နွေဦးပန်းတွေ ပွင့်ချိန်တန် [Complete]

အပိုင်း ၁၆

(Zawgyi)

ႏြေဦးသာ စားဖိုတဲေရွ႕တြင္ ေယာင္လည္လည္လုပ္ေနမိသည္။

အၾကည့္မ်ားကေတာ့ မုန့္ပဲသေရစာမ်ား တင္ထားသည့္ စားပြဲခုံေပၚသို႔။

ထိုစားပြဲခုံ ေရွ႕တြင္ေတာ့ မုန့္တစ္ထုပ္ ဒိုက္အခါ ၂ဝ ဟုေရး ထားသည့္ စာတန္းတခု။
ဟုတ္ပါသည္။

ေထာက္ပို႔တပ္မွ ပစၥည္းယာဥ္တန္းေရာက္ၿပီးေနာက္ ျပည္သူအလႉရွင္မ်ားမွ လႉဒါန္းလိုက္ေသာ မုန့္မ်ိဳးစုံ အဝတ္အစားမ်ိဳးစုံ ပစၥည္မ်ိဳးစုံတို႔ ေၾကာင့္ တပ္စခန္းမွာေတာ့ ရိကၡာ အစားအေသာက္မ်ား အလွ်ံအပယ္ပင္။

သို႔ေသာ္လဲ ျပည္သူ အလႉရွင္မ်ား လႉဒါန္းလိုက္သည့္ပစၥည္းမ်ား ကို အလကားမျဖစ္ေစရန္ ရည္႐ြယ္၍ ျပည္သူမ်ားကို ကာကြယ္ရန္အတြက္ ေလ့က်င့္ေရးသေဘာျဖင့္ ဒိုက္ထိုးကာ အႀကိမ္ေရ သတ္မွတ္၍ သုံးစြဲေစသည္။

ဥပမာအားျဖင့္ ေကာ္ဖီတစ္ထုတ္လွ်င္ ဒိုက္ အခါ ၂ဝ၊ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္လွ်င္ ဒိုက္ ၁ဝခါ၊ မုန့္တစ္ထုတ္လွ်င္ ဒိုက္ အခါ ၂ဝ စသည္ျဖင့္။

ႏြေဦးသာ စားပြဲေပၚရွိ အားလူးေၾကာ္မုန့္မ်ိဳးစုံ၊ Oishi မုန့္မ်ိဳးစုံ၊ Nabati မုန့္မ်ား၊ ယိုစုံထုပ္မ်ား၊ သၾကားလုံးမ်ား၊ ဘီစကစ္မုန့္တို႔ကို ႏွေျမာတသစြာ ၾကည့္ရင္း တံေတြးၿမိဳခ်မိသည္။

လက္ထဲတြင္လဲ အာလူးေၾကာ္မုန့္တစ္ထုတ္ ကိုင္ထားလွ်က္။

ႏြေဦးသာလို အစားေသာင္းၾကမ္းၿပီး သေရစာႀကိဳက္ေသာ ေကာင္ေလးမွာေတာ့ ဒီလို မုန့္တစ္ထုတ္ထဲနဲ႕တင္ အာသီသ မေျပ။
ဒါေပမယ့္လဲ ဒိုက္ အခါ ၂ဝ ထိုးၿပီးၿပီမို႔ ထပ္မထိုးနိုင္ေတာ့ေခ်။

ဤသို႔ျဖင့္ မုန့္စားပြဲေရွ႕မွ ရႈံမဲ့မဲ့ႏွင့္ မထြက္ခ်င္ ထြက္ခ်င္ျဖင့္ အာလူးေၾကာ္တစ္ထုပ္အား ပိုက္ကာ ထြက္လာခဲ့ရေတာ့သည္။

ေကာင္းျမတ္ရွိရင္ေတာ့ ဒိုက္ အစားထိုးေပး၍ မိမိစားခ်င္သည့္ မုန့္အား ေပးမွာေသခ်ာသည္။

သို႔ရာတြင္ အခုအခ်ိန္တြင္ ေကာင္းျမတ္သည္လဲ ဒဏ္ရာႏွင့္မို႔ ဒုကၡမေပးခ်င္ေပ။