-TAMAMLANDI-
-YETİŞKİN İÇERİK-
Asil, yalnız bir çocuktu. Sessiz ve ona yalnız hissettiren evinden uzaklaşmak için gittiği bir mekanda başına geleceklerden habersizdi. Ama kader ağlarını örüyordu.
bxb
boyxboy
(100. Bölüm final tadında ama... İlham...
Merhaba ☀️ Beni Instagram'dan takip etmek isterseniz hesabım; ~ onlycherrypie ~ 🍒 Yazmak dışında fotoğraf çekmeyi de seviyorum, o yüzden hesabıma beklerim hepinizi 😌📸
Ve bir sorum olacak, Devran'ın yaşı sizce çok mu fazla? İsterseniz hikaye ilerlemeden otuz olarak değiştirebilirim. Bir kaç yorum gelmiş, bu da beni düşündürdü istemeden. (Not: otuz beşten, otuza değiştirilmiştir.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ASİL 🌈
14. Bölüm:
Asil karışık rüyalar gördüğü uykusundan yavaşça koptuğunu, gerçekliğe çekildiğini hissediyordu. Devran'ı görmüştü, tam olarak nasıl gördüğünü hatırlamıyordu ama içini ferahlatan, kötü hissettirmeyen bir rüyaydı. Babasıyla ilgili sıkıntılı şeyler görmüştü bir de. Daha çok yaşadıkları o anların bir yansıması gibi olan, gelip geçen hızlı görüntülerdi gördükleri.
Gözlerini aralamaya çalışarak, zihni hala uykuya bulanıkken, ellerini bir şey arar gibi uzattı ve "Sevgilim..." diye mırıldandı farkında olmadan. Aradığı Devran'dı. Parmak uçları adamın büyük elini bulduğunda dudakları kıvrıldı Asil'in. Parmaklarını onun parmaklarına sarıp ele ele tutuşmalarını sağladı. Onun kollarında uyuduğunu anımsıyordu ancak kafasını tam toparlayamıyordu. Kaç saat olmuştu, neden koltukta değil yatakta uzanıyordu?
Gözlerini açıp farkettiği şeyi doğruladı. Yataktaydı. Devran'ın yatağında. Ve adam biraz ötesinde uzanıyordu, Asil'i izliyordu. Onun da uyuyup uyanmış olduğu hafif kızarmış ve şişmiş uykulu gözlerinden anlaşılıyordu.
"Günaydın." diye mırıldandı Asil Devran'la aralarında olan mesafeyi kapatmak için yatakta ona doğru kayarken. "Beni buraya taşımışsın." Gözlerini açmakta zorlanıyordu ama yine de adama bakıyordu. Uykulu hali çok güzel görünüyordu Devran'ın. Tabii Asil'in kendi güzelliğinden haberi yoktu. Üstelik adamı tek bir kelimesiyle mest etmişti.
"Ne güzel dedin öyle, sevgilim diye." Devran da çocuğa yanaştı biraz.
"Uyanırken seni hissedemeyince... Yani seninle uyudum ya, bir an varlığını hissedemedim ondan, sesimi duy diye..."
"Uyurken çok sıcakladın, ben de biraz uzak durayım dedim iyice terleme diye. Üstünü bile çıkardın bir ara uyku sersemi."
Asil üstündeki örtüyü kaldırıp baktı hızla. Sadece kazağını çıkarmış olduğunu görünce bir oh çekti. Devran birden öyle deyince, baya komple soyundu sanmıştı çocuk. Daha tam ayılamadığı kesindi. Altında pantolonu, üstünde atlet niyetine giydiği kalın askılı badisi duruyordu hala.
"Saat kaç oldu acaba?" Gözlerini pencereye çevirip hala aydınlık olan havaya baktı Asil.
