-TAMAMLANDI-
-YETİŞKİN İÇERİK-
Asil, yalnız bir çocuktu. Sessiz ve ona yalnız hissettiren evinden uzaklaşmak için gittiği bir mekanda başına geleceklerden habersizdi. Ama kader ağlarını örüyordu.
bxb
boyxboy
(100. Bölüm final tadında ama... İlham...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ASİL 🤍
DEVRAN 🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
30. Bölüm:
Küçük kasabadaki hareketlilik görülmeye değerdi.
Halkın çoğu yeni yıla evlerinde aileleriyle girmek istediklerinden kentten uzaklaşmış olsalar da hala hatrı sayılır bir kalabalık vardı ışıltılı sokaklarda. Son dakikaya bıraktıkları hediye alışverişleri için oradan oraya girip çıkan insanlar, elleri kolları poşetlerle dolu şekilde işlerini bir an önce bitirip evlerine gitmek için tatlı bir telaş içindeydiler.
Asil ve Devran onların tüm heyecanına zıt, kendi heyecanlarını yaşarken sakince yürüyorlardı insanların arasında. Birbirlerinin elini tutuyor olmaktan bile büyük bir keyif alıyorlardı.
Dün kasabayı keşfetmek için akşama kadar dolanıp durmuşlar, yorulunca da kalacakları otele yalnızca uyumak için gitmişlerdi. Asil otele bayılmıştı. Doğrudan denizi gören harika bir oteldi The Grand Hotel Brighton. Harika bir mimarisi vardı ve içine adım atar atmaz dışarıdan da belli olan lükslüğü doğrudan gözler önüne seriliyordu.
Asil ilk geldiklerinde sadece resepsiyonu gördüğü için pek bir şey anlamasa da akşam uyumak için odalarına çıktıklarında her şeyi inceleme fırsatı bulmuştu.
Burası Finlandiya'da kaldıkları küçük kulübenin tam zıttıydı. Bir ev gibi döşenmiş, kocaman bir suitti. Muhtemelen de kral dairesiydi.
Odadaki her şey harika da olsa Asil'i en çok etkileyen otelin girişindeki kocaman çam ağacı olmuştu, önünde bir fotoğraf bile çektirmişti Devran'a.
"Geçirdiğim en harika günlerin hepsi seninle." Asil, sevgilisinin elini tutması yeterli değilmiş gibi diğer elini de onun koluna sarıp başını omzuna yasladı. Gülümsüyordu. "Seninle tanışmıyor olsaydık acaba şu an ne yapıyor olurdum?" Kendi kendine sorusunun cevabını düşündü başını Devran'ın omzundan çekmeden.
