Admiring Her : The Heiress (Unedited.)

CHAPTER 4-First and second.

"Oh sa mga bababa d'yan sa mga Adriande, baba na! Andito na tayo."

Sigaw ng konduktor na kanina lang ay sinungitan ako. Tumayo na ako sa aking pwesto at nagsimulang maglakad papalabas ng maabot ng mata ko ang babaeng kanina'y mukhang constipated na lumipat ng upuan.

Madami dami rin pala ang bababa dito, pito kaming bumaba at ang iba rito'y mukhang mga empleyado dahil na rin sa kanilang mga lace at I.D.

Napahinga ako ng malalim at tiningnan ang building na nasa harap ko. It's too high, napakataas, malaki, at napakaganda. It's not the ordinary building na makikita mo, it has a unique shape. Two buildings na connected sa isa't isa kada pang anim na dloor. It looks like a ladder, ang ganda nito.

Nagsimula na akong kabahan habang papalapit nang papalapit dito. Ng makalapit ako sa entrance ay may apat na armadong guard ang nagpapasok sa'kin, madaming guard na pauli uli. Hindi lamang lima ang nakita ko, madami sila, pero, hindi naman siguro aabot ng bente na guards. Mga armado sila.

"Woah" Nasambit ko ng tingnan ang buong kabuuan ng building na 'to, napakaganda. Mala nasa ibang bansa ang loob nito. Naglakad lakad ako at lumapit sa isang babae na wari ko'y isa sa mga dapat kong lapitan.

"U-Uhm, hi miss." I said na ikinatingin n'ya. She looks cute, mamula mula ang pisngi nito at for sure na natural naman 'yon. She look at me and arc her eyebrows.

"Yes, ma'am? Why are you here? Do you need something?" Straight english na saad nito. Her accent is on point, sanay na sanay talaga s'yang magsalita ng english.

"I'm looking for...Ms.Shevio Adriande." I said dahil tiningnan ko pa ang text na sinend ni Tasha sa'kin.

"Oh, are you the one that ma'am Tasha Yuki Wu, talked about?" Hindi man ako sure kung o-oo ako'y tumango tango na lamang ako.

"Give me a second, ma'am. I will call Ms. Tyson to fetch you here and accompany you to Madame's office." She said and smiled at me. I smiled at her too that made her delighted.

"May I know your name, please?" She said but her whisper sounds like she's begging. I smiled and nod.

"I am Atasha Fritz Monterial, ma'am?"

"Ryuki Chan." She said at iniabot ang kan'yang kamay sa'kin. I reached her hand at nakipaghand shake. Mas maliit lang ito ng kaunti pero matangkad din 'to, abot siguro 'to sa kilay ko.

"Ahem." Saad ng kung sino sa likuran ko.

"Oh...Ms.Tyson is here, you can go now, Ms.Monterial...sayang, I'm having a moment with her eh." She whispered the last thing she said kaya hindi ko masyadong narinig 'to.

Pag harap na pag harap ko'y nakita ko ang salubong na kilay ng babaeng katabi ko kanina sa upuan sa bus, pero, nawala rin agad 'yon ng makita n'ya ako at nagmukha na naman s'yang natatae. What's wrong with her?

Ang weird n'ya, jusko. Ganito ba talaga mga tao dito?

Habang naglalakad kami't nakabuntot ako dito'y pumasok kami sa isang elevator.

Napatingin ako bago umandar ang elevator dahil may nakita akong kulay dilaw no-gold na elevator sa harap ng elevator na pinasukan namin, gunit, nagkibit balikat na lamang ako. Pag ka sarado na pagkasarado nito'y pinindot n'ya agad ang 45th floor. Ang taas naman, eh nasa 1st floor pa lang kami.