-TAMAMLANDI-
-YETİŞKİN İÇERİK-
Asil, yalnız bir çocuktu. Sessiz ve ona yalnız hissettiren evinden uzaklaşmak için gittiği bir mekanda başına geleceklerden habersizdi. Ama kader ağlarını örüyordu.
bxb
boyxboy
(100. Bölüm final tadında ama... İlham...
"Aşkım, Kerim neden Ferdi'ye kafa atacak gibi bakıyor?" diye fısıldadı Asil merakla.
Devran Asil'in sorusuyla birlikte omzunun üstünden arkasına baktı ve gördüğü manzarayı Asil'den daha farklı, daha doğru şekilde yorumlayarak önüne döndü. Biraz kayarak Asil'in görüş alanını örttü hafifçe. Çenesini parmaklarının arasına alıp sakince okşadı.
"Atmaz kafa falan." dedi, o bakışın o şekilde algılanması normaldi aslında. Ya kafa atabilirdi o bakışın ardından ya da... Daha başka şeyler yapabilirdi eğer ortam yeterince müsait olsaydı.
"Sert sert bakıyor ama umarım Ferdi'yi üzecek veya sinir edecek bir şeyler demiyordur. Devamlı fısır fısır konuşuyorlar..." Asil, Devran'ın parmağındaki yüzükle oynarken gözlerini adamın gözlerinden alamıyordu.
Devran, kendisi de tam olarak neler döndüğünü, yani en azından, olayların Ferdi cephesinde nasıl ilerlediğini henüz bilmediği için Asil'e bir şey söylemek istemedi.
Sadece Kerim'in çocuğa kafayı taktığını biliyordu, gözlerini çocuktan alamadığını, yakınında durmak için nasıl çabaladığını görüyordu. Bazı halleri tavırları, Devran'ın Asil'i ilk tanıdığı zamanlarına benzediği için Devran onu az çok anlıyordu. Ama ikisi karakter olarak benzedikleri kadar ayrıldıkları noktalar da çoktu.
Üstelik Ferdi de Asil'in tam zıttı bir karakterdi. Sevgilisinden yeni ayrılmış olması da cabasıydı. Devran çocuğun biten ilişkisinin ardından yeni bir ilişkiye, hem de kendinden büyük bir erkekle ilişkiye nasıl yaklaştığını bilemezdi. Sadece gözlemleyebilirdi, o gözlemler sonucu çıkarımlarda bulunabilirdi.
