CHAPTER 8-Mocking.

2.4K 97 22
                                    




Atasha's POV.

Pagkatapos naming mag usap ni Hash ay sinabi n'yang kukunin na rin daw namin agad ang mga gamit at damit ko sa'king apartment. Bakit parang ang bilis naman?

Nag apartment pa ako kung isang araw lang naman pala akong titira rito, hays.

I don't know what I'm feeling, it feels surreal that I got a job in instant, wala pa nga atang dalawang araw na wala ako sa'min, tapos, pag mulat ko, ganito na agad ang mundong dadatnan ko.

I look outside the window at napakadilim na, syempre tatanga tanga kang Fritz ka, gabi na kaya madilim.

Natawa ako sa naisip ko't napatigil din naman agad ng may bumagsak na kung ano sa likuran ko. I got shocked when I saw Hash's head on my back. She's sleeping. I finally got a chance to look at her and fixed her position. I put her head on my lap, hindi ko rin kasi mabuhat ang ulo nito.

I watched her intently and stared at her beautiful face. She look so adorable right now. Who would have thought that she's this attractive even when she's asleep. I look at her charming face and tried to capture it using my own eyes. I want to paint her--It's been a while since I painted.

She's the most captivating and appealing woman I have ever seen in my entire life. Well, my mother is on different level, s'ya nagluwal sa'kin eh.

"You look so gorgeous. I will never get tired of looking at your beautiful face." I whispered at pinagkatitigan ang kan'yang mga labi. Ang mga labing nadama ko kakanina kanina lam--Iwinaksi ko ang nasa isipan ko ng maramdaman na napakislot ito, siguro'y nailang ito sa pagkakatitig ko.

"Kuya, ikaliwa n'yo lang po d'yan tapos, bababa na ako. Ihahanda ko lang po ang mga damit ko, pakiantay na lang po ako dito." I said that made him nod and shyly smiled at me.

Oh, he looks cute naman pala kapag ngumiti. Akala ko kasi palagi na lang s'yang nakasimangot.

Ng tumigil kami'y ingat ingat kong ibinaba ang ulo ng magandang babae na 'to, mahirap na. Baka magising pa s'ya, I know that she needs to rest. Managing a company-companies must be really difficult for her. They said that she's the heiress so masyado sigurong mabigat ang pressure na binibigay sa kan'ya ng mga magulang n'ya.

Bumaba na ako sa kotse at isinarado ang pinto nang marahan, kinatok ko muna ang bintana ni Kuya Salvador at marahang ngumiti naman 'to sa'kin.

"Kuya, pakitulungan po ako mamaya ha?" I said that made him nod and smiled again, he looks cute because of his dimples. I smiled at him at nagsimulang maglakad papasok sa maliit na eskinita papunta sa'ming apartment.

Saktong sakto naman ay nakita ko si 'Nay Latisha na nagkakape sa balkonahe ng kan'yang bahay, bahay na kadikit sa apartment namin.

"Oh, iha. Ginabi ka na yata ng uwi? Alas nwebe na oh, nakahanap ka ba ng trabaho?" She asked at ngumiti sa'kin. I smiled at her and nod, but, nawala rin 'yon ng maalala na kailangan ko na palang mag empake kaya nga pala ako naririto.

I look for my wallet and when I finally saw it, dinukot ko rito ang apat na libong natitira ko. I look at her at marahang inabot sa kan'ya 'yon na ikinagulat n'ya. Tatanggi na sana ito ng magsalita ako.

"'Nay, aalis na po ako. My boss gave me an offer at mas malapit po kasi 'yon sa pagtatrabahuan ko. She said na we will get my things and I'll move to her condo now na rin po. Pasensya na 'nay, napakabait n'yo po sa'kin kahit na hindi n'yo naman ako kilala." I said and smiled. Kita ko naman ang pag ngiti nito na may bahid nang lungkot pero iwinaksi n'ya rin agad 'yon. She just shake her head, telling me, no.

"Huwag ka na mag-alala, iha. Iisang araw ka pa lang naman tumitira sa apartment ko. Ayos lang. Ay s'ya, umuna ka na, magempake ka na't baka may nag iintay sa'yo." She said at marahang tinapik tapik ang aking kamay. I smiled at her and nod, mami-miss ko ang matandang ito.

I started walking until I'm outside of my apartment. I walk inside and get my things ready. After I'm done, I look inside to finally bid my goodbye. Dalawang bag na malaki lamang naman ang dala ko, kakaunti rin naman kasi ang gamit ko.

I started walking when suddenly I saw, Wendy. Oh, kakauwi n'ya lang ba? Nagtama ang mga mata namin and I smiled at her, I saw her eyes roaming around and look at my bags. She arc her eyebrows and look at my eyes.

"Where are you going?" Bahid sa tono n'ya ang pagtataka at inis. But, why?

"Oh, my boss offered me to live with her cond-"

"What?! Eh may apartment ka naman na here, diba? Maayos naman ang apartment natin, and mas maganda na meron kang sarili mong bahay kahit na apartment lang 'yon." Iritableng saad nito.

Napakunot ang noo ko dahil sa inaasta n'ya, anong nangyayari dito? Baka nahihibang na rin kagaya ko.

"Heck, I'm sorry Atasha. I-I didn't know what I'm saying." She said at lumapit sa'kin. Halos magkasing tangkad lang kami nito kaya madaling nagtama ang mga mata namin. She smiled and hugged me na ikinagulat ko.

I can't hug her back because I'm carrying my bags.

"What's taking you so lo-oh...So you made me wait just to have your landian time with that girl?" I flinched when I saw Hash's looking at us intently. She look at this girl beside me who's Wendy.

"Hala, si Madamé Adriande.." Bulong ni Wendy sa'kin that made me chuckle a bit. Bumitaw 'to sa pagkakayakap sa'kin at tumingin kay Hash. They're looking at each other, giving each other a death glare.

"Let's go." Hash coldly said at tumalikod na sa'ming dalawa. She looks cute, but, at the same time, she look so intimidating. I like it...Huh, what?

I look at Wendy who's beside me and smiled at her to bid my goodbye.

"Uhm...I guess this is goodbye?" I said and smiled. Umiling iling naman 'to at nagulat ako ng halikan nito ng marahan ang pisngi ko. Eh?

"No, no. You'll see me rin soon." She said at umalis na.

I'm still shocked dahil sa ginawa nito. Why would she do that? Well, I guess, it's her way to say bye-bye? I flinched once again when I saw Hash's giving me her death glare. As if she's going to kill me.

"I said, let's go. Didn't I? And you still have guts to let her kiss you, really? Infront of me? Fuck! Let's go!" She shouted at dali daling naglakad papalayo upang sumakay sa kan'yang kotse.

Inilagay ko ang dalawang bag ko sa likuran ng kotse para prenteng makaupo ako sa tabi ni Miss Hash masungit.

I'm supposed to open the door, but, I can't. It's locked.

"A-Ah, Hash?" Naguguluhang saad ko rito dahil hindi n'ya talaga binubuksan ang pinto. She opened the window and glare at me. She gave me wipes and look at my cheeks.

"Don't you dare sat beside me with that horrendous scent you have right now. Sit there beside Salvador. Call me Miss or Ma'am, you're not allowed to call me Hash again, miss Monterial." She said and closed the window of her car.

I sat beside Kuya and shyly smiled at him, he chuckle a bit na ikinakurot ko sa tagiliran n'ya. I don't care if we're close or not. Naiirita ako eh.

"Let's go. Stop flirting or else I'll throw the both of you, out."

Malamig na saad nito that made Kuya Salvador gulp. Psh, ang sungit sungit talaga. Kung hindi lang kita crush eh, bi-bingo ka na.

"No, no. You'll see me rin soon." I heard Hash's mocking what Wendy said earlier. What's happening with her? Naloloka na ata 'to.

"Psh, kaya ko rin namang pasingkitin mata ko." She added, natahimik na lamang ako at kunwaring nagtutulog-tulugan para manahimik na lamang ito, pero, anak talaga ng tokwa ang babaeng 'to. Ang ingay n'ya buong byahe.

"Fuck, Shevio. Calm yourself."

Admiring Her : The Heiress (Unedited.)Where stories live. Discover now