8.BÖLÜM

106 6 0
                                    

Psikolojim çocukluğumdan beri berbattı. İçimdeki yaralarımı bırakıp unutmak için çok uğraşmıştım. Ne kadar psikolog seansı alsam da şu ana kadar unutamadığım çok yaram vardı.

Sekiz yıl geçmişti aradan ama unutamıyordum. Baran'ı unutamayacağımın hep farkındaydım. Ama yine de belki unuturum diye denemiş değildim. Ama olmamıştı şimdi de karşımdaydı. "Bir anlaşma daha yapacağız demek ki" dedi dedem . " Ama bu sefer işin başında torunum Derin olacak" dedi ve gözleriyle beni gösterdi. Ona gülümsedim.

Gözlerimden hiçbir şey anlayamazdım çünkü çok iyi rol yapıyordum.

Yanına yaklaşıp elimi uzattım. "Deva aslanoğlu isminizi çok duydum Baran bey umarım iyi anlaşırız" dedim.

Elini uzatmadı. Sanırım hala şoktaydı. O artık benim düşmanımdı.

Zamanında bana yaptığı şey için ondan intikam alacaktım. İkimiz arasında savaş başlayacaktı.

Dedemin yanına yaklaştım. "Eğer ki bir daha yanlışınız olursa" dedem korumalara komut verdi. Onun adamları ile bizim adamlarımız birbirine silah çekti.

Baran kendine gelmiş gibi görünüyordu. Arkadan başka bir adam kafama silah çekti. Rahat davrandım. Soğukkanlılığıma gerçekten hayrandım.

Kafamı bir anda yana çevirdim. Adam silahı tekrar kafama koymadan elindeki silah elinden aldım ve ona bir yumruk attım. Adam geriye doğru düştü. Silahı baran'a çevirdim. Baran bana bakıp "daha fazla sıkıntı çıkarmayalım Zülfü Ağa yeni anlaşmamız hayırlı olsun "dedi. Son defa bana baktıktan sonra minübüse bindi.

O gittikten sonra biz de minibüse bindik.

Eskiden dışın nasılsa içim de öyleydi. Ona karşı çocuk gibi davranırdım. En sevmediğim yemeğin lazanya olduğunu biliyordu. Yanında onu yiyecektim. Hep ciddi olacaktım. Orta yolu bulmak isteyen biri gibi olacaktım. Yağmurda ıslanmayı çok severdim. Yağmur yağdığında kaçacaktım ve daha birçok şey

Damla'nın ben olmadığımı ona inandıracak. En zayıf anında da bu onu patlatacaktım. Yeni düşmanın hayırlı olsun Baran ağa

Bana yaşattığın acıyı iki misliyle sana yaşatacam

İntikamımı unutulmaz yapacam Baran

Çünkü sen beni kalbinde unutulmaz yaptın

Ben de intikam için sana yaptıklarımla senin için unutulmaz olacağım.

Senden nefret ediyorum. Beni kullanmanı yıllarca hazmedemedim.

Aslında anlamalıydım.
Bana yaptıklarından ama gözüm sana karşı öyle kör olmuştu ki aptal olmuştum.

Beni sana olan sevgim ve aşkım ile aptal etmiştin.

Ben sana yaralı bir kalp vermiştim. Onaracağını umarak ama sen o yaralı kalbi daha çok yaralamıştın.

Acaba diyorum. Bana yaptıklarını unuttun mu? 8 yıl uzun bir süreç bence unutmuşsundur. Ama ben bana yaptıklarını zamanı gelince tekrar hatırlatacaktım.

Şu ana kadar kimsenin canını almamıştım. Ama belki de sen benim alacağım ilk ve tek can olurdun.

İlerde seni öldürecek miyim? Peki yapabilir miyim ? Bende o cesaret var mı? Bu soruların cevapları henüz bende yoktu. Ama yakında olacaktı.

nefret tohumları Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin