deel 23

313 16 18
                                    

Tw. Zelfmoordpoging

Pov Matthy
Ik kijk op mijn telefoon. Het is 19:28. De laatste 2 minuten van mij leven zijn ingegaan. Ik kijk naar het bordje van de trein. Godver, heb ik weer. De trein heeft 4 minuten vertraging. Ik zucht luid. En uit frustratie schop ik een steentje weg. Er is niemand meer. Wat ik fijn vind.

De tijd gaat langzaam, maar de laatste minuut is ingegaan. Naast het perron is een klein pad naar beneden wat leidt naar het spoor. Alsof het zo had moeten zijn...

Ik loop via het pad naar beneden. Hij zou elk moment kunnen arriveren. Niks en niemand die me tegenhoudt. Op naar papa. Op naar het geluk. De felle lampen van de trein zijn zichtbaar. Binnen nu en 30 seconden is echt zover. Ik adem nog 1x in. Was dit de laatste adem?

141 woorden
Sorry voor een kort deel. Vandaag of morgen komt er een vervolg, maar ik wilde een cliffhanger, dus ik hoop dat dat nu gelukt is :)

ik kan niet zonder je// MitthyKde žijí příběhy. Začni objevovat