ik kan niet zonder je// Mitthy

deel 9

Pov Milo
Het is weekend. Ik heb het hele weekend toch niks te doen, dus ik besluit Matthy een appje te sturen of hij wilt afspreken.

Milo: Hey Mat, zin om af te spreken?

Een paar minuten later hoor ik mijn telefoon af gaan. Ik kijk en zie dat het een melding van whatsapp is. Dat kan alleen Mat zijn. En inderdaad, het is Matthy.

Matthy: Tuurlijk, hoelaat wil je afs?
Milo: rond 11 uur?
Matthy: isgoed, zie je zo!
Milo: tot zo.

Pov Matthy
Ik doe snel mijn kleren aan. Ik doe een zwarte korte broek aan en een blauw shirt, aangezien het vandaag 21 graden wordt. Dan loop ik naar de badkamer, waarna ik een washandje uit de kast pak. Ik houd het washandje onder de koude kraan en ga er daarna mee over mijn gezicht. Dan loop ik naar beneden waar ik mijn moeder en stiefvader op de bank zie zitten. "Hoi" zeg ik en dan loop ik naar de keuken. Ik heb weinig trekt in een boterham. Ik open de koelkast om te kijken of we nog wat in huis hebben. Aarbeien. (Ik moet ook gelijk denken aan baby aardbei van Koen). Ik pak het doosje met aardbeien en pak er een paar aardbeien uit die ik op een bord leg. Ik haal de kroontjes eraf, want die vind ik niet lekker. Ik snij de aardbeien door midden en pak dan een beetje suiker en dat strooi ik er overheen. Ik pak een vork uit de besteklade en loop naar de woonkamer waar ik op de bank ga zitten. Mijn moeder en stiefvader zitten naast mij op de bank. Als ik klaar ben met eten, zet ik mijn bord en vork in de vaatwasser. Ik loop naar boven om nog even snel mijn tanden te poetsen. En daarna pak ik mijn telefoon en loop ik naar de gang waar ik mijn schoenen aan doe en dan verlaat ik het huis. We hebben op onze vaste plek afgesproken. Het voetbalveld. Als ik de straat in loop waar ook het voetbalveld zich bevind, zie ik Milo al. Ik loop er naartoe. "Sjezus mina dat duurde lang" zegt Milo gelijk. Terwijl ik maar 10 minuten te laat ben. "Ja ja sorry" zeg ik. Milo en ik overleggen wat we willen doen en lopen dan richting de stad.

Pov Milo
We lopen in de stad. Het is best druk omdat alle winkels open zijn en omdat het weekend is. Matthy en ik lopen door de stad. Matthy pakt mijn hand vast en sleurt me mee. "Mat niet zo sne-hel" zeur ik. "Ik heb honger" zegt hij en ik schiet in de lach. Als we de hoek om lopen, weet ik al waar Mat heen wilt, de Mac. We lopen de Mac in en gaan achter zo'n scherm staan. "Wat wil jij?" Vraagt Matthy "ik hoef niet" zeg ik "niet zeuren anders krijg je het hele menu" zegt Matthy. Ik grinnik en kies dan een cheeseburger en een Macflurry m&m. Matthy kiest precies hetzelfde. "Ik betaal" zeg ik snel "Nee ik betaal" zegt Matthy en hij pakt zijn pinpas alvast. Ik had mijn pinpas al in mijn hand. Ik toets het nummer in van het bordje die we op onze tafel moeten zetten en dan schiet er een bedrag op het pinapparaat. Matthy is mij net voor en betaald. "Je bent echt een lul" zeg ik en Matthy kijkt me met een ondeugend lachje aan. "Kom we gaan een plekje zoeken" zeg ik en Matthy knikt en volgt mij. We gaan aan een tafel zitten en zetten het bord op de tafel zodat ze weten welke bestelling van ons is. Matthy zat tegenover mij en heeft zich inmiddels verplaatst naast mij en kijkt mee op mijn telefoon. Even later krijgen we onze bestelling. Matthy begint met zijn ijsje en ik volg zijn plan en begin daar ook mee. Hij had een macflurry maltesers en ik had een macflurry m&m. We eten ons eten rustig op en kletsen ondertussen verder.

~

Pov Matthy
Milo en ik zagen net een tiktok voorbij komen van een meisje en een jongen. En dan ging het meisje op de rug van de jongen en ja bla bla bla. Dus nu had Milo het super leuke idee, not. Om dat dus nu ook te gaan doen. En het erge is nog dat ik dat meisje moet gaan na doen. We slaan het straks waarschijnlijk op in onze concepten, want we houden er sws niet zo van om openbaar bekend te zijn. Ik spring op Milo's rug en hij houd me vast. Hij loopt met mij op zijn rug door de stad. Dit is nog chill ook. Ik hoef niks te doen en kan dus lekker rustig om me heen kijken. Als ik zie wat Milo van plan is probeer ik van zijn rug af te komen. In onze stad heb je in het midden zo'n vierkant met allemaal sproeiers. En Milo loopt daar nu recht op af. "Milo als je het doet hé" zeg ik "Wat dan?" Zegt Milo lachend. "Weet ik nog niet" zeg ik en Milo begint te lachen. De sproeiers gaan net omlaag en Milo rent dus naar het midden en haalt me dan van zijn rug. Ik zie allerlei mensen kijken, maar dat is het laatste wat mijn aandacht trekt. Milo pakt mijn voet vast waardoor ik half naar achter flikker. Ik belang op de natte grond. "Milo!" Roep ik en hij lacht me uit. Hij strekt zijn arm uit en ik pak hem vast en dan laat hij me weer los waardoor ik weer naar achter val. Precies op dat moment gaan die stralen aan. Milo rent gelijk eruit. Ik kom omhoog en ren er dan snel uit. Ik zie Milo alleen maar lachen. Ik geef hem een tik in zijn maag. "Au, dat was nergens voor nodig" zegt Milo "dat van mij ook niet" zeg ik en hij grinnikt. Milo pakt mijn hand vast en neemt me mee terug naar huis. Altijd als ik zijn hand vast heb of überhaupt zijn aanrakingen voel heb ik altijd zo'n raar gevoel in mijn buik. Misschien ben ik wel precies op die tijden altijd misselijk of zo ik weet het niet.

1061 woorden
Ik wou nog ff snel een deel plaatsen voordat Mat jarig was. Geen idee wrm, maar ja dat is gelukt.