-TAMAMLANDI-
-YETİŞKİN İÇERİK-
Asil, yalnız bir çocuktu. Sessiz ve ona yalnız hissettiren evinden uzaklaşmak için gittiği bir mekanda başına geleceklerden habersizdi. Ama kader ağlarını örüyordu.
bxb
boyxboy
(100. Bölüm final tadında ama... İlham...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ASİL baby 🐣
86. Bölüm:
Asil mutfak masasının etrafındaki sandalyelerden birine oturmuş masanın ortasındaki zarfla bakışıyordu, tam karşısında ise Devran oturuyordu.
İkisi de sessizdi ama zaten zarfın içinde ne olduğunu bilir gibi birbirlerine attıkları bakışla, aslında çok şey söylemişlerdi.
Asil derin bir nefes aldı verdi, masanın altında ayaklarını üst üste koymuştu gerginlikten dolayı, onları birbirine sürtüp duruyordu.
Zarfı açmak istese de hamle yapamıyordu, Devran da çocuktan önce atılıp zarfı açacak değildi ama sabırsızlıkla yerinde bekliyordu.
"İçinden ne çıkacağını bilmeme rağmen neden böyle gerginim?" diye sordu Asil, başını hafifçe tavana kaldırıp gözlerini kapattı. "Annem sanki yaşıyormuş da çok uzaktan bana bir mektup göndermiş gibi hissediyorum."
Devran anlayışla gülümsedi ve başını eğdi. "Zaten bu zarfı senin için çok uzak bir zamanda, onu açacağın bu anı düşünerek hazırlamış yavrum. Evet, içinde ne olduğunu ikimiz de tahmin ediyoruz ama, onlar harici başka şeyler de olabilir."
Asil'in kapalı gözleri bir anda açıldı ve bakışları önce Devran'ı buldu, ardından zarfa indi. "Meraktan karnıma ağrılar giriyor Devran. Sence sadece o adamın aradığı belgeler mi var yoksa başka şeyler mi?"
"Onların yanında annenin sana bıraktığı bir not, gerçek bir mektup bulabilirsin bebeğim. Şimdi açmak istemiyorsan, açmak zorunda değilsin elbette. Ben de çok merak ediyorum içinden çıkacak şeyleri ama acelemiz yok. Kendini kasma sakın..."
Asil yerinde sabırsızca kıpırdandı. "Açmak istedim şimdi sen böyle söyleyince... Ayrıca annemi rüyamda gördükten sonra bu zarfın ortaya çıkması çok ilginç gerçekten." Gülümseyerek zarfın üstündeki yazıya daldı bir an. "Malum mu oldu dersin?"
"Gerçekten bebeğim, işaret gibi oldu sanki, dediğin gibi. Ama Devil olmasa belki de hiçbir zaman defter kabının altında bir zarf olduğunu öğrenemeyecektik."
Asil'in ince uzun parmakları büyük zarfa uzandı ve onu kendi önüne çekerken masanın üstünde, Devran'ın tam önünde sessizce uyuklayan, yarı açık gözleriyle etrafı süzen Devil'a baktı. "Ona öfkelenmiştim ama kızmaya kıyamadım... Hele bir de zarf çıkınca gerçekten, ödül mamalarını haketti oğluşumuz."
Devran onun Devil'a oğluşumuz deyişine güldü. Ve çocuğun sakince zarfı açan parmaklarına odaklandı.
Asil zarfı sakince, bir zarar vermekten çekinir gibi açtı, ucunu kaldırıp içine baktı ve gördüğü ilk şeyle birlikte yüzü saniye saniye aydınlandı.
