အပိုင်း ၃၄

3.4K 273 41
                                    

(Zawgyi)

(ဒီအပိုင္းအား PG-13 သတ္မွတ္ထားေသာေၾကာင့္ သတိျပဳကာ ဖတ္ရႈေစခ်င္ပါသည္)

2023 ခုႏွစ္ ဂ်ဴလိုင္လ။

"ေကာင္းေရ လႊတ္အုံး။ အကို စာသြားသင္ရအုံးမယ္"

"လႊတ္ဖူး။ အကို႔ကို ဖက္ထားမွာ မလႊတ္ေပးခ်င္ဘူး"

"ကဲ ငဆိုးေလးေရ။ လႊတ္ေတာ့။ အကို ေက်ာင္းမွာ စာသြားသင္ရအုံးမယ္။ ေကာင္းလဲ ႐ြာေတြဘက္ စစ္ေၾကာင္းလွည့္ ရအုံးမွာမလား"

"မသိဘူးဗ်ာ မထခ်င္ဘူး။ အကို႔ကို ဖက္ၿပီးေတာ့ပဲေနခ်င္တာ"

"ကဲ ထေတာ့ဆို။ စစ္ေၾကာင္းေနာက္က်ရင္ ေခါင္းေဆာင္ေစာ ဆူမွာမေၾကာက္ဘူးလား။ ဆူ႐ုံတင္မဟုတ္ပဲ ဒိုက္၁၀၀ ထိုးခိုင္းေနရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"

"ထၿပီဗ်ာ ထၿပီ။ ဟြန့္"

လႊတ္ေပးလိုက္သျဖင့္ ထကာ စာသြားသင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္ကို ေကာင္းကေတာ့ အိပ္ရာေပၚမွ ၾကည့္ေနေလသည္။

"အကို"

"အင္း"

"ဒီေန႕ ေက်ာင္းမွာ စာသြားမသင္ပါနဲ႕လားဗ်ာ"

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေကာင္းရဲ႕"

"မသိဘူး။ ဒီေန႕ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ေလးေနသလိုပဲ။ ဒီေန႕တစ္ရက္ေတာ့ နားလိုက္ပါလား။ အကိုက ေန႕တိုင္းသြားသင္ေပးေနတာပဲ။ တစ္ရက္ေလာက္ နားလဲ တျခားလူေတြက ဘာမွမေျပာေလာက္ပါဘူး"

"မျဖစ္ဘူးေကာင္းရဲ႕။ ကေလးေတြရွိေသးတယ္ေလ။ တျခားသူေတြက ဘာမွမေျပာလဲ ကေလးေတြက အကို႔ကို ေမွ်ာ္ေနၾကမွာ။ ေကာင္းစိတ္ထင္လို႔ပါ။ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္။ ေန႕တိုင္းလဲ သြားေနၾကပဲကို။ စိတ္မပူနဲ႕ေနာ္။ ေကာင္းသာ စစ္ေၾကာင္း လွည့္တာ ဂ႐ုစိုက္"

"အင္းပါ အကိုရယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ ကြၽန္ေတာ္မပါေတာ့ စိတ္ပူတယ္ဗ်ာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္"

"အင္းပါ ေကာင္းရဲ႕ မြ"

ႏႈတ္ခမ္းဆီသို႔ အနမ္းတစ္ခ်က္ေပးကာ ေရခ်ိဳးရန္ ထြက္သြားေသာ အကိုသီဟအား ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်လိဳက္မိသည္။

ဒီေန႕မွ သူ႕စိတ္ေတြဘာလို႔ေလးေနလဲမသိေတာ့။ စိတ္ထဲတြင္ေနလို႔မေကာင္းေပ။

နွေဦးပန်းတွေ ပွင့်ချိန်တန် [Complete]Where stories live. Discover now