ik kan niet zonder je// Mitthy

deel 5

~ tijdskip van twee weken ~

Pov Matthy
We hebben nu wiskunde. Opzich best een leuk vak, alleen we hebben vaste plekken. Dat hebben we bij 2 vakken. Wiskunde en geschiedenis. Bij wiskunde zit ik naast Juultje en bij geschiedenis naast Bram. Dan hebben we zoveel kinderen in onze klas en dan moet ik weer precies naast hem. Ik neem plaats naast Juultje en pak mijn spullen uit mijn tas. De docent komt het lokaal binnen gelopen.

~

Het is pauze. Milo en ik zitten samen in de kantine. Milo is met zijn moeder aan het bellen of hij naar huis mag, omdat hij zich niet lekker voelt. Zodra hij ophangt zegt hij "Sorry Matt, maar ik ga naar huis. Ik voel me echt niet lekker" "geeft niet. Beterschap" zeg ik. Ik geef hem een knuffel en dan gaat hij weg. De pauze duurt nog 15 minuten. Ik ga weer zitten waar we net zaten. Ik open WhatsApp en stuur Milo nog snel een berichtje.

Matthy: beterschap, hopelijk zie ik je snel weer :)

Hij zal het straks wel zien als die thuis is. Enkele minuten later gaat de bel. Ik gooi mijn tas over mijn schouder en loop naar het lokaal. We hebben nu alleen nog rekenen en dan zijn we uit. Ik ga op een plek zitten. Ik pak mijn reken spullen en ga alvast klaar zitten voor de docent. Ik zie Bram en Liam aan komen lopen. Er is nog maar 1 plek vrij. Achter mij. Ze nemen plaats achter mij. De docent komt het lokaal binnengelopen. Hij geeft een paar opdrachten op die we moeten maken en als we het niet af hebben is het huiswerk. Ik ga gelijk beginnen, omdat ik geen zin heb in huiswerk. Maar al snel wordt ik uit mijn concentratie gehaald door degene die achter mij zit. Mijn stoel wordt naar voren geschoven en ik zit zowat in de tafel. En naderhand wordt mijn stoel weer naar achter gehaald. Dan gebeurt er niks. Ik schuif mijn stoel weer naar voren en doe net alsof er niets is gebeurd. Er wordt ineens iets in mijn druk gedrukt. Het doet pijn, enorm veel. Maar ik ga er niks van zeggen. Nog 20 minuten en dan is de les afgelopen. Het voorwerp wordt harder in mijn rug geprikt. Het is een pen. "Jongens ik ga even een kopje koffie halen, ik ben zo terug" zegt de docent. En hij verlaat het lokaal. "Bram doe normaal je ziet toch dat hij het niet leuk vindt" zegt een meisje. Ik kijk om en zie een meisje met blond haar en bruine ogen onze kant op kijken. Ik glimlach naar haar en ze glimlacht terug. De pen wordt uit mijn rug gehaald. Met als gevolg een harde trap tegen mijn kuit. Dat deed nog meer pijn.dan die pen. Nog heel even volhouden Matthy. Nog 2 minuten. Ik doe snel mijn spullen in mijn tas. Zodra de bel gaat sprint ik zowat het lokaal uit. Nog even het laatste stukje bij de kluisjes overleven en dan kan ik naar huis. Ik loop in de richting van de kluisjes. Ik pak alvast mijn sleutel erbij. Als ik bij mijn kluisje aankom doe ik hem open en haal mijn jas eruit. Ik doe hem weer dicht en doe mijn jas aan. Ik pak mijn tas van de grond. Ik zie dat meisje die me hielp. Hoe heette ze ookalweer? Jamie, nee. Ohja Carolijn. Ik loop naar haar toe. "Hey bedankt dat je voor me opkwam" zeg ik zachtjes en starend naar de grond. Zo zacht dat ik betwijfel of ze het wel heeft gehoord. "Geen probleem doe het graag" zegt ze. Ik kijk op en glimlach. "Doei" zeg ik "doei" zegt ze en ik loop weg.

624 woorden