Bakıcım BxB

Özel Bölüm 2

"Ay çok yoruldum aşkım ben ya. Oğlum sen nasıl geliyorsun bu yolu arabayla bu kadar?"
"Arabayla gelmek hoşuma gidiyor baba. Yorulduysan bir daha uçakla gelip gidersiniz siz. Uzak biraz tabii ki uzun sürüyor böyle."
"Ay zaten gelmem bir daha arabayla."

Huysuz bir şekilde Aslan'ın göğsüne doğru yattım hafifçe. Elini hafiften belime sarıp karnımın üzerinde birleşti ve yavaş yavaş okşadı.

"Çok mu yoruldun?"
"Evet. Gelmeyelim bir daha böyle."
"Tamam hayatım."

Gülümseyerek kafamı geri çevirip boynundan öptüm.

"Aşkımsın benim."
"Sen de benim güzelim."

Uzun süren araba yolculuğu birkaç saat sonra nihayet bitince hemen dışarı attım kendimi. Eski evimizi görünce yaşanmışlıklar bir bir aklıma dolmuştu anında. Buraya uzun zamandır gelmiyordum gerçekten. Aslan işleri olduğu için bir iki günlük geliyordu ama zaten bir şey yapmadığı için ben pek gelmiyordum. Burayı farkında olmasam da özlemişim.

"Emin sen de şunu al."

Aslan'ın yanına gidip çantalardan birini aldım ve eve girdik hemen.

"Baba siz eşyalarınızı yerleştirin ben yemek siparişi vereyim size. Ne yersiniz?"
"Fark etmez oğlum söyle bir şeyler sen."
"Tamam baba siz dinlenin."

Çantayı alıp odaya gittim. Elimdekileri odanın bir kenarına bırakıp yatağa attım kendimi.

"Hayatım yatacaksan önce duş al sonra yat. Yorgunluğunu alır."
"Aynen bir duşa gireyim. Ama çok acıktım önce yemek yer öyle yatarım."
"Hadi kalk."

Elimden tutup kalkma yardım edince yatakta doğrulup valize ilerledim. Havlumu alıp duşa girdim ardından.

......

"Ee Burak?"
"Ne ee baba?"

Tabletten kafasını kaldırmadan konuşan oğluma gözlerimi kısarak baktım uzun uzun. Ona baktığımı fark ettiğinde nihayet kafasını kaldırıp o da bana baktı.

"Ne oldu baba, niye öyle bakıyorsun?"
"Ne zaman tanışacağız?"
"Ne bileyim? Daha bugün geldik baba ayarlarım işte bir gün."
"Yarın yemeğe çıkalım. Ya da buraya gelsin daha rahat oluruz."
"Hayatım önce çocuğa da bir soralım değil mi? Belki müsait değil."
"Aslan dedi ya çocuk ben hep müsaitim her zaman olur diye."
"Belki kibarlıktan söyledi."
"Yani... Tamam Burak o zaman sor hadi."
"Uyudu baba şimdi soramam."

Tekrar gözlerimi kısarak baktım ona.

"Bu sefer neden o bakışlar?"
"Ya siz ne kadar şapşalsınız! Uyuduğunu bile biliyor Aslan!"
"Normal değil mi hayatım, çocuk uyumadan önce haber vermiş işte."
"Ay Aslan hiç romantik değilsin sen sevgilim. Flört ne demek hiç bilmiyorsun."
"Nereden bileyim Emin biz ilk tanıştığımız gün aynı evde yaşamaya başladık. Senin bilmen anormal olan asıl. Nereden biliyorsun sen?"

Sorgulamaya başlayınca hemen Burak'a döndüm. Konunun değişme vakti geldi.

"Neyse. Oğlum sen zaten yarın Deniz ile aynı yere gidiyorsun. Sor sen ona biz uyarız."
"Tamam."
"Tamam diyen ağzını yerim!"

Bir anda gaza gelip ağzına vura vura sevmeye başladım. Ne kadar büyürse büyüsün benim oğlum sonuçta o. Hala minicik.

"Baba acıdı baba!"
"Sen hala bebeğimsin benim bebeğimsin."

Kollarını belime sarınca ben de kafasını boynuma yasladım.

"Güzel oğlum benim."

.....