-TAMAMLANDI-
-YETİŞKİN İÇERİK-
Asil, yalnız bir çocuktu. Sessiz ve ona yalnız hissettiren evinden uzaklaşmak için gittiği bir mekanda başına geleceklerden habersizdi. Ama kader ağlarını örüyordu.
bxb
boyxboy
(100. Bölüm final tadında ama... İlham...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ASİL 👔
119. Bölüm:
Asil telefonunun hoparlörünü açıp aynalı dresuarın üstüne bıraktıktan sonra önündeki malzemelere şöyle bir bakıp sadece ara sıra kullandığı için hala oldukça dolu olan kapatıcısını eline aldı ve kapağını açtı. Parmağının ucuna çok az bir miktar sıktıktan sonra göz altına minik noktalar halinde değdirmeye başladı.
"Sen şimdi süslenirsin de..." diyen Barbaros'un imalı sesi giyinme odasında çınlayınca Asil sanki ne yaptığını görüyormuş gibi yorum yapan adama gülmeden edemedi. "Bak gülüyor bir de... Çok süslenip benim Devran'ımın başını belaya sokma."
"Benim Devran'ım o. Beni sinir etmek için böyle söyleyip durduğunu biliyorum, o yüzden sinirlenmeyeceğim, boşuna uğraşma." diye homurdandı Asil. "Ayrıca evet, biraz süsleneceğim Barbaros. Hayatımda kaç kere liseden mezun olacağım sonuçta?"
"İstediğini yapmakta özgürsün." diyen Kubilay'ın Barbaros'a attığı bakışı gözünün önünde canlandırabiliyordu Asil. Göz altlarını ufak dokunuşlarla kapattıktan sonra çenesinin kenarındaki ufak tefek kızarıklıkları da kapatmaya başladı onların sessiz atışmalarını dinlerken.
Kubilay, "Oğlum..." deyince çocuğun tüm dikkati bir anda yaptığı işten koptu ve tezgahın üstündeki telefona çevrildi. Boncuk gözlerini telefona doğru dikip yutkundu.
"Efendim baba?" dedi sorar gibi. Kalbi garip oluyordu bu kelimeyi her duyduğunda... Oğlum... İyi anlamdaydı bu gariplik, değişik bir heyecandı yüreğinde yaşayıp taşıdığı his.
"Biz kalabalık geliyoruz ama sıkıntı olmayacak değil mi?" diye sordu. Asil'in yakını olarak gidenler Kubilay, Devran ve Barbaros'tu... Adamın aklına bu takılmıştı ancak sormaya çekinmişti.
Asil sanki adam kendisini görebilecekmiş gibi başını iki yana salladı hızla. "Hayır hayır." dedi hemen. "Öyle olsa giriş için bilet satmazlardı ki... Herkes kalabalık gelecek zaten. Dedeleri, babaanneleri falan bile gelecekmiş bazılarının. Bahçeye bir sürü sandalye dizeceklermiş, herkes için oturacak yer olacak merak etmeyin."
"Peki madem." dedi Kubilay başını sallayarak. "Sen iyisin değil mi?" diye sordu ardından.
"Süperim." Asil hazırlanma işine dönerken gerçekten iyi hissettiğini farkederek aynadaki gülümsemesine baktı. "Siz doğrudan okula mı geleceksiniz, yoksa bize uğrayacak mısınız?" diye sordu.
