Hoofdstuk 9

334 9 0
                                    

Oumaima,

"Oumaima?" zei Ilias verbaasd. 'Wat is er aan de hand?' vroeg ik nu. Hij probeerde zich snel te herpakken. "Ik kom mijn broertje zien echter laat je personeel mij niet door" zei hij in adem door. Ik keek Ikram nu strak aan.

Ik keek Ilias weer aan. 'Bezoek uur is voorbij, maar je krijgt een half uur. Mijn collega Ikram loopt met je mee' zei ik nu zakelijk. Hij keek me intens aan. "Dankjewel" zei hij dankbaar.

Ik draaide me nu weer om en liep weer richting de afdeling. De leegte naast mij werd gevuld door Sander die bij het voorval was. "Wie is die gast?" vroeg Sander benieuwd. Ik zuchtte 'de jongen waar ik mijn hart aan heb verloren' zei ik. Hij keek me verbaasd aan. "Is dat je man?" vroeg hij nu. Ik schudde met mijn hoofd.

'Nee Sander, het was een verboden liefde' voordat Sander nog iets wou vragen onderbrak ik hem. 'Ik wil er nu over ophouden' zei ik. Hij knikte nu.

Ik besloot om naar kantoor te gaan. Sander liep nog steeds met mij mee. Ik keek hem nu aan 'ga jij even kijken bij kamer 219?' vroeg ik. Hij knikte "ik begrijp je hint" vroeg hij, al snel verdween hij uit mijn ogen.

Ik opende mijn kantoor deur en ging achter mijn bureau zitten. Ik haalde mijn elastiek uit mijn strakke knot en liet mijn haren over mijn schouders heen vallen. Ik had knallende koppijn. Waarom moest ik Ilias nu zien, waarom precies nu?

Ik had ons hoofdstuk afgesloten. Ons liefdes leven is verstoord door mijn huwelijk. Ik heb het moeten eindigen. Ilias heeft het nooit kunnen accepteren, ik ook niet. Ik zag een leven vol vreugde voor mij. De vreugde werd bruut van mij afgenomen.

Ik zuchtte diep uit. Ik werd gebeld, ik haalde mijn telefoon uit mijn zakken. Het was Ikram.

Ik nam de telefoon op. "Kan je naar kamer 218 komen" vroeg ze snel en hing daarna weer op. Ik keek met een gefronste wenkbrauw naar mijn telefoon. Ik schoof mijn telefoon weer in mijn jaszak.

Zuchtend stond ik weer op. Ik deed mijn haren in een hoge staart en liep daarna mijn kantoor uit. Richting kamer 218.

Uitgehuwelijkt, maar toch gelukkig?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu