Uitgehuwelijkt, maar toch gelukkig?

Hoofdstuk 68

Inmiddels is het al de volgende ochtend. Met een zere rug werd Safouan gewekt door zijn telefoon die afging. Het was zijn moeder, na een kort gesprek werd het gesprek beëindigd.

De situatie tussen hem en zijn vrouw is inmiddels al bekend bij de familie. Iedereen wacht in grote onrust op nieuws over Oumaima. Safouan liet zijn blik op de tijd vallen, het was al bijna tijd om in te checken. Hij had zijn auto al geparkeerd in de parkeergarage op Schiphol.

Hij checkte zijn spullen en liep naar de juiste balie. Nadat Safouan was ingecheckt liep hij naar het eerste beste eettentje. Hij had sinds gisteren avond niks gegeten en hij had nog een lange reis voor de boeg.

Hij had iets kleins besteld en ging aan een tafeltje zitten. Zwijgend begon hij aan zijn broodje. Hij had een heleboel aan zijn hoofd, hij was uitgeput. Sinds zijn huwelijk met Oumaima heeft hij geen rust gekend.

Het leven is heel anders voor hem gelopen. Hij had dit niet verwacht, hij had nooit verwacht dat hij zou lief hebben. Echter wordt zijn liefde op proef gesteld, Hoelang zal hij het volhouden? Hoelang zou hij de pijn verdragen?

Hij doet zijn best, echter lijkt het steeds mis te gaan. Is het hun gegund? of zijn ze gewoon niet voor elkaar gemaakt. Het deed hem pijn om zonder Oumaima te moeten leven, zijn hart deed zeer.

Nadat hij zijn maaltijd had genuttigd vertrok hij naar de gate. Gauw konden ze instappen, hij belde voor vertrek zijn oude vriend op die hem zou opwachten in Thailand. Na hun gesprek schakelde hij zijn telefoon uit, hij zal de vliegreis gebruiken om tot rust te komen.

Toen het vliegtuig opsteeg viel hij een een vredige slaap.