Part(46)

3.2K 282 6
                                    

Zawgyi

" ေဖေဖ သားတို႔ၾကာၾကာေနလို႔မရတာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ သားေက်ာင္းပိတ္ရင္ျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္ "

" အင္းပါ ေဖေဖသိပါတယ္ "

" မခြဲႏိုင္မခြာႏိုင္ျဖစ္မေနနဲ႔ New York ကို private flightနဲ႔ အခ်ိန္မေရြးသြားလို႔ရတယ္ "

အလြမ္းသယ္ေနသူႏွစ္ေယာက္ကို တည္ျမဲအျမင္ကပ္လာသည္။ သူ႔သားက အသက္ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္မို႔လို႔လဲ။ အသက္မငယ္ေတာ့လို႔ ခိုးရာေတာင္လိုက္ေျပးတတ္ေနၿပီ ၊ ကေလးတစ္ေယာက္မွမဟုတ္ေတာ့တာ။ ဟိုေန႔ကလည္း တည္ျမဲမျမင္သင့္တာျမင္ခဲ့ရသည္။ တမင္တကာအခန္းခြဲထားပါတယ္ဆိုကာမွ တည္ျမဲတို႔လစ္တုန္း နမ္းေနၾကတာေလ။ deja vuျဖစ္ေနသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။ မိႈင္းညိဳ႕ရဲ႕ အေဖတုန္းကလည္း ဒီလိုခံစားခဲ့ရတာမ်ားလား။ သားကိုသဝန္တိုတာေလ။ အဲ့တုန္းကေတာ့ တည္ျမဲက သားမက္ျဖစ္ေနၿပီး ကေလးလည္းမ႐ွိေသးတဲ့အခ်ိန္။ အခု ကိုယ့္သားကို သူမ်ားသားက ေပြ႔ဖက္နမ္းေနကာမွ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ေတာ့သည္။

" ေမာင္ကလဲ "

ညိဳ႕မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္။ ကေလးေတြစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ေျပာေနျပန္ၿပီ။

" ေကာင္းေကာင္း သားကို ဂ႐ုစိုက္ပါ သားကိုေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားေစခ်င္တယ္ "

" ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာေပါက္ ငယ့္ကိုေပ်ာ္ေအာင္ထားမွာပါ အေဖ ငယ္ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ စိတ္မပင္ပန္းေစရပါဦး "

" ေမာင္ တစ္ခုခုေျပာလိုက္ဦးေလ "

" ဘာေျပာရမွာလဲ "

တည္ျမဲကို မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ၾကည့္လာတဲ့ သား။ ကြၽတ္စ္! သနားစရာေကာင္းေအာင္လုပ္ျပတတ္တာက သူ႔အေဖအတိုင္းပဲ။ ငယ္ငယ္တည္းက သူ႔အေဖလုပ္သလိုေတြလိုက္လုပ္ေတာ့ အတတ္ျမန္သည္။ မိႈင္းညိဳ႕ကလည္းပါးတယ္။ သူဒီလိုေတြလုပ္ျပရင္တည္ျမဲက အေလ်ာ့ေပးေနၾကဆိုေတာ့ ႏိုင္ကြက္ကိုသိေနတာ။ သားကိုပါ ဘယ္လိုေတြသင္ေပးထားတယ္မသိ။ သူ႔အေဖလုပ္သလို တစ္ပံုစံတည္းလုပ္ျပတာ တူသည္။

" ႐ွင္း႐ွင္းေျပာရရင္ ငါမင္းတို႔ကိုအျမင္ၾကည္ေသးတာမဟုတ္ဘူး ဒါေပမယ့္ ငါ့သားကိုစိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္ရင္ မင္းေရာမင္းအေဖကိုပါ အ႐ွင္မထားဘူးလို႔သာမွတ္လိုက္ေတာ့ "

Mr. Professional ( Ongoing ) Where stories live. Discover now