde herkes berbat haldeydi.
Annesi her şeyi yıkıp duruyordu. Birçok kez de sinir krizine girmişti. Hatta bahçeyi kazmıştı bir ara kendi canına kıymayı denemişti.

Babası eve neredeyse hiç uğramıyordu. Onun ne halde olduğu bilinmez ama canını çok yakmaya çalıştığı belliydi.

Kız kardeşi Deniz'de berbat haldeydi. Onu sakinleştirmek için de çok uğraşıyordu.

Odasına çıktı. Hiç dokunamadığı sandığa dokunma zamanı gelmişti. kendisi ve yaptıklarıyla yüzleşmesi gerekiyordu. Minik sandığı açtı. İçinde fotoğraflar ve bir mektup gördü mektup ne alaka diye düşünüp eline aldı ağabeyime yazısı onu sendeletti. Tahmin ettiği şey olamaz değil mi? mektubu açtı Damla'dan yazısını görünce gözyaşlarına hakim olamadı telefonun şifresini yazdığını söyledi. telefonunu şarj etti abisi şifreyi girdi. mektupta son videoyu izlemesi gerektiğini söylüyordu. Son  videoyu açtı. Ekranda Damla vardı Damla videoda gülümsedi ve abi dedi.bu ses Cihan'ın hıçkırmasına neden oldu." Bu video benim sana vedam olacak" dedi. Annem hediyesini umarım beğenmiştir. Anneler günü hediyesini video ile değil not ile yazılır. Bu yüzden on sadece mektup yazdım. Ailem beni hep dışladı. Benden nefret ettiler. Küçükken onlardan Sevgi dilenirdim. Ama bana karşı hiçbir zaman Sevgi göstermediler seni de küçük kardeşimi de çok sevdiler. Ama beni" dedi. Devamını getiremedi gözyaşları da Damla'nın gözünden aktı. Abisi onun gözyaşlarını silmek istedi. Ama olamazdı artık her şey için çok geçti. "sen abi sana bu lafı uzun süren söyleyemedim söyleyemedim. Çünkü bana bir ağabey olamadın. Bena küçükken hep korurdun bana abilik yapardın.
Neden yapmaya devam etmedin. Seninle aramızda özel bir bağ olduğunu hissettim ama sen de benden nefret ettin" gözyaşları Damla'nın yüzünden teker teker aşağıya süzülüyordu. Ama yine de sana teşekkür ederim senin sayende sevgiyi tattım. Bana sevgi ve şefkat veren tek sendin sen olmasan asla sevgi ve şefkat tadamayacaktım ama keşke bana karşı olan sevgi ve şefkatin azalmasaydı. Olsun sana kızmıyorum ama yine de keşke gerçekten sevebilseydin beni abi yıllar seni anne ve babama benzetti biraz ,bana olan sevgi ve şefkatin gitti. Seni affedebilir miyim? bilmiyorum ama bunun için çok uğraştım. Herkeseolduğu gibi sana da kırgınım ama sana olan kırgınlığım daha fazla nedenini söylememe gerek yok bence çünkü sen  biliyorsun" gözyaşları Damla'nın gözlerinden teker teker boşalıyordu. " eğer ki benden özür dilemek istiyorsan seni affetmeme ihtiyacın varsa mezarımın başına gelip benden özür dilersen seni affedebilirim korkuyorum abi çünkü beni toprağa bile görmek istemeyecekler cenazem toprağa konulursa mezarımı çiçeği ile gel senden istediğim son şey sadece bu abiciğim" Damla gözündeki yaşları sildi. Ama yine de sana teşekkür ederim vicdanın rahat olsun iyi ki abim olmuşsun yine de seni çok seviyorum abiciğim kendine iyi bak bu benim sana vedamdır abiciğim elveda" dedi ve video bitti Cihan gözlerindeki yaşl ekrana bakıyordu." Özür dilerim kardeşim beni affet" dedi. Birbirlerinden uzaklardı artık üç kardeş ten biri gitmişti. Ortanca çocuk hiç sevilmemiş ve veda etmişti elveda Damla