(Sırat: Yol)
Başının hemen altında, göğsünün hizasındaydım. Kokusu burnuma dolarken ağlamalarımın arasından, neden istediğimi bile bilmediğim bir soru yönelttim "Bana...sarılır mısın?"
Tereddütle sorduğum soruma şaşırmış gibi duraksadı bir an. Sonr...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hissettiğim yoğun sıcaklıkla derin uykumdan uyandım. Halbuki uyumadan önce yine penguen desenli, kısa kollu pijamalarımı giymiş olmalıydım. Böyle sıcak olmaması gerekirdi. Yoksa annem doğalgazı mı yakmıştı? Bir de... yastığım ne ara bu kadar sert olmuştu benim?
Gözüm kapalı halde bunları düşünürken boğazımın fena halde kuruduğunu fark ettim. Su içmem gerekiyordu. Yerimden doğrulmaya çalıştım ancak kalkamayınca ne olduğuna anlam veremeyip gözlerimi araladım.
Belime dolanan sıcaklıkla başta neler olduğunu kavrayamamıştım ama neyse ki zihnim, bana bir eşimin olduğunu hatırlatmıştı. Ben evliydim! Yani ortada ne penguen desenli pijamam vardı ne de kendi odam...
Beynimdeki bütün ışıklar yanmış ve uykum da tamamiyle açılmıştı. Başını saçlarımda hissettiğim adama bakmaya çalıştım. Ama belime sarılan koca kollar hareketimi kısıtlıyordu. Sıcaklığın nedeni belli olmuştu!
Göğsünden destek alarak zor bela kendimi biraz geriye ittim. Burnu saçlarımdan uzaklaşınca kapalı gözleriyle yüzünü buruşturdu ve bu kez beni tekrar göğsüne dayamaya uğraşmadı. Kendi başını eğip boynuma gömerken bedenime yayılan titremeye mani olamadım. Ondan hâlâ çok utanıyordum!.. Ancak utanmanın yanında göğsümü doldurup taşan sevdaya da engel olamıyordum.
Susuzluğum bununla birlikte artarken buradan kalkmam için Ali'yi uyandırmam gerektiğini anladım. Çünkü uyurken bile beni bırakmayan bu adamın güçlü kollarına karşı koyamazdım. Sanki oyuncağını sahiplenerek uyuyan küçük çocuklar gibiydi.
Gözlerim karanlığa iyice alışınca yavaş hareketlerle başımı geriye çektim ve Ali'nin yüzünü açığa çıkardım. Sonra da yüz hatları uykunun yumuşaklığına teslim olan adamı doya doya seyrettim. Anlına düşen birkaç tutam saçı ve gece lambasının cılız ışığıyla, uzun kirpiklerinin gözaltına düşen gölgesini inceledim. Kirli sakallarıysa... Allah'ım... Bu kadar yakışıklı olması kalbimi yoruyordu.
Şu an susuzluğumun bir önemi kalmamıştı. Hareketsiz halde onu inceliyordum ve ellerimi güzel saçlarına götürmemek için direniyordum. Sonra kendimi neden tuttuğuma anlam veremedim. O benim kocamdı... Dudaklarımı utançla ağzımın içine yuvarlarken bir elimi Ali'nin göğsünden çekip tereddütle saçlarına götürdüm. Uyandırmamaya çalışarak önce küçük tutamları okşadım ancak yetmemişti. Yavaşça elimi saçlarının arasına gömerken bu yumuşak hisle gülümsememe engel olamamıştım.
Ancak bununla birlikte Ali'nin anlının gerildiğini gördüm. Uyanıyor olmalıydı. Aceleyle elimi geri çekip gözlerimi de aynı hızla yumdum. Neyden ve neden kaçtığıma ben de anlam verememiştim ama beni o şekilde görürse daha fazla utanıdım işte...
