Sweet Surrender (ɢxɢ) ✔️

SPECIAL CHAPTER I

A/N: After almost 2 years, I finally come to decide to post these 2 special chapters. Dapat 'nong 2021 ko pa 'to pinublish pero naka tambay lang sa drafts ko hehe

~ Unedited

Sue

Masuyo at puno ng lambing kong hinaplos-haplos ang buhok ng asawa ko. Nasa kama kami at kakatapos lang naming magsalo ng mainit na sandali. Nakayakap siya sa akin habang nakahiga ang ulo sa braso ko. Tumama sa leeg ko ang init ng kanyang hininga.

"Tired?" I asked.

"My legs hurt." aniya sa mahinang tono.

"I'm sorry, namiss kasi kita e. Two weeks akong nawala dahil sa trabaho ko. Masyadong akong gigil sayo."

My wife softly laughed. Nag-angat siya ng tingin at matamis akong nginingitian. I smiled back at her before gesturing her to kiss my lips which she immediately did.

"I miss you. Sa susunod na may out of town ka, sasama na ako sayo. I feel like I'm at my worst whenever you're not around." she said.

Kinilig ang puson ko. "Diba tinanong naman kita kung gusto mong sumama? But you told me you can't dahil magiging super busy ka."

"I know, and I regret that. Hindi ako makapag-concentrate sa work dahil wala ka. I'm so used with your presence, hon. Hindi ako sanay na ako lang mag-isa lalo na dito sa kwarto natin. I can't sleep well at night."

Kinilig ulit puson ko at dinampian siya ng masuyong halik sa noo. Helaena and I have been married for a year now. Naganap ang kasal namin sa ibang bansa. Isang taon na kaming nagsasama bilang mag-aawa at so far, wala kaming naging problema. We love each other so much, we are each other's motivation and strength. Though, may mga times na umaandar ang pagiging selosa at over thinker niya, but in the end I always made sure na walang dapat ikabahala dahil sa kanya lang ako, buong-buo.

"Sige next time, kapag may out of the town appointment ulit ako, ipapasok na kita sa maleta ko para hindi ka na malungkot." biro ko.

"Sira." mahina niya akong tinampal sa mukha at pagkatapos hinaplos ang pisngi ko. Her facial expression became serious. "Hon?"

"Yes, babe?"

Helaena stared at me for a while. "Did you ever think of.....having a child with me?"

"Of course I did. Napag-usapan na natin yan noon diba?"

Helaena's lips formed a delighting smile, pero agad din yung napawi at napalitan ng lungkot. "But it's impossible for me to bore a child now. I'm already at my mid thirties."

"Babe, nothing's impossible. Gusto mo mag-pa check ulit tayo sa doctor?"

Helaena shook her head. "Sue, you already knew I've been suffering from Polycystic Ovary Syndrome since I was 20 right? Ilang beses na akong nagpapa checkup noon pero halos pare-pareho lang sagot sakin ng mga naging doctors ko. I tried a lot of methods and procedures pero.....ganon parin. Umabot nalang ako sa 30's still ganon parin. In short, I'm infertile. I can't get pregnant. Lalo na ngayon at nasa mid-thirties na ako."

Nakaramdam ako ng lungkot. Aware akong may ganoong condition siya dahil sinabi niya na ito sakin noon pa man. We actually share the same problem dahil ganon din ako ngayon. Nagpa checkup nako dati sa doctor at na-discover kong hormonal imbalance ako at nagresulta yun sa pagkaroon ko rin nang PCOS. Ayon ni doc may malaking chance na ma-infertile ako lalo na't palagi akong over stress sa trabaho ko bilang Creative Director at fashion designer ng La Greta. Alam na ni Helaena yun kaya naman ang kagustohan naming magkaroon ng anak ay impossible.